Dagblaðið Vísir - DV - 09.08.2019, Blaðsíða 10

10
A
lbert Ísleifsson fæddist
þann 26. september 1991
klukkan hálf tvö. Hann
elskaði að borða plokk-
fisk, sinna hestunum sínum,
klappa kettinum sínum Jökli.
Hann var skapandi og samdi bæði
texta og málaði. Aðstandendur
lýsa honum sem hjartahlýjum,
hjálpfúsum góðum dreng. Hann
glímdi þó líka við andleg veikindi
og fíknisjúkdóm og eftir langa og
stranga baráttu á grýttri lífsleið
gafst hann upp og ákvað að deyja.
Saga Alberts er saga ungs
manns sem kerfið brást. Manns
sem eftir langa og harða baráttu
var loksins að koma undir sig fót-
unum en fékk á sig brotsjó þegar
hann reyndi að sækja sér hjálp.
Saga Alberts er saga margra, ungra
einstaklinga sem láta lífið langt
fyrir aldur fram. Manna sem falla
milli þilja í kerfinu og fá enga hjálp.
Blaðamaður settist niður með
Sigrúnu Ólöfu Sigurðardóttur,
móður Alberts, sem deilir sögu
hans til að benda á brotalöm í
kerfinu þegar kemur að einstak-
lingum með tvíþættan vanda.
Fjörugur ungur drengur
Albert bjó fyrstu ár lífs síns í Mos-
fellsbæ, hann átti tvo eldri bræður
og einn yngri. Hann lagði stund á
knattspyrnu með Aftureldingu og
stóð sig afburðavel. Móður hans er
minnisstætt þegar hún fylgdi hon-
um til Vestmannaeyja á mót þar
sem hann stóð sig einstaklega vel.
„Það var rosalega gaman að
sitja þarna í áhorfendaskaranum
og hlusta á aðra tala um Albert,
hvað hann væri efnilegur. Ég gat
ekki setið á mér og sagði: „Þið eruð
að tala um hann son minn, hann
er ættaður héðan úr Eyjum,“ seg-
ir Sigrún.
Þegar Albert var níu ára gamall
fluttist fjölskyldan til Selfoss og
gekk Albert framan af vel í nýjum
skóla. Hann var með athyglisbrest
og ofvirkni en varð svo lánsamur
að fá góðan kennara sem náði
vel til hans. Það var svo eftir að sá
kennari hætti sem halla fór undan
fæti. Það fór svo að í níunda bekk
var Albert vikið úr skóla vegna
hegðunarvandamála.
Skólakerfið brást
„Það var einhver galsi í honum,
en ég hef heyrt frá mörgum að
hann hafi ekki verið sá versti inn-
an veggja skólans,“ segir Sigrún.
Þarna byrjaði kerfið að bregðast
Albert. „Þegar honum var vikið
úr skóla þá fékk hann þarna 7–10
daga þar sem hann átti að vera
heima. Þarna var hann ekki orðinn
16 ára gamall. Hann var farið að
hlakka til að mæta aftur að þess-
um tíma liðnum þegar hringt var í
hann og félagsmálayfirvöld á Sel-
fossi sögðu honum að hans nær-
veru í skólanum væri ekki óskað
eftir þann tíma.“ Sigrún veitti því
eftirtekt þegar símtalið barst,
enda heyrði hún strax að þarna
var sonur hennar greinilega ekki
að ræða við einhvern vina sinna.
„Svo kom hann fram og ég sá bara
sorgarsvip á honum. Þá var ekki
ætlast til þess að hann kæmi aftur
í 10. bekk. Þarna var komið svona
fram við hann, skólakerfið sagði
bara: nei, takk þú kemur ekki aft-
ur hingað.“
Albert bauðst að fara í sér-
stakan sveitaskóla, en honum
þótti það afar lítillækkandi. Hann
reyndi þó að sýna lit, mætti í ein-
hver skipti, en gafst að lokum upp,
niðurbrotinn og upplifði höfnun
frá skólakerfinu.
Sambandsslit reyndust erfið
Á þessum tíma var Albert í sam-
bandi við stúlku og ákaflega
ástfanginn. Hann fékk leyfi til
að fara í Fjölbrautaskóla Suður-
lands og fór þangað með kærustu
sinni. „Svo slitnaði upp úr sam-
bandinu. Þá sá ég bara strákinn
minn hverfa. Hann var mjög sár,
reiður og svekktur. Þarna upplifði
hann aðra höfnun,“ segir Sigrún.
