Morgunblaðið - 08.05.2019, Blaðsíða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 8. MAÍ 2019
✝ Magnús Þránd-ur Þórðarson
fæddist í Reykja-
vík 2. maí 1952.
Hann lést í San
Jose, Kaliforníu,
19. mars 2019.
Magnús var
elstur sjö barna
þeirra Önnu
Hjaltested, f. 23.
maí 1932, og
Þórðar B. Sigurðs-
sonar, f. 9. júlí 1929.
Hann var stúdent frá Versl-
unarskólanum og útskrifaður
viðskiptafræðingur frá Clare-
mont Graduate University.
Eftirlifandi eiginkona
Magnúsar er Helga Þorvarð-
ardóttir, f. 16. júlí 1949. Þau
giftu sig árið 1975 og eru
börn þeirra: 1) Ragnhildur, f.
13. október 1974.
Dóttir hennar er
Stella Lúna Jóns-
dóttir Powers, f.
20. maí 2014. 2)
Illugi, f. 23. mars
1976, giftur Mic-
helle Kitagawa
Magnusson, f. 21.
október 1979. 3)
Pétur Gautur, f.
31. mars 1980.
Þau búa og starfa
í Kaliforníu.
Magnús og Helga hófu bú-
skap í Kópavogi þar til þau
fluttu í Stykkishólm árið 1976.
Þaðan fluttu þau til Kali-
forníu, BNA, árið 1983. Þar
hafa þau búið og starfað síð-
an.
Jarðarförin fór fram í kyrr-
þey.
Magnús bróðir minn batt
ekki alltaf bagga sína sömu
hnútum og samferðamenn hans.
Kærði sig ekki um það, fór sínar
eigin leiðir, hafði sínar eigin
skoðanir og samskiptahætti.
Hann fór aldrei á milli mála.
Við vorum oft sammála, oft
ekki. Ég lærði snemma hvort,
hvenær, hvernig og hversu lengi
væri hægt að taka þátt í þrætum
við hann, það var ákveðið list-
form. Hann gaf sig seint og
reyndi að innrétta mig frá
fyrsta degi til síðasta. Var nokk
sama þó að ég benti honum á að
ég væri með fremur fastmótaða
dómgreind svona á sextugs-
aldri. Við vorum þó oftar sam-
mála en hitt og ég sakna spjalls-
ins.
Ég leit upp til Magnúsar af
ýmsum ástæðum. Í fyrsta lagi
var hann mjög hávaxinn. Þar að
auki fannst mér hann gáfaður,
orðheppinn og frekar fyndinn,
sem eru eiginleikar sem ég hef
gaman af í fari fólks. Hann var
gestrisinn og hafði gaman af því
að sýna gestum sínum allt það
besta sem Kalifornía hefur upp
á að bjóða. Síðast en ekki síst
dáðist ég að því hvað hann hafði
næmt auga og eyra.
Frá því að ég var lítil stelpa
naut ég þess að láta hann mata
mig á tónlist, allt frá Stevie
Wonder til Mariu Callas, og
móta tónlistarsmekk minn. Ein
af mínum uppáhaldsminningum
er um okkur systkinin hangandi
á húninum á Tower Records í
Berkeley snemma á ágúst-
morgni 1986, þar sem við biðum
þess að búðin yrði opnuð svo við
gætum keypt okkur glóðvolg
eintök af Gracelandi Pauls
Simon. Platan og kassettan
spændust upp næstu mánuðina.
Magnús var ljósmyndari af
vænstu sort. Hann tók stórkost-
legar náttúrumyndir og naut
þess að þvælast um fjöll og firn-
indi með myndavélarnar sínar.
Hann hafði ekki síður næmt
auga fyrir fólki. Magnús tók
hundrað þúsund myndir á sín-
um tæpu 67 árum og er hluta
þeirra að sjá á heimasíðu hans,
thordarsonline.com.
Allir þessir kostir lifa áfram í
börnunum hans. Gáfurnar, orð-
heppnin, fyndnin og gestrisnin,
ást á tónlist og hæfileikinn til
þess að deila henni með sér,
sterk tengsl við náttúruna og
gott auga fyrir fegurð hennar og
fólksins sem á vegi þeirra verð-
ur. Þau búa auk þess yfir þeirri
einstöku hlýju og lífsorku sem
einkennir móður þeirra, sem
stóð keik eins og Kapteinsklett-
ur við hlið bróður míns í 45 ár og
hlúði að honum síðasta spölinn.
Það er sárt þegar fólk þarf að
lúta í lægra haldi fyrir banvæn-
um sjúkdómi fyrir aldur fram.
Það er erfitt að fylgjast með því
gerast hægt og bítandi, að
syrgja lengi, vitandi að hvorki
vísindi né kraftaverk geta kom-
ið í veg fyrir hið óumflýjanlega.
