Morgunblaðið - 08.05.2019, Page 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 8. MAÍ 2019
✝ Sigurður Guð-mundsson
fæddist hinn 14.
febrúar 1983 á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja. For-
eldrar hans eru
Guðmundur Sig-
urðsson, f. 2. ágúst
1960, og Gunn-
fríður Friðriks-
dóttir, f. 11. júní
1958. Stjúpmóðir
Sigurðar er Kol-
brún Geirsdóttir, f. 29. októ-
ber 1954, stjúpfaðir Sigurðar
er Antonio Manuel Goncalves,
f. 2. janúar 1967. Systkini Sig-
urðar eru: 1) Kolbrún, f. 17.
mars 1980 gift Karli Kristjáni
Davíðssyni f. 11. maí 1977.
Barn þeirra er Kolbeinn
Friður, f. 20. janúar 2014.
Áður átti Kolbrún dótturina
Sölku Snæbrá
Hrannarsdóttur,
f. 15. janúar 2003.
2) Friðrik, f. 7.
mars 1989.
Sigurður lést
laugardaginn 6.
apríl á heimili
sínu, Lyngmóa 17
í Reykjanesbæ.
Sigurður ólst
upp og bjó alla tíð
í Njarðvíkum og
Reykjanesbæ.
Hann stundaði nám við
grunnskóla Njarðvíkur og út-
skrifaðist af tölvunar-
fræðibraut Fjölbrautaskóla
Suðurnesja í maí 2009. Hann
lagði stund á háskólanám en
varð frá að hverfa sökum
veikinda.
Útförin fór fram í kyrrþey
hinn 15. apríl.
Siggi hefur kvatt. Ég er búin
að þekkja Sigga í rúmlega 20 ár.
Á nokkurra ára tímabili hittumst
við daglega en svo komu ár þar
sem samskiptin voru stopulli eins
og gerist og gengur.
Siggi var baráttumaður og tók
þátt í félagsstarfi er varðaði sjúk-
dóm hans. Ég var svo heppin að
fá að fara með honum sem einn af
aðstoðarmönnum á ráðstefnu í
Danmörku. Ferðin var mjög
skemmtileg, dásamlegt að sjá
Sigga njóta sín og skemmta sér
mjög vel. Heimferðin tók á vegna
svefnleysis og fleira sem stund-
um fylgir ráðstefnum en mikið
hlógum við að því þegar frá leið.
Ferðin okkar á ráðstefnu á
Selfossi reyndi á okkur bæði, ég
að keyra bíl sem ég var óvön að
keyra austur fyrir fjall, Siggi
hvatti mig áfram og á leiðarenda
náðum við og hann átti góða daga
á ráðstefnunni.
Allar bíómyndirnar, sælkera-
máltíðirnar, stúdentsprófið og
veislan og svo ótal mikið annað úr
daglega lífinu geymt í minninga-
bankanum.
Ég er betri manneskja fyrir að
hafa kynnst Sigga; viðhorf hans
til lífsins og njóta stórra sem litlu
hlutanna sem samt skipta svo
óskaplega miklu máli hefur kennt
mér svo mikið.
Takk fyrir samfylgdina Siggi.
Hrefna Höskuldsdóttir.
Sigurður
Guðmundsson
Elsku tengda-
mamma mín.
Hvernig á ég að
geta minnst þín í örfáum
ómerkilegum orðum.
Sorgin mín er þungbær, en í
hjarta mínu lifa svo margar fal-
legar og góðar minningar að við
þær get ég stutt sjálfan mig til
huggunar í sorginni.
Ég var á sautjánda ári þegar
ég fyrst kom inn á þitt heimili,
þá byrjaður með elstu dóttur
þinni henni Guðrúnu, í fyrstu
feiminn og hlédrægur en þú og
allar stelpurnar þínar, þið
leyfðuð mér ekkert að láta mér
líða illa, því þið tókuð mér opn-
um örmum og ég fann strax að
í þessum hóp vildi ég eiga
heima.
Fyrstu árin okkar Gunnu í
búskap byrjuðum við inni á
þínu heimili en svo breyttust
hlutir og þú varst farin að búa
inni á mínu heimili eða allt þar
til þú fluttir til Reykjavíkur.
Þessi tími er svo kær í minn-
ingu minni því þarna mynduð-
ust okkar sterku bönd sem ríg-
héldu alla tíð.
