Morgunblaðið - 08.05.2019, Blaðsíða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 8. MAÍ 2019
Kær minning frá
löngu liðnum árum
er í huga mér í dag.
Það er sól og
strekkingur á Seltjarnarnesi.
Fólkið á Miðbraut 2 er að búa
sig til jarðarfarar og erfis.
Nágrannakonan á 4 hefur tekið
að sér að gæta yngstu sonanna á
heimilinu, þeirra Björns Grétars
og Guðmundar Inga. Bræðurnir
una sér á teppi í fínu stofunni
hennar Jennýjar og ég legg
Magnús minn Örn við hlið
þeirra. Þeir sprikla þarna eins
og fiskar í búri, mikið er lífið
skemmtilegt. Bjössi gefur
bróður sínum einn á lúðurinn,
svona til að hressa upp á partíið.
Þegar besta mamma í heimi
kemur heim fær hún að vita að
allt gekk vel, en hún fær ekki að
vita að þríburar eru ekki á óska-
listanum hjá nágrannakonunni.
Þessi minning er í mínum
huga svo skír og björt eins og
hún hefði gerst í gær. Minningin
um litlu drengina þrjá, rauð-
hærðan, dökkhærðan og ljós-
hærðan, og nú hefur einn þeirra
kvatt. Ég sagði Birni Grétari oft
þessa sögu, þá brosti minn mað-
Björn Grétar
Hjartarson
✝ Björn GrétarHjartarson
fæddist 22. febrúar
1967. Hann lést 24.
apríl 2019.
Útför Björns
Grétars fór fram 3.
maí 2019.
ur og hafði gaman
af. Alltaf fékk ég
bros og koss á kinn
þegar við hittumst
og kannski eina
gamansögu af
Madda mínum. Nú
er þessi elska, hann
Björn Grétar, far-
inn á vinafund og
verði honum hvíldin
vær. Við Guðmar
sendum móður og
fjölskyldunni allri innilegar
samúðarkveðjur.
Ragna Bjarnadóttir.
Elsku yndislegi Bjössi
frændi. Ég trúi því ekki að þú
sért farinn frá okkur. Ég sakna
þín ótrúlega mikið og mun aldrei
hætta að sakna þín. Það er svo
skrýtið að hugsa út í heim án
Bjössa frænda. Þú sem varst
alltaf fyrstur í öll afmæli, komst
með Machintoshið í jólaboðin,
vissir meira en allir aðrir um of-
urhetjur og elskaðir að grínast í
fólkinu þínu. Ég man eftir einu
skipti þegar það var pítsupartí
hjá ömmu Jenný og þú kallaðir á
okkur krakkana og spurðir:
„Hver vill ekki pítsu?!“ Öll
öskruðum við „ég“ og þú hlóst
svo mikið að okkur. Þessa sögu
sagðirðu við hvert tækifæri sem
þú fékkst og ég vildi óska að ég
fengi að heyra þig segja mér
hana bara einu sinni enn.
Við tvö áttum margar góðar
stundir saman. Hvort sem það
voru Malmö-ferðirnar okkar,
óvæntur hittingur á Eiðistorgi
eða bara við tvö uppi í sófa hjá
ömmu að troða í okkur vöfflum
og Bjössakexi á meðan „Lois &
Clark“ var í sjónvarpinu. Su-
perman var uppáhaldsofurhetj-
an þín og þú vissir bókstaflega
allt um hann. Eins og pabbi seg-
ir þá minntirðu okkur oft á kar-
akterinn í Rain Man þegar þú
byrjaðir að þylja upp bíómyndir,
leikara, ártöl og ég veit ekki
hvað og hvað. Það var alltaf svo
gaman að hlusta á þig tala um
hluti sem þér fannst spennandi
og þú blómstraðir sérstaklega
þegar þú talaðir um ofurhetjur.
Ég fór á Avengers Endgame
fyrir stuttu. Það var skrýtið að
sjá ofurhetjumynd í bíó án þín.