Magnús bróðir tók vísindalega
nálgun á Pokinn sem fór sínar
eigin leiðir inni í höfðinu á
honum. Hann stúderaði hann og
vildi vita á hverju hann ætti von.
Sagði þetta súrrealískasta
ferðalag sem hann hefði farið í.
Ég er þakklát fyrir að hafa
fengið að fylgja honum á loka-
metrunum, þakklát fyrir það
sem hann gerði fyrir mig í lífinu,
þakklát fyrir mágkonuna sem
hann valdi fyrir mig, bróður-
börnin sem hann gaf mér og
fjölskyldurnar þeirra. Sál mín
er full af samúð og kærleika til
þeirra, foreldra minna, systk-
ina, sem og annarra ættingja og
vina Magnúsar bróður míns.
Blessuð sé minning hans.
Ingveldur Lára Þórðardóttir.
Vin sínum
skal maður vinur vera,
þeim og þess vin.
En óvinar síns
skyli engi maður
vinar vinur vera.
(Úr Hávamálum)
Maggi Þrándur eins og við fé-
lagarnir úr körfuboltanum í KR
kölluðum hann var mikill að
burðum, stór og sterkur og
þurfti mikið pláss bæði innan
vallar og utan. Hann þótti ekki
árennilegur er hann stillti sér
upp í miðju varnarinnar og man-
aði andstæðingana að reyna við
sig. Sannur víkingur sem lét
ekki hlut sinn fyrir neinum og
mikill vinur vina sinna sem hann
hélt sambandi við alla tíð.
Hann hafði búið ásamt konu
sinni Helgu Þorvarðardóttur og
börnum í Kaliforníu í fjölda ára
en kom síðast heim fyrir tveim-
ur árum og við félagarnir hitt-
um hann á úrslitakeppninni þar
sem okkar félag KR var að
tryggja sér Íslandsmeistaratit-
ilinn fjórða árið í röð og urðu
þar fagnaðarfundir.
Magnús hóf sinn körfubolta-
feril í Ármanni en gekk yfir í
KR á menntaskólaárunum,
föður sínum örugglega til mik-
illar ánægju en sá var enginn
annar en Þórður B. Sigurðsson,
margfaldur Íslandsmeistari í
sleggjukasti úr KR. Magnús
gekk þarna til liðs við nánast
ósigrandi 2. flokk KR og ekki
lagaðist það fyrir andstæð-
ingana er Maggi kom! Þessi
flokkur skilaði svo mörgum
snillingum upp í meistaraflokk
sem gerðu garðinn frægan í
mörg ár og talaði Maggi oft um
þessa skemmtilegu tíma. Þá var
Maggi valinn í unglingalandslið-
ið og lék hann nokkra leiki með
því.
Eflaust hefði landsliðsferill
hans orðið mun lengri ef hann
hefði ekki fært sig um set til
Stykkishólms þar sem hann
vann við sölu á skelfiski hjá
Útgerðarfyrirtæki Sigurðar
Ágústssonar. Hann var síðan
sendur til Bandaríkjanna til að
selja skelfisk í nokkur ár eða á
meðan hann entist í Breiðafirði.
Hann settist síðan á skólabekk
þar ytra en starfaði og bjó þar æ
síðan.
Þess má geta hér að eftir að
Maggi flutti ásamt fjölskyldu til
Kaliforníu lék hann í mörg á
með áhugamannaliði þar um
slóðir. Þarf ekki að efast um að
„Víkingurinn“ hafi verið erfiður
viðfangs í þeirri keppni. Hann
fylgdist vel með, bæði háskóla-
boltanum og NBA og var eins
og margir góðir menn gallharð-
ur stuðningsmaður Boston
Celtics! Stórt skarð er nú
höggvið í vinahópinn og það allt
of snemma en eftir stendur
minningin um góðan dreng og
traustan vin.
Innilegar samúðarkveðjur
sendum við Helgu og fjölskyldu
ásamt foreldrum Magnúsar,
Önnu og Þórði og biðjum Guð að
styrkja þau og styðja í sorginni.
F.h. félaga í körfuknattleiks-
deild KR,
Einar Gunnar Bollason.
Magnús vinur okkar til
margra áratuga lést á heimili
sínu í San Jose í Kaliforníu 19.
mars síðastliðinn.
Við félagarnir kynntumst
Magga, eins og hann var alltaf
kallaður, vorið 1973, í kringum
starfsemi æskulýðsráðs í Tóna-
bæ. Þar unnum við allir saman,
hann sem plötusnúður og síðar
forstöðumaður. Eftir að Maggi
kynntist Helgu sinni hófu þau
sambúð í Þverbrekkunni og
stofnuðu fjölskyldu, fluttu síðan
í Hólminn árið 1976 og þaðan til
Kaliforníu árið 1983. Sambandið
og vináttan hélst áfram og þrátt
fyrir mikla fjarlægð lagði Maggi
mikla áherslu á að sambandið
rofnaði ekki. Samskiptamátinn
á fyrstu árunum voru bréfa-
skriftir og stöku sinnum símtöl.
