Dagblaðið Vísir - DV - 09.08.2019, Blaðsíða 14

FRÉTTIR
É
g staldraði við áhuga­
verða frétt í gær um hótel­
bransann. Í fréttinni var full­
yrt að hótelstjórar væri afar
ósáttir við bókunarsíðurnar Book­
ing og Expedia sökum þess hve
háar þóknanir síðurnar tækju af
hverri bókun. Í sömu andrá er hins
vegar tekið fram að hótelstjórarn­
ir séu háðir þessum bókunarris­
um og þurfi að greiða fimmtán
til tuttugu prósent af hverri seldri
gistinótt í þóknun. „Okkur er stillt
upp við vegg,“ var haft eftir einum
ónefndum hótelstjóra á Suður­
landi.
Hótelstjórarnir eru ansi aum­
ir yfir þessu, enda leikur einn að
benda á útlensku risana og segja
þá eyðileggja allan bisness. Það er
vel þekkt taktík til að fá fólk á sitt
band. Það vantar hins vegar svo
mikið í þessa sögu hótelstjóranna
að það er engu lagi líkt.
Fyrir nokkrum árum blés hér
út ferðamannabransi og allir og
amma þeirra ætluðu að stökkva á
mjólkurkúna. Fá sinn tíma á spen­
anum og njóta. Og það heppnaðist
hjá ansi mörgum, enda um tíma
mun meiri eftirspurn eftir gistingu,
afþreyingu, þjónustu og vörum en
framboð. Það sem gleymdist hins
vegar í öllu havaríinu var markaðs­
setning. Til styttri tíma litið virtist
vera mun sniðugra fyrir fyrirtæki í
ferðamannabransanum, sérstak­
lega þessi minni, að leggja traust
sitt á bókunarþjónustur frekar
en að efla innri markaðssetningu
og eigin nærveru á hinu stóra al­
neti. Þannig væri hægt að bjóða
upp á vörur, þjónustu, afþreyingu,
gistingu án þess að eyða krónu í
hluti eins og heimasíðu, bæklinga
eða markaðssetningu á netinu.
Stóru bókunarvélarnar myndu
bara sjá um þetta.
Á þessum tíma, þegar að
góðæri ferðabransans stóð sem
hæst, munaði þessa aðila nefni­
lega ekkert um 10, 15, jafnvel 20
prósent í söluþóknun, svo mik­
il var salan. Hótelstjórarnir höfðu
vafalaust ekki einu sinni tíma til
að skanna Expedia og Booking til
að fylgjast með hvar þeirra hótel
var í röðinni í leitarniðurstöðum.
Það seldist allt upp. Það var held­
ur engin ástæða til að skipulega
safna saman netföngum, senda
út fréttabréf, bjóða fólki upp á af­
sláttarkóða á bókanir eða reyna að
selja þeim afleidda þjónustu, enda
margir ferðaþjónustuaðilar ekki
með nægilega góða lendingar­
síðu til að vinna svo viðamik­
ið markaðsstarf. Öll framtíðar­
sýn flaug því út um gluggann og
örlögin sett í hendurnar á stórum
bókunarþjónustum – aðilum sem
kunna sitt fag.
Svo fór að harðna í ári. Ferða­
mönnum fækkaði og einnig fjölg­
aði þeim ferðamönnum sem kusu
að skoða Ísland á sinn eigin hátt,
til dæmis með því að sofa í bíln­
um, kaupa sér nesti og ganga sjálf­
ir í staðinn fyrir að bóka sér ferð.
Þá föttuðu margir ferðaþjónustu­
aðilar að það væri bogið að vera
ekki með heimasíðu. Þeir vildu
loksins fara að markaðssetja sig
á vefnum. Það er hins vegar dýr
og tímafrek vinna sem þarfnast
fagmanna í verkið, sökum þess
hve harður ferðamannabrans­
inn er. Það er engin skynsemi
fólgin í því að kasta þúsundköll­
um í Googleauglýsingar þegar er­
lendir ferðaþjónusturisar kaupa
bara upp leitarorðin þín jafnharð­
an sem veldur því að leitarorðin
þín kosta allt í einu tífalt meira í
dag en í gær. Ef nokkur hundruð
þúsund kallar eru hins vegar settir
í góða heimasíðu með bókunar­
möguleikum, markaðssetningu á
netinu og viðhaldi á vefmiðlum þá
getur það borið árangur. En það
kostar þolinmæði, sem er oft af
skornum skammti á Íslandi.
Þetta er því ekki klippt og skor­
ið. Það er galið að halda því fram
að erlendir bókunarrisar stjórni
hér öllu og það er galið að halda
því fram að útlensk stórfyrirtæki
séu að ganga af hótelstjórum
dauðum. Sannleikurinn er sá að
þessar stóru bókunarþjónustur
hafa unnið alla markaðsvinnuna
sem sum íslensku fyrirtækin hafa
ekki tímt að borga fyrir. Hér er eng­
um stillt upp við vegg. Innlendu
ferðaþjónustuaðilarnir tóku bara
margir það sem þeir héldu vera
auðveldu og ódýru leiðina og eru
margir hverjir að vakna upp við
vondan draum.
9. ágúst 201914
Spurning vikunnar Ferðamenn svara: Af hverju komstu til Íslands?