Fyrir tilviljun var sætið við hlið-
ina á mér autt og mér finnst þú
hafa verið hjá mér að dást að
myndinni. Tilhugsunin um nær-
veru þína var yndisleg. Þú munt
alltaf eiga risastóran sess í
hjartanu mínu.
Þú kitlaðir mig í hvert sinn
sem ég knúsaði þig. Þú kenndir
mér að stokka spil á skemmti-
lega mátann. Þú kenndir mér að
elska ofurhetjur. Þú settir plást-
ur á sárið sem ég fiktaði alltaf í.
En mikilvægast af öllu kennd-
irðu mér að hlæja og skemmta
mér. Þú gast alltaf fengið fólkið
í kringum þig í gott skap. Það er
það sem ég elskaði og mun alltaf
elska mest við þig.
Ef ég hefði vitað að í síðasta
skiptið sem ég hitti þig væri það
síðasta hefði ég knúsað þig svo
fast og sagt þér að ég elska þig.
En við getum ekki breytt fortíð-
inni. Núna ertu á betri stað með
Hirti frænda og afa Hirti,
örugglega með Superman-
skikkju á öxlunum, svífandi um
loftin.
Hvíldu í friði, elsku hjartans
Bjössi frændi. Ég elska þig
endalaust og mun sakna þín að
eilífu.
Þín bróðurdóttir,
Jenný.
Látinn er Björn Grétar
Hjartarson, mágur minn og vin-
ur, og skilur hann eftir stórt
skarð í fjölskyldunni.
Bjössi var ótrúlega góður og
hrekklaus maður og þegar ég
horfi til baka fyllist hjarta mitt
þakklæti og hlýju sem ylja mun
um komandi ár. Bjössi var með
eindæmum nákvæmur maður og
skipti þá ekki máli hvort það var
að mæla út stærðir á myndum
fyrir ramma, tilgreina hvað
klukkan var eða fræða okkur hin
um leikarana sem léku ofur-
hetjurnar, leikstjóra, Star Wars
eða James Bond. Ég skelli
hreinlega uppúr í hvert sinn sem
ég lít á klukku núna og sé að
hún er 17 mínútur yfir, mig
langar að segja Bjössa að hún sé
15 mínútur yfir því hann myndi
snarlega leiðrétta mig og brosa
svo og hlæja að vitleysunni í
mér.
Við Bjössi kynntumst fyrir 20
árum og áttum okkar góðu
stundir en líka slæmu. Slæmu
stundirnar reyndust þó oft vera
af hinu góða því Bjössa fannst
ekki þægilegt að stíga út úr hin-
um svokallaða þægindaramma
en þegar hann gerði það varð
hann ótrúlega stoltur af sjálfum
sér. Það gaf mér gríðarlega mik-
ið að sjá Bjössa styrkjast og efl-
ast í hvert sinn sem hann reyndi
nýja hluti enda fékk hann mikla
athygli og hvatningu því hann
gerði alla hluti virkilega vel.
Bjössi gat orðið mjög fúll út í
mig fyrir afskiptasemina og
röflið en þegar við græjuðum
nýja klippingu, keyptum ný
gleraugu, pökkuðum og fluttum
á Eiðistorgið gekk það svo vel
og allir urðu svo ánægðir að ég
hélt að þessi tæplega tveggja
metra maður yrði að þremur
metrum, slíkt var stoltið.
Bjössi var uppáhald allra í
fjölskyldunni og einnig hjá vin-
um okkar. Það var alltaf hægt
að setjast með honum og ræða
kvikmyndir en hann var Google-
ið okkar varðandi allt sem sneri
að ofurhetjumyndum, Star Wars
og James Bond. Ef maður var í
vafa um leikara, leikstjóra eða
sýningarár var hann fljótur að
leiðrétta mann og oft fylgdi ít-
arlegur fróðleikur til viðbótar.