Með tilkomu netsins gjörbreytt-
ust samskiptin, fyrst textaskila-
boð á MSN og síðar á Skype.
Töluðum við saman að jafnaði
einu sinni í viku, í það minnsta.
Við heimsóttum þau oft til Kali-
forníu í gegnum árin og ekki
skorti gestrisnina hjá þeim. Það
var farið í skemmri og lengri
ferðir, var Maggi ótæmandi
upplýsingabanki og skemmti-
legur leiðsögumaður sem keyrði
um alla Kaliforníu án þess að
líta nokkrum sinnum á vega-
kort. Fyrir tilstilli Magga var
ákveðið árið 2003 að hittast á
miðri leið og fagna 30 ára vin-
arafmæli okkar félaganna í New
York. Maggi sá um að skipu-
leggja dagskrána, þar var aldrei
dauð stund sem var full af fróð-
leik um söfn, mat og drykk. Við
hittumst aftur árið 2013 í Bost-
on, til að halda upp á 40 árin, og
fórum í bíltúr sem endaði eftir
2.300 km.
Það fór ekki framhjá okkur í
öllum þeim ferðum sem við fór-
um með Magga, bæði í Ameríku
og á Íslandi, að hann var mikill
áhugaljósmyndari, myndir hans
skipta þúsundum. Á síðasta ári
hélt fjölskyldan honum til heið-
urs sýningu í San Francisco, á
völdum myndum hans, fyrir vini
og samferðamenn. Maggi hélt
úti þessari síðu: www.thordar-
sonline.com.
Við heimsóttum hann þrisvar
sinnum eftir að hann greindist
og nú síðast í febrúar, rúmum
mánuði áður en hann dó, og átt-
um með honum ómetanlegar
stundir, ekki síst á uppáhalds-
kaffihúsi hans, Crema Coffee, í
San Jose.
Maggi tók örlögum sínum af
æðruleysi, vissi strax frá upp-
hafi greiningar sjúkdómsins að
það varð engu breytt.
Við kveðjum kæran og
traustan vin.
Hvíl í friði.
Ágúst Gunnarsson,
Þórarinn Sigurgeirsson
og fjölskyldur.
Í dag, 2. maí, hefði vinur minn
Magnús Þrándur orðið 67 ára,
ef illvígur sjúkdómur hefði ekki
kvatt hann af lífsins braut. Við
kynntumst fyrir rúmum fimm-
tíu árum, þegar við hófum nám í
Verslunarskóla Íslands vetur-
inn 1966/67 og tókst fljótlega
með okkur góð vinátta.
Á námsárunum í Verslunar-
skólanum vorum við Maggi
mjög nánir og átti ég því láni að
fagna að verða heimagangur á
heimili hans og kynnast vel for-
eldrum hans, þeim mektarhjón-
um Önnu og Þórði, sem bæði lifa
son sinn, og stórum systkina-
hópi, en Maggi var þeirra elst-
ur. Stóð mér heimili þeirra alltaf
opið, sem var kærkomin fylling í
stað fjarlægra foreldrahúsa í
Bolungarvík. Er ég þeim hjón-
um ævarandi þakklátur fyrir þá
væntumþykju og umhyggju,
sem ég naut frá þeim á þeirra
heimili, óþroskaður unglingur.
Á þessum árum var einmitt mik-
ið umrót á þeirra heimilishög-
um, þar sem þau voru að flytja
með tíu manns í heimili úr
Eikjuvogi á Langholtsveg, með
stuttri millilendingu í Fells-
múla, en létu sig ekki muna um
að hafa einn aukagemling oft
inni á heimilinu.
Maggi var afburðanámsmað-
ur og jafnvígur í öllu námi og
virkur í félagslífi. Það árið, sem
okkar árangur átti að sjá um út-
gáfu Verslunarskólablaðsins,
tók hann að sér ritstjórn blaðs-
ins og lauk því verki með mikl-
um sóma og gerði um leið mjög
metnaðarfullar breytingar á
blaðinu, sem urðu síðar leiðar-
vísir komandi ritstjórum blaðs-
ins. Kom sér þá vel, hversu góð-
ur penni Maggi var, auk þess að
hafa mikinn áhuga á ljósmynd-
un, sem varð síðar hans helsta
áhugamál í lífinu og list í hans
höndum. Á námsárunum æfði og
keppti Maggi í körfubolta og var
eins og faðir hans óforbetran-
legur KR-ingur alla tíð.