„Til að ferðast um landið“

Ines Terrier
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru
hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
Aðalnúmer: 512 7000
Auglýsingar: 512 7050
Ritstjórn: 512 7010
Suðurlandsbraut 14
2. hæð
108 Reykjavík
FRÉTTASKOT
512 7070
ABENDING@DV.IS
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiðlun ehf. Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson
Framkvæmdastjóri: Karl Garðarsson Ritstjóri: Lilja Katrín Gunnarsdóttir
Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur
Sandkorn

„Vegna landslagsins“
Emilie Grg
„Til að fara í stóra
ferð um mögnuðustu eyju
heimsins með frönskum
unglingum“

Priscilla Peres
Kata fattar
„Hótelstjórarnir eru ansi
aumir yfir þessu, enda
leikur einn að benda á útlensku
risana og segja þá eyðileggja
allan bisness.
Eldri borgarar í bobba
Í vikunni hefur mikið verið fjallað um
kaup á íbúðum Félags eldri borgara
(FEB) að Árskógum. En þrátt fyrir að
kaupendur hafi samið um kaupverð,
þinglýst kaupsamningi og staðið
við sitt samkvæmt samningnum
þá krafðist FEB aukagreiðslu vegna
kostnaðar aukningar sem hafði átt sér
stað vegna mistaka FEB við útreikning.
Meginregla íslenska samningarétt-
arins er að samninga skuli halda, því
kom þessi viðbótargreiðsla illa við
kaupendur sem voru settir afarkostirnir
að greiða, eða falla frá kaupunum. FEB
hefur borið því við að án þess að velta
kostnaðar aukningunni á kaupendur,
þá muni félagið fara í þrot. Hér er því
sú óþægilega staða komin upp að
kaupendur að Árskógum eiga að gjalda
milljónir vegna mistaka annarra, þrátt
fyrir að hafa lagalegan rétt sín megin.
Og þrátt fyrir að hafa lagalega réttinn
sín megin þá hefur þriðjungur kaupenda
fallist á hækkað verð. Hvort ætli það sé
vegna tryggðar þeirra við FEB og skiln-
ings á aðstæðum eða einfaldlega vegna
þess að án þess að greiða fá þeir ekki
afhent og eru þar af leiðandi á götunni?
Þó svo að íbúðirnar séu með hækkuðu
verði enn undir markaðsvirði þá verður
að hafa það í huga að kaupendur ganga
til samninga út frá ákveðnum forsend-
um og út frá annarri krónutölu. Þó svo
verðið hafi verið lágt þá er ekki gefið
að allir eigi aukagreiðsluna til, enda
lífeyris greiðslur oft ekkert fagnaðarefni.

„Til að uppgötva ísinn“

Nicolas Barthollet
Vondur draumur ferðaþjónustunnar
Leiðari
Lilja Katrín Gunnarsdóttir
lilja@dv.is
Breyttir tímar
Ferðamenn koma og fara en
fyrirtæki í ferðaþjónustu þurfa
að vera með markaðsplön sín
á hreinu.
Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra
upplýsti í vikunni að aukinn áhugi
erlendra auðmanna á að kaupa jarðir á
Íslandi kunni að tengjast vatnsréttind-
um. Katrín er þarna bara um átta árum
of sein að gera sér grein fyrir að áhugi
erlendra auðmanna eigi líklega ekki
rætur að rekja til náttúrufegurðar
Íslands eða væntanlegrar búsetu í
sveitinni. Miklar umræður áttu sér
stað um kaup erlendra aðila á jörðum
með vatnsréttindum á Íslandi þegar
auðkýfingurinn Huang Nubo reyndi að
festa kaup á Grímsstöðum á Fjöllum
árið 2011. Jörðinni fylgdu vatnsréttindi
og einnig var þar möguleiki á að bora
fyrir jarðvarma. Einnig hafði fyrrverandi
forseti Íslands, Ólafur Ragnar Grímsson,
mælt gegn því að útlendingar hefðu
sama rétt til jarðakaupa og Íslendingar.
Í Þjóðviljanum 1991 var haft eftir Ólafi:
„Ég mun aldrei samþykkja samning sem
felur í sér að útlendingar geti keypt Laxá
í Aðaldal eða Hvamm í Dölum.“ Það
eru því væntanlega ekki nýjar fréttir að
erlendir fjársterkir aðilar hafi sóst í jarðir
hérlendis, eða að eftirsóknin eigi rætur
að rekja til vatnsréttinda.