Þegar þarna var komið leið Albert
illa á sálinni og leitaði leiða til að
deyfa sársaukann. Þá leið fann
hann í fíkniefnum. „Ég fann það
bara, þarna átti ég orðið erfitt með
að tala við hann og nálgast hann á
margan máta, og þannig var það
meira og minna í mörg mörg ár
þangað til nú í sumar. Eftir þessi
sambandsslit. Þá gerðist eitthvað
innra með honum, ég fann það eig-
inlega um leið. Og þetta varð leið
til að deyfa sársaukann. Það var
bara kannabis, til að byrja með.“

Fíknin tekur völdin
Svo fór að fíknin tók öll völd í lífi
Alberts, þó svo að rofað hafi til
einstaka sinnum. Þannig liðu árin.
Hann átti nokkur góð skeið á þeim
árum, meðal annars eftir að hann
leitaði til Götusmiðjunnar og svo
árið 2016 þegar hann fór í lang-
tímameðferð í Krýsuvík.
Þar segir Sigrún að hann hafi
blómstrað. „Hann var svo falleg-
ur. Heilbrigður. Hann var þar í sex
mánuði. Hann fékk stundum helg-
arpassa og við keyrðum fram og til
baka; og skjótast með hann hing-
að og þangað.“
Fíknin reyndist þó alltaf ná yfir-
höndinni aftur. Fíkniefnaheimur-
inn er harður og þeir sem glíma
við fíknisjúkdóma komast gjarn-
an í kast við lögin með einum eða
öðrum hætti. Albert var þar engin
undantekning og þurfti að sitja af
sér fangelsisdóma.
Þegar Albert átti góð tímabil
gegndi hann ýmsum störfum, yfir-
leitt sem verkamaður. Hann vann
við virkjanir, smíðaði palla og
lagði hellur svo eitthvað sé nefnt.
„Undir flestum kringumstæðum
þá eru þessir ungu menn, af góð-
um heimilum, að ná sér á strik
svona að nálgast þrítugt. Ég eig-
inlega þorði ekkert að láta mig
dreyma um það,“ segir Sigrún.
Batinn þrautin þyngri
Albert varð edrú snemma á þessu
ári. Hann kom sér fyrir í leiguher-
bergi og fékk fjárstuðning frá Fé-
lagsþjónustunni. Hann var dug-
legur að fara í ræktina, átti í góðum
samskiptum við sína nánustu og
hlakkaði til framtíðarinnar í edrú-
mennskunni. Hann var þakklátur
fyrir að hafa fengið annað tækifæri
og ætlaði sér að nýta það. Hann
mætti reglulega á AA-fundi, stund-
um tvisvar á dag og leit í kringum
sig eftir vinnu. En enga fékk hann
vinnuna. Engin vildi ráða óvirkan
fíkil.
Albert dó þó ekki ráðalaus.
„Hann sagði mér svo frá því núna í
sumar að hann langaði svo að fara
í endurhæfingu hjá Virk. Hann var
mjög spenntur fyrir því og sótti um
af fullum áhuga. Ég sagði hon-
um frá því að þarna hefði hann
aðgang að sálfræðingum og þess
háttar,“ segir Sigrún klökk: „Hann
fékk neitun. Neitun!“ Sigrún skildi
ekki af hverju sonur hennar fékk
neitun og hafði samband við sér-
fræðing hjá Virk. Sérfræðingur-
inn hvatti Albert til að sækja aft-
ur um, því umsókn hans hlyti að
hafa misfarist. En aftur fékk Albert
neitun.
VIÐTAL 9. ágúst 2019
n Brotinn niður af kerfinu þar til hann gafst upp n Boðaður fyrir dóm án þess að vita hvers vegna
ÉG SKAMMAST MÍN FYRIR
SAMFÉLAGIÐ OG KERFIÐ
„Hann fór af því að
hann ákvað að fara.
Hann gafst upp.
Erla Dóra
erladora@dv.is
Æskan:
Albert var fjörugur og glaðlyndur drengur.
Albert Ísleifsson var listrænn og fjölhæfur.