Þegar við höfðum báðir stofn-
að fjölskyldur var áfram mikill
samgangur milli okkar Maju og
þeirra Helgu og Magga og
barna okkar. Eigum við Maja og
okkar börn margar og góðar
minningar frá þessum tíma. Er
sérstaklega minnisstæð fyrsta
hringferðin okkar um landið,
sem við fórum með Helgu og
Magga og eldri börnum beggja,
sem reyndist hið mesta ævin-
týri, enda ferðabúnaðurinn fá-
brotinn og í minnsta lagi, svo
sem sjá má á myndum frá ferð-
inni, sem við skoðuðum nýlega.
Meðan Maggi og Helga
bjuggu á Íslandi voru þau lengst
af búsett í Stykkishólmi, þangað
sem við heimsóttum þau oft. Ár-
ið 1983 fluttu þau til Kaliforníu,
þar sem Maggi hafði tekið að
sér að byggja upp sölufyrirtæki
fyrir íslenskan skelfisk. Hefur
fjölskyldan búið þar síðan. Eðli-
lega urðu þá mikil tímamót í
samskiptum fjölskyldna okkar,
þótt síminn hafi bætt þar úr að
hluta. Við Maja höfum nokkrum
sinnum farið í heimsókn til
þeirra til San Francisco og alltaf
hitt þau, þegar annað hvort eða
bæði hafa komið í heimsókn til
Íslands, sem raunar hefur verið
alltof sjaldan í gegnum þessi 36
ár sem þau hafa verið búsett í
Kaliforníu.
Við Maja og fjölskylda okkar
sendum Helgu og fjölskyldu
þeirra Magga, svo og Önnu og
Þórði og fjölskyldunni allri okk-
ar dýpstu samúðarkveðjur.
Einar Benediktsson.
Magnús Þrándur
Þórðarson
HINSTA KVEÐJA
Í Hávamálum segir:
Vin sínum
skal maður vinur vera,
þeim og þess vin.
Þessum eiginleikum var
Magnús Þrándur gæddur í
ríkum mæli. Hvíl í friði,
kæri vinur.
Þórður Valdimarsson.
Elskulegur eiginmaður og faðir,
HÖSKULDUR SVEINSSON
arkitekt,
sem lést 25. apríl síðastliðinn, verður
jarðsunginn frá Háteigskirkju föstudaginn
10. maí klukkan 15.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþökkuð en þeim sem vilja
minnast hans er bent á styrktarfélagið Göngum saman,
reikningur 0301-13-304524, kt. 650907-1750.
Helena Þórðardóttir
Sveinn Skorri Höskuldsson
Sólveig Lóa Höskuldsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir,
amma og langamma,
VIGDÍS GUÐFINNSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu í Reykjavík föstudaginn
26. apríl. Útförin fer fram frá Fella- og
Hólakirkju fimmtudaginn 9. maí klukkan 15.
Marta Loftsdóttir Gunnar Jóhannsson
Svava Loftsdóttir Ásmundur Kristinsson
Pétur Guðfinnsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
JENS MEINHARD BERG
frá Funningsfirði í Færeyjum
og áður búsettur í Giljahlíð,
lést í Brákarhlíð þriðjudaginn 30. apríl.
Útförin fer fram laugardaginn 11. maí klukkan 14 frá
Reykholtskirkju.
Jónína K. Berg
Jóhannes Berg Sólveig Jónasdóttir
Jón Bjarnason Pálína F. Guðmundsdóttir
Sigurbjörg Ösp Berg
Svanhildur Helga Berg Gunnar Már Vilhjálmsson
og langafabörn
Elskulegur frændi okkar,
EIRÍKUR SIGURÐSSON
veðurfræðingur,
Stórholti 17,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir fimmtudaginn
2. maí.
Útför fer fram frá Fossvogskapellu
föstudaginn 10. maí klukkan 11.
Fyrir hönd aðstandenda,
Anna Sigríður Markúsdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
PÉTUR BREIÐFJÖRÐ
FREYSTEINSSON,
lést á öldrunarheimilinu Lögmannshlíð
5. maí. Útför hans fer fram frá
Akureyrarkirkju föstudaginn 10. maí
klukkan 10.30.
Ragnheiður Dóra Árnadóttir
Gail Breiðfjörð Press Jeffrey Press
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
HJALTI RAGNAR ÁSMUNDSSON,
Seljavegi 9,
Selfossi,
lést föstudaginn 3. maí. Útförin fer fram frá
Selfosskirkju föstudaginn 10. maí klukkan 14. Blóm og kransar
vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er bent
á að styrkja Hjartavernd.
Jónína Gísladóttir
Gísli Hjaltason Anne Merethe Vennesland
Ásmundur Páll Hjaltason Guðrún Egilsdóttir
Hlynur Hjaltason Anna Kristín Valdimarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn