Dagblaðið Vísir - DV - 20.12.2019, Qupperneq 14

14 FÓKUS - VIÐTAL 20. desember
B
ubbi Morthens er fyrir löngu orðinn
þjóðareign og í raun erfitt að fanga
orð sem lýsa þeim litríka karakter
sem hann býr yfir. Hann sér lífið í lit­
um og segir sýninguna sem senn verður sett
á fjalir Borgarleikhússins vera gula, enda sé
það fyrir góðu.
Blaðakona DV hittir Bubba fyrir í Borgar­
leikhúsinu á einhverjum snjóþyngsta
morgni þessa árs. Hann lét veðurofsann
ekki stöðva sig við að komast í bæinn úr
Kjósinni, enda vanur því að vera með
vindinn í andlitinu.
Fyrstu áheyrendaprufur standa yfir sama
dag og allir sem kunna að syngja Stál og
hnífur eru velkomnir að mæta. Aðstand­
endum sýningarinnar var fljótt ljóst að mik­
ill áhugi var fyrir hendi og margir sem vildu
spreyta sig á þessum söngtexta, sem óhætt
er að segja að risti djúpt í þjóðarsálina.
Bubbi er með ótal járn í eldinum,
jólatónleikar bókaðir hvert kvöld samhliða
undirbúningi fyrir sýninguna 9 líf, sem er í
fullum gangi, hann segir lykilatriði að halda
í rútínuna. „Ég er annaðhvort í skyrtu eða
bol á sviðinu, svo er ég alltaf með djús­
ana mína, en ég fasta 18 tíma á sólarhring
og hef gert núna í tvo mánuði. Ég ætla að
fasta til 16. apríl, og borða eina máltíð yfir
daginn.“ Spurður hvers vegna sú dagsetning
hafi orðið fyrir valinu segir Bubbi hana vera
fallega tölu. „Apríl er silfraður og talan 16
er Afríkubrún, þannig smellur þetta. Sam­
hliða er ég að æfa mikið, ég mætti til dæm­
is klukkan sex í morgun og æfði mjög hart
í tæpa tvo tíma, sippaði og boxaði, þetta er
alveg geggjað.“
Ólafur Egill Egilsson er staddur með okk­
ur. Hann sér um leikstjórn ásamt því að
semja verkið sem frumflutt verður í mars og
byggir á ævi Bubba. Hann segir aðdragand­
ann hafa verið dálítið langan. „Ég frétti fyrir
nokkrum árum að Bubbi væri opinn fyr­
ir hugmyndinni um að gera einhvers kon­
ar sviðsverk byggt á höfundarverki hans.
Við erum að tala um meira en 800 lög,
svo það er auðvitað af nógu að taka, en ég
fann ekki alveg hver nálgunin ætti að vera
og þetta datt upp fyrir – svo fór ég að lesa
ljóðabækurnar hans og þær sprengdu á mér
hausinn. Ljóðin hans opna inn á djúpið, sál­
arlífið og manneskjuna á bak við „Bubba“,
og þá hugsaði ég: þarna er þetta – ef hann
er til í að opna á allt þetta, og það merkilega
var, að Bubbi var til,“ segir Ólafur.
„Hégóminn er harður húsbóndi, við
skulum ekkert vera að þykjast neitt með
það,“ staðfestir Bubbi. „Auðvitað er þetta
langt út fyrir minn þægindaramma, en
á sama tíma er ég svona innréttaður. Ég
er búinn að vinna með „Bubba“ innan
gæsalappa, semja, syngja, yrkja og tala
um líf mitt – allt á úthverfunni, svo þetta
var ekki langt frá því sem ég hef verið að
gera. En það er forvitnilegt að sjá hvað
hægt er að gera úr þessu konsepti. Þegar
Óli fór að tala um ljóðabækurnar fann ég
að hann myndi vinna þetta á einhverju
dýpi. Svo segir maður já og þá er ekki aftur
snúið. Maður verður að taka því að einhver
skoði þig og þín verk og, ofar öllu, passa að
blanda sér ekki í það. Bubbi í núinu verður
að vera eins fjarlægur og hægt er.“
Fæ lánaða dómgreind hjá fólki
Þrátt fyrir að vera að eigin sögn agaður
viðurkennir Bubbi að ferlið hafi tekið á.
„Mér fannst erfitt að lesa þetta. Það komu
upp alls konar tilfinningar sem rifja upp
vandræðaleg og afhjúpandi augnablik og
þótt þetta sé skáldskapur byggður á raun­
veruleika er hann það nálægt sannleikan­
um að ég fæ alveg sting. Að sama skapi hef
ég vit á að fá lánaða dómgreind hjá fólki
sem ég tek mark á og þegar það segir að
þetta sé flott, segi ég sjálfum mér að halda
kjafti,“ segir Bubbi.
„Bubbi segist ekki vilja blanda sér of
mikið í þetta,“ að sögn Ólafs. „Hann hefur
verið mjög æðrulaus og gefið mér frjáls­
ar heldur en hann lagði samt línuna strax
í upphafi. Hann sagðist vilja hafa þetta
alvöru og ég ætti ekki að hlífa honum með
neitt. Og ég geri það ekki. Í sýningunni för­
um við í gegnum ferilinn, æskuna, áföll
og sigra en ekki síst íslenska samfélagið.
Ég grínast stundum með það, en meina
það auðvitað um leið þegar ég segi að við
erum öll Bubbi. Hann er partur af sögu
okkar allra og þannig erum við öll partur
af hans sögu. Bubbi endurspeglar líka á
vissan hátt íslensku þjóðarsálina. Hann
er ákveðinn fasti – eiginlega eins og fjall
í landslaginu, þarna er Esjan, þarna er
Hvannadalshnjúkur og þarna er Bubbi.
En ég hef góða tilfinningu fyrir þessu. Það
fyrsta sem Bubbi sagði við mig var að þetta
yrði gul sýning, sem ég held að sé gott mál,
eða hvað Bubbi?“ spyr Ólafur.
„Jú, gulur er heilandi litur, hann dregur
fram það besta í fólki, þú sérð það best
hvernig munkar klæða sig. Gulur hefur já­
kvæða orku og fyrir mér er gulur alltaf góð­
ur á bragðið. Strákarnir sem sjá um hljóð­
Íris Hauksdóttir
iris@dv.is
„Hégóminn er
harður húsbóndi“
Eins og fjall í landslaginu - Var talinn hættulegur
tungumálinu – Hans sögur eru okkar sögur
MYNDIR: EYÞÓR ÁRNASON