Verst er að ég man ekki hvaða
leikari var besti Súpermanninn
en ég veit að nú hlær hann
Bjössi að mér og segir: „Þarf ég
að segja þér þetta einu sinni
enn, ætlarðu aldrei að muna
þetta, stelpa.“
Bjössi var ekki maður margra
orða og kvartaði sjaldan. Það
sýndi sig og sannaði þessar síð-
ustu vikur enda var hann orðinn
mjög veikur þegar hann fór á
sjúkrahúsið. Við erum svo þakk-
lát fyrir þessa síðustu daga sem
við áttum með honum, hlátur-
inn, grínið og vangavelturnar
um framtíðina. Ég veit að hann
fylgist með okkur og hann verð-
ur með okkur á Tenerife í sumar
en það síðasta sem ég lofaði hon-
um var að græja sæti fyrir hann.
Hvíl í friði, elsku vinur, minn-
ing þín yljar og hverfur aldrei úr
hjörtum okkar.
Þín
Sigríður (Sigga).
Okkur setti hljóðar þegar við
fréttum að Björn Grétar væri
fallinn frá.
Við ólumst öll saman upp á
Seltjarnarnesi og fórum í gegn-
um Mýrarhúsaskóla og Valhúsa-
skóla. Síðustu ár hittumst við á
förnum vegi hér á Nesinu
Það var alltaf gott að hitta
Björn Grétar, því það sem ein-
kenndi hann var yfirvegun, ró
og kærleikur. Með honum stóð
tíminn í stað og minningar voru
rifjaðar upp. Eftir spjallið þakk-
aði maður fyrir að hafa hitt
skólabróður sem minnti á allt
sem maður á að vera þakklátur
fyrir.
Hann lifði svo sannarlega í
núinu og kenndi okkur hinum að
það er það sem skiptir máli þeg-
ar upp er staðið. Hans skilaboð
til okkar voru að njóta lítilla
hversdagslegra þátta hins dag-
lega lífs.
Góður drengur er nú farinn.
Hvíl í friði kæri vinur.
Við sendum okkar innilegustu
samúðarkveðjur til ástvina
Björns Grétars.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Anna Sigurborg, Berglind,
Hildur Sigrún, Kristín,
Margrét, Margrét Steiney,
Regína og Theódóra.
✝ Brynja Ingi-mundardóttir
fæddist í Reykja-
vík 22. júní 1942.
Hún andaðist á
hjúkrunarheim-
ilinu Grund 28.
apríl 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Jónína
Svava Tóm-
asdóttir, hár-
greiðslukona og
húsmóðir, f. 29. okt. 1911, d.
10. feb. 1965, og maður henn-
ar, Ingimundur Eyjólfsson
prentmyndasmiður, f. 23. nóv.
1910, d. 13. feb. 1968. Brynja
þeirra eru Ólafur Örn Jónsson,
f. 18. ágúst 1966, kona hans er
Guðrún Arna Björnsdóttir, f. 7.
apríl 1972, þeirra dóttir er Jó-
hanna Brynja, f. 23. des. 2003,
og Kjartan Ingi Jónsson, f. 12.
sept. 1971, dóttir hans er
Nanna Líf, f. 13. ágúst 2004.
Sambýlismaður Brynju til
þrjátíu ára er Sigurður Jóns-
son, f. 10. nóv. 1938.
Brynja starfaði í gullsmíða-
verslun Guðmundar Þorsteins-
sonar í Bankastræti og eftir að
drengirnir fæddust og voru
komnir á leikskóla hóf hún að
vinna hjá Ásgeiri í Sjóbúðinni.
Síðustu tuttugu og fimm árin
starfaði Brynja sem læknarit-
ari hjá Sigurði Jónssyni sam-
býlismanni sínum og Guð-
mundi Elíassyni í Domus
Medica.
Brynja var jörðuð í kyrrþey
6. maí 2019.
var þriðja af sex
systkinum, öll
fædd í Reykjavík,
elst er Ingibjörg,
f. 1. maí 1935,
Örn, f. 14. sept.
1938, Drífa, f. 28.
ágúst 1945, Sig-
urlaug, f. 1. nóv.
1947, og Hrafn, f.
11. apríl 1957.
Brynja gekk í
Laugarnesskóla en
lauk gagnfræðaprófinu á
heimavistarskólanum á Laug-
arvatni.