Af mörgum góðum stundum
þá langar mig að minnast á
ferðalagið okkar norður á
Strandir þar sem þú og tveir
bræður þínir, þeir Georg og
Magnús, voruð með okkur í för.
Þarna fékk ég að kynnast
ykkur í því umhverfi sem ykkur
varð alla tíð svo tíðrætt um.
Um andlit þitt fór slíkur
sælusvipur að mér fannst eins
Ásta Minney
Guðmundsdóttir
✝ Ásta MinneyGuðmunds-
dóttir fæddist 20.
desember 1934.
Hún lést 31. mars
2019.
Útför Ástu Minn-
eyjar fór fram 5.
apríl 2019.
og þarna væri
komin unga heima-
sætan í Drangavík
sem hljóp um
grundir og jóðlaði
af einlægri snilld.
Já, það var eitt
af því sem þú varst
svo góð í, en veik-
indi seinni tíma
tóku þennan hæfi-
leika frá þér.
Í Drangavíkinni
fékk ég að heyra svo margar
skemmtilegar sögur af ykkur
öllum að mér finnst eins og ég
sitji á fjársjóð sem má ekki týn-
ast.
Elsku Ásta, ég er svo þakk-
látur fyrir allt og sérstaklega
þegar þú af veikum mætti
eyddir hluta af þínum síðustu
kröftum til að leggja hönd þína
á kinn mína og hvísla til mín
þakkar- og varnarorðum til
minnar framtíðar.
Vinur minn Kristján Hreins-
son kom mér til hjálpar og
færði mér þetta fallega ljóð ort
fyrir okkur:
Ástkær tengdamóðir mín
til moldar hefur verið borin
en himnesk minning hennar skín
er horfi ég á gengin sporin.
Hún hafði þennan hlýja róm
sem hlúði vel að sálarsárum
í veröld þar sem vænstu blóm
vaxa upp af okkar tárum.
Í huga sorgin hefur völd
og hjartað skynjar alúð sína.
Er þakklátur í kyrrð um kvöld.
Nú kveð ég tengdamóður mína.
Megi góður Guð ykkur
styrkja í sorginni, elsku Guð-
rún, Guðmundur, Sóley, Aðal-
heiður, Pétur, Harpa, Kristján
og aðrir aðstandendur.
Jónas Ólafur Skúlason.
✝ Lilja GuðrúnSigurðardóttir
fæddist 8. mars
1939. Hún lést á
líknardeild Land-
spítalans 24. apríl
2019.
Foreldrar henn-
ar voru Sigríður
Jónasdóttir, f.
1911, d. 1980, og
Sigurður Hall-
dórsson, f. 1907, d.
1980. Bræður Lilju Guðrúnar:
Þorgeir, f. 1934, d. 1971,
kvæntur Þórhildi Sæmunds-
dóttur, f. 1935, og Jónas, f.
1951, kvæntur Þórönnu Páls-
dóttur, f. 1951.
Lilja Guðrún giftist árið
1956 Steinþóri Ingvarssyni, f.
1936. Synir þeirra eru Sig-
urður Ingvar, f. 1960, börn
hans og Örnu Dungal eru
Snorri, Atli, Fríður, Hösk-
uldur og barnabörnin eru orð-
in sjö. Gunnar, f. 1963, synir
hans og Guðlaugar Brynjars-
dóttur f. 1958, d. 2013, eru
Brynjar Þór og Sindri Freyr.
Sambýliskona Gunnars er
Ágústa Valdimarsdóttir, f.
1963, dætur hennar eru Heið-
dís og Andrea og
á hún eitt barna-
barn. Lilja Guð-
rún ólst upp í
vesturbænum,
gekk í Melaskóla
og útskrifaðist frá
Kvennaskólanum í
Reykjavík 1956.
Hún hóf starfs-
feril sinn eftir út-
skrift á teiknistof-
unni hjá Gísla
frænda sínum en eftir að syn-
irnir fæddust sinnti hún upp-
eldi og heimili ásamt því að
leggja manni sínum lið í því
að byggja upp fyrirtæki sem
þau voru með. Árið 1975 fer
hún til starfa í Versl-
unarbankanum sem síðar varð
Íslandsbanki og var þar fram
á eftirlaunaaldur ásamt því að
þau hjónin báru út Morgun-
blaðið í rúm 10 ár. Síðustu ár-
in var hún virk í félagsstörf-
um var í sundleikfimi og
handavinnuhópi á vegum Fé-
lags eldri borgara og í nokkr-
um klúbbum með kærum vin-
um. Útför hennar fer fram frá
Neskirkju í dag, 8. maí 2019,
klukkan 13.
