Heimsmynd - 01.10.1991, Blaðsíða 26

Mannasiðir:
íslendingar eru sveitamenn
Glöggt er gests augað segir einhvers stað-
ar. Frakkinn Philippe Patay bendir á
jmislegt sem betur gœti farið í háttum o
hegðan okkar Islendinga.
Philippe Patay var aðeins fimmtán ára þegar hann yfirgaf
fósturjörðina Frakkland með það að markmiði að mynda allar
fuglategundir Evrópu. Ferðin tók óvæntan endi þegar hann
settist að á Islandi þar sem hann hefur búið síðustu tuttugu ár-
in. I dag er Philippe kvæntur íslenskri konu, hefur tekið upp
nafnið Filippus Pétursson og rekur ferðaskrifstofuna íslenskar
fjallaferðir sem sérhæfir sig í ævintýra- og gönguferðum um
óbyggðir landsins. Þótt langt sé um liðið síðan Philippe fluttist
til Islands er enn margt í fari okkar sem kemur honum á óvart
og ýmislegt sem að hans mati mætti bæta. „Það var mikið áfall
fyrir vel upp alinn franskan pilt að koma til íslands. í mínum
augum var þetta hálfgert villimannasamfélag með fylleríum og
látum hverja helgi. Fyrst eftir að ég kom fannst mér fólk ótrú-
lega frjálst og óþvingað en þegar ég var búinn að vera dálítinn
tíma fór ég að sjá að Islendingar eru í raun mjög vanafastir og
hversdagslegir. Þegar allt kom til alls voru þeir bara eins og
aðrir, stundum leiðinlegir en stundum alls ekki.“
Islendingum lýsir Philippe almennt sem sveita-
mönnum. Astæðuna segir hann fyrst og
fremst skort á uppeldi. „Mér finnst mæð-
ur ekki hugsa nógu vel um syni sína
þótt dæturnar séu yfirleitt nokkuð
vel upp aldar. Ungir íslenskir
menn eru mjög þreytandi og eru
stöðugt að reyna að sanna sig
með einhverjum stælum. Ótrú-
Iega oft haga þeir sér eins og
sveitastrákar sem ekki kunna
sig, gala á eftir ferðamönn-
um og senda þeim dónaleg
merki. Það þyrfti meðal
annars að leggja meiri
áherslu á það við börn að
ljúka verkefnum og
hvetja þau til að leggja
sig fram þannig að þau
geti verið stolt af því
sem þau hafa afrekað.
Börn þurfa að læra
að passa fötin sín og
hluti í stað þess að
henda þeim frá sér
þar sem þau standa
eins og maður sér
svo oft. íslendingar
almennt finnst mér
þurfi að temja sér
að fara vel með.
Þetta er ekki bara
spurning um peninga
heldur er það upp-
eldislegt atriði að
læra að bera virðingu
fyrir umhverfinu og
verðmætum.“
26 HEIMSMYND