Brynja giftist Jóni Þ. Ólafs-
syni 1965, þau skildu. Synir
Í dag kveð ég þig, elsku Brynja
frænka, þín verður sárt saknað!
Það var svo sárt að fylgjast
með þér í veikindum þínum.
Það er margs að minnast, það
fyrsta sem upp í hugann kemur er
jarðarberjamjólkin í þríhyrning-
unum sem ég fékk alltaf hjá þér
og jarðarberjakakómaltið.
Öll símtölin ef eitthvað bjátaði
á hjá mér og góðvild þín, þú vildir
allt fyrir alla gera.
Ég ætla að muna þig hlæjandi
og glaða í Sumarlandinu!
Ég gæti endalaust rifjað upp
minningar, þá duga ekki 3.000
stafabil og ég er lélegur penni.
Minning mín um þig lifir í
hjarta mér. Elsku Siggi, Kjartan
Ingi, Ólafur Örn og fjölskylda,
guð gefi ykkur styrk til að takast
á við sorgina.
Blessuð sé minning þín, elsku
Brynja.
Þó ég sé látin,
harmið mig ekki með tárum.
Hugsið ekki um dauðann
með harmi eða ótta.
Ég er svo nærri
að hvert eitt ykkar tár snertir mig
og kvelur, þótt látna mig haldið.
En þegar þið hlæið og syngið
með glöðum hug.
Sál mín lyftist upp í mót til ljóssins.
Verið glöð og þakklát fyrir allt
Sem lífið gefur.
Og ég þó látin sé tek þátt í gleði ykkar
yfir lífinu.
(höf. ók.)
Þín frænka,
Ingibjörg R. Hjálmarsdóttir.
Hún Brynja, kær vinkona mín,
er látin og langar mig að minnast
hennar með ljóði eftir Sigurbjörn
Þorkelsson.
Gráttu ekki
yfir góðum
liðnum tíma.
Njóttu þess heldur
að ylja þér við minningarnar,
gleðjast yfir þeim
og þakka fyrir þær
með tár í augum,
en hlýju í hjarta
og brosi á vör.
Því brosið
færir birtu bjarta,
og minningarnar
geyma fegurð og yl
þakklætis í hjarta.
Innileg samúð til fjölskyldunn-
ar.
Herdís P. Pálsdóttir.
Brynja var þriðja í röð sex
systkina. Oft er sagt að miðju-
barnið sé félagslegt fiðrildi og
upptekið af því hvað sé sann-
gjarnt. Sú lýsing átti vel við
Brynju.
Brynja mágkona var fáguð,
glæsileg, þrautseig, mannvinur
mikill, hjálpsöm, blíð og nagli.
Brynja fór einn vetur í skóla á
Laugarvatni og þann vetur fædd-
ist yngsti bróðir hennar, þar
kynntist hún fyrri eiginmanni sín-
um og einni bestu vinkonu sinni,
henni Ellý. Þær töluðu saman um
langt árabil alltaf á sunnudags-
morgnum. Brynja mat hana mik-
ils sem manneskju og vin.
Henni var mikið í mun að son-
um hennar gengi vel að fóta sig í
lífinu. Ólafur Örn, eldri sonurinn,
þurfti að gangast undir margar
aðgerðir sem lítill drengur og hún
vílaði ekki fyrir sér að bera hann á
höndum sér í skólann.
Eins lagði hún mikið upp úr því
að þeir kæmu vel fram við menn
og málleysingja. Eftir að sonar-
dætur Brynju fæddust var hún
alltumlykjandi að hjálpa til meðan
heilsa og aðstaða leyfði, það voru
kirkjuferðir, bakstur, göngutúrar
og skyldfólkið heimsótt, já,
Brynja lagði mikla rækt við fólkið
sitt og fólkið hennar var ekki bara
skyldfólkið það voru nágrannar,
vinnufélagar, vinirnir, allir voru
hennar.