Er við lítum yfir farinn veg og finnum
gamla slóð
færast löngu liðnar stundir okkur nær.
Þetta vísubrot úr gömlum
skátasöng rifjast upp þegar
nokkrir vinir settust niður til að
minnast margra góðra stunda
með Lilju vinkonu okkar sem við
kveðjum í dag. Slóðir okkar eru
samofnar allt frá bernsku til
dagsins í dag.
Hvenær samtvinnast slóðir í
vef vináttu og kærleika? Svörin
liggja hjá hverju okkar og eru
eins misjöfn og við erum mörg,
en eitt er víst að þessi sterki og
órjúfanlegi vefur hefur haldið ut-
an um hópinn í tröppugangi lífs-
ins.
Allt fléttaðist þetta saman
þegar við kynntumst í skátunum
og áttum saman ógleymanlegar
stundir og þar kynntumst við
mörg okkar lífsförunautum.
Við minnumst margra góðra
stunda í skátaskálunum á Hellis-
heiði. Síðar tóku við tjaldúti-
legur með börnunum okkar og
þau eru öll góðir félagar.
Við höfum ferðast mikið sam-
an, bæði innanlands og utan,
okkur öllum til mikillar ánægju.
Til marks um samheldni
gamla skátahópsins okkar má
geta þess að síðustu 12 ár höfum
við hist alla föstudaga í kaffi í
Kringlunni.
Lilja var einstaklega góður
vinur og félagi, glaðsinna og
hugsunarsöm.
Fólk laðaðist að henni því hún
var jákvæð og hafði góða nær-
veru og átti auðvelt með að
kynnast fólki.
Hún hafði yndi af handavinnu
og prjónaskap og skapaði mörg
listaverk sem vöktu aðdáun og
gladdi sína nánustu með fallegu
handverki
Hún eignaðist góðar vinkonur
í gegnum prjónaskapinn sem
hittust vikulega á Sléttuvegi 13.
Hún stundaði einnig sundleik-
fimi í mörg ár og átti góða félaga
þar sem og í Perlunum sem er
hópur kvenna sem á aðstand-
endur með alzheimersjúkdóm-
inn.
Lilja bar hag sona sinna,
tengdadóttur og barnabarna
mjög fyrir brjósti og þótti svo
undurvænt um þau öll. Mjög
gott samband var á milli þeirra,
svo og bróður hennar Jónasar og
konu hans Þórönnu.
Lilja hugsaði um Steinþór af
einstöku ástríki öll þau ár sem
hann hefur verið veikur. Velferð
hans var henni allt.
Henni var það því mikill hug-
arléttir þegar hann var kominn á
Droplaugarstaði, því þar vissi
hún að hann fengi þá bestu
umönnun sem hugsast gæti og
gat því, er hún veiktist, verið ró-
legri um hag hans.
Við vottum ástvinum Lilju
okkar dýpstu samúð og kveðjum
elsku vinkonu okkar með kvöld-
söng skáta og þökkum allar okk-
ar ógleymanlegu stundir saman.
Sofnar drótt, nálgast nótt,
sveipast kvöldroða himinn og sær.
Allt er hljótt, hvíldu rótt.
Guð er nær.
Helga, Erla, Anna Fríða,
Pálína og Stefán.
Lilja Guðrún
Sigurðardóttir
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför
HÓLMFRÍÐAR BERGEYJAR
GESTSDÓTTUR.
