Dagblaðið Vísir - DV - 08.11.2019, Blaðsíða 4

4 8. nóvemberFRÉTTIR
Ein af vinsælustu fréttunum
á DV í vikunni fjallaði um unga
konu á samfélagsmiðli sem var
kölluð hóra. Svarthöfði hefur
tekið eftir þessari ungu konu
áður, en hún virðist ætla að
meika það á kynþokka. Eins og
svo margir forfeður hennar.
Það hefur eitt angrað Svarthöfða
í röksemdarfærslu ungu konunnar.
Hún segir að nekt sé tabú og
vill berjast gegn ritskoðun
samfélagsmiðla á kvenlíkamanum
og væntanlega gera nekt þá bara að
eðlilegasta hlut í heimi.
Þessi röksemdarfærsla veldur
Svarthöfða eilitlum áhyggjum.
Svarthöfði veltir nefnilega fyrir
sér hvenær í ósköpunum nekt
varð tabú á Íslandi. Í langan
tíma, langt áður en unga konan
tók sinn fyrsta andardrátt
utan móðurkviðar, hefur varla
verið hægt að horfa á íslenskt
sjónvarpsefni eða kvikmyndir án
þess að einhver sé nakinn. Og oft
eru margir naktir. Mannslíkamar
í öllum stærðum og gerðum,
ófilteraðir og stundum yfirlýstir.
Íslendingar sturta sig líka naktir
áður en þeir fara í sund. Sturta sig
eftir líkamsrækt. Við ölumst upp
við að vera nakin með öðrum af
sama kyni, sjá fjölbreytileikann
í líkamsgerðum og kippa okkur
ekkert sérstaklega upp við það.
Nú hefur greinilega orðið
breyting á. Unga kynslóðin lítur á
nekt sem tabú, keppist um að selja
kynþokka sinn og er hugsanlega
minna í því að sturta sig á
almannafæri svo glansmyndin
á samfélagsmiðlum brotni ekki
í þúsund mola. Svarthöfa finnst
þetta mikið áhyggjuefni. Þróun
sem þarf að snúa við. Hvenær
varð allt svona brenglað? n
Brengluð nekt
Það er
staðreynd að…
Að kyssa einhvern í eina mínútu brennir
um tveimur kaloríum.
Þeir sem dreymir oftar eru sagðir vera
með hærri greindarvísitölu.
Humar er með blátt blóð.
Atlantshafslaxinn getur stokkið
allt að 4,6 metra í loft upp.
Engin skálduð persóna hefur fengið
jafn mörg aðdáendabréf og Mikki
mús.
Hver er
hann
n Hann er fæddur
1976 og ólst upp í
Hnífsdal.
n Hann er menntaður
í íslensku frá Háskóla
Íslands.
n Hann hefur unnið efni fyrir
útvarp, gert lög fyrir kvikmyndir og
er þekktastur fyrir textagerð sína.
n Hann samdi lagið „Nostalgískur,
panelklæddur bústaðaópus“
SVAR: BRAGI VALDIMAR SKÚLASON
n Óhugnanleg reynsla í pólskum strandbæ n Hvetur
fólk til að vera á varðbergi og passa hvað annað
Þ
etta hafði gríðarleg áhrif
á sálina. Miklu meiri en
mig hefði órað fyrir,“ seg-
ir íslensk kona á fimm-
tugsaldri sem byrluð var ólyfjan
á kokteilbar í Póllandi í síðasta
mánuði. Hún lýsir eftirköstunum
sem hrikalegum. Hún hvetur fólk
til að vera á varðbergi á ferðalög-
um og passa upp á hvað annað.
Um miðjan síðasta mánuð fór
Gunnþóra Kristín Ingvadóttir í
ferðalag til Póllands ásamt for-
eldrum sínum og tveimur systr-
um ásamt mökum þeirra systra,
en tilefnið var sjötugsafmæli
móður Gunnþóru.
Hópurinn dvaldi í strand-
bænum Sopot sem er í rúmlega
20 mínútna akstursfjarlægð frá
Gdansk. Að kvöldi 14. október
fóru Gunnþóra og eiginmaður
hennar ásamt systur hennar og
mági á kokteilbar í bænum.
„Ef keypt var á barnum fóru
mennirnir okkar og við sátum við
borðið. Það var fátt fólk á staðn-
um, örugglega af því að þetta var
mánudagskvöld. Síðan fóru þeir
út af barnum og tóku smá göngu.
Á meðan fór ég