Brynja var nagli, keyptur var
bíll á heimili hennar og fyrrver-
andi manns hennar, þar var það
hún sem fór undir húddið, skipti á
dekkjum og nefndu það. Brynja
gekk í öll störf heima fyrir, mál-
aði, hélt garðinum við enda bar
heimili hennar og Sigurðar Jóns-
sonar, sambýlismanns hennar til
30 ára, þess vitni. Brynja og Sig-
urður tóku húsið gersamlega í
nefið og þótt fengnir væru iðnað-
armenn til margra verka þá þurfti
að rífa niður, bera, henda,mat-
reiða ofan í mannskapinn og að
ekki sé talað um þrifin, sem voru
endalaus í stóru húsi.
Brynja hjálpaði líka til á heimili
elstu systur sinnar en þangað
flutti Hrafn, yngsti bróðir Brynju,
eftir að móðir þeirra lést og hjálp-
aði við heimilisþrifin. Krakkarnir
komust ekki upp með annað en
draga rúmin og annað lauslegt
fram. Þau elskuðu samt Brynju
systur og frænku.
Brynja var læknaritari síðustu
tuttugu og fimm starfsárin, bæði
hjá Sigurði Jónssyni sambýlis-
manni sínum og Guðmundi Elías-
syni. Hún bar mikla umhyggju
fyrir sjúklingum, starfsfélögum
og vildi greiða úr öllu sem mest
hún mátti. Ekki var fólk þó alltaf
með það á hreinu hvort það væri
að tala við lækninn eður ei. Mikil
vinkona Brynju hin síðari ár sagði
okkur að Brynju hefði hún kynnst
sem sjúklingur og þær smullu
bara saman og þvílík umhyggja
sem Brynja bar fyrir sjúklingun-
um.
Einn var gallinn á Brynju
minni, hún var ekki nógu mikill
vinur sinn. Fólk gat gengið ansi
nærri henni ef því var að skipta og
samt rétti hún hinn vangann.
Brynja var allt í senn, elskandi,
vinnusöm, gleðigjafi, nærveran
góð og þjónandi.
Við fjölskyldan nutum alls
þessa frá elsku Brynju.
Við viljum þakka starfsfólki
Hlíðarbæjar, þar var Brynja í
dagvistun, starfsfólki Markarinn-
ar þar sem Brynja var í hvíldar-
innlögnum og að lokum starfsfólki
Grundar fyrir elskulegheitin í
garð Brynju.
Elín Ágústsdóttir.
Brynja
Ingimundardóttir Elskulegur sambýlismaður minn, faðirokkar, tengdafaðir, afi og langafi,
VILHJÁLMUR ALFREÐ
VILHJÁLMSSON,
Vatnsnesvegi 28, Reykjanesbæ,
lést á heimili sínu laugardaginn 13. apríl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Guðlaug Sigríður Kristjánsdóttir
Vilhjálmur G. Vilhjálmsson María Jakobsdóttir
Anna María Vilhjálmsdóttir
Heiðar Örn Vilhjálmsson Berglind Júlía Kristjönudóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Fallega eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
LÚLLA MARÍA ÓLAFSDÓTTIR,
er látin.
Útför hefur farið fram í kyrrþey.
Aðstandendur vilja þakka starfsfólki á
Ljósheimum, Selfossi, góða umönnun og hlýhug.
Ingólfur Bárðarson
Guðlaug Erla Ingólfsdóttir
Hulda Ingólfsdóttir Óskar Lúðvík Högnason
Bára Ingólfsdóttir Stefán Guðjónsson
Linda Ingólfsdóttir Garðar Már Garðarsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÖRNÓLFUR GRÉTAR HÁLFDÁNSSON
frá Hóli, Bolungarvík,
síðast til heimilis á Smyrlaheiði 1,
Hveragerði,
lést á Landspítalanum 23. apríl.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Sigurborg Elva Þórðardóttir
Halldór Svanur Örnólfsson
Hálfdán Freyr Örnólfsson Elísabet Courtney
Dagný Hrund Örnólfsdóttir Hjálmar Sigurjónsson
Eva Ösp Örnólfsdóttir Óskar Ingimar Gunnarsson
og barnabörn