Margrét Kristín Finnbogad. Björn Benediktsson
Einar Finnbogason Þórhildur Magnúsdóttir
Hafdís Finnbogadóttir Jón Karl Kristjánsson
Hörður Finnbogason Unnur Rut Rósinkransdóttir
Trausti Finnbogason Cheiryl Cadete
barnabörn og langömmubörn
Elskuleg móðir okkar, amma og langamma,
GUÐRÍÐUR KRISTJÁNSDÓTTIR
frá Syðra-Skógarnesi,
lést í Brákarhlíð, Borgarnesi, föstudaginn
26. apríl. Útför hennar fer fram frá
Borgarneskirkju laugardaginn 11. maí
klukkan 13 en jarðsett verður í Miklaholti.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hinnar látnu er bent á Minningarsjóð Brákarhlíðar,
hjúkrunar- og dvalarheimilisins, í síma 432 3180 eða á
heimasíðu: brakarhlid.is
Sigurbjörg Traustadóttir Hallgrímur Sigurðsson
Sigríður Ólafsdóttir
Hallfríður Traustadóttir Sigurþór Ólafsson
Elva Traustadóttir Georg Óskarsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
HJÖRLEIFUR GUÐBJÖRN
BERGSTEINSSON
vélfræðingur,
Reykjavíkurvegi 52A,
Hafnarfirði,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Sólvangi
miðvikudaginn 1. maí.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Alzheimersamtökin. Útförin fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju föstudaginn 10. maí klukkan 13.
Hafdís Maggý Magnúsdóttir
Herdís Hjörleifsdóttir
Magnús Hjörleifsson Anna Sigríður Alfreðsdóttir
Bergsteinn Hjörleifsson Helga Kristín Bragadóttir
Hjörleifur Hjörleifsson Laufey Ingibjörg Stefánsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Hjartkær eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir og afi,
SVANUR ELÍSSON
lögreglufulltrúi,
Frostaskjóli 69,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
föstudaginn 3. maí.
Útför fer fram frá Neskirkju mánudaginn 20. maí klukkan 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á líknardeild Landspítalans í Kópavogi.
Anna Margrét Jóhannsdóttir
Einar Orri Svansson Fríða Jónsdóttir
Páll Örvar Svansson Erla G. Ingimundardóttir
Markús Orri Pálsson
Elsku Ása vin-
kona, við kynnt-
umst þegar þú og
fjölskylda þín fluttuð til Vest-
mannaeyja frá Neskaupstað
þar sem faðir þinn var sýslu-
maður. Þú byrjaðir í skóla í
bekknum mínum, sem þótti
mjög skemmtilegur. Þar voru
ansi margir fjörugir og
skemmtilegir og létu mikið á
sér bera.
Við urðum strax miklar vin-
konur, alltaf samferða á morgn-
ana í skólann og lærðum mikið
saman.
Það var skemmtilegur tími.
Svo fluttuð þið til Hafnarfjarð-
ar vegna vinnu pabba þíns. Þú
fékkst samt að fermast í Vest-
mannaeyjum – rétt hafðir það í
gegn. Við vildum ekki sleppa
þér og þig langaði að fermast
með vinum þínum. Foreldrar
þínir voru ekki eins ánægðir,
en allt blessaðist þetta að lok-
um.
Við héldum alltaf vináttunni
við Ása. Ég fór til hennar og
Ása Kristinsdóttir
Gudnason
✝ Ása Krist-insdóttir
Gudnason fæddist
14. febrúar 1930.
Hún lést 16. apríl
2019.
Útför Ásu fór
fram í Danmörku
23. apríl 2019.
hún kom mikið til
mín. Mamma henn-
ar var alltaf svo
góð mér og ánægð
og vildi helst hafa
mig í Hafnarfirði
hjá þeim.
Svo fór ég að
læra hjúkrunar-
fræði en Ása vildi
fara til
Kaupmannahafnar
að læra. Fljótt hitti
hún tilvonandi eiginmann sinn,
hann Christian Gudnason, gift-
ist og eignaðist fjögur börn og
bjó alla tíð í Danmörku og var
alltaf ánægð þar.
Við héldum áfram að hittast
eins oft og við gátum. Bæði
kom hún oft til Íslands og ég
fór oft út til hennar. Þá var nú
gaman.
Um tíma bjó hún nálægt
strönd og fórum við mikið
þangað og syntum og vorum
mikið á ströndinni.
Í fyrrasumar kom hún út í
Eyjar. Ég var mjög hissa því
hún var orðin svo veik, en líka
mjög glöð.
Það var yndislegt hjá okkur
og spjölluðum við mikið um
gamla og nýja tíma.
Ása mín, ég hugsa til þín og
sakna þess að geta ekki hringt
og spjallað.
Þín ávallt vinkona,
Þóra Magnúsdóttir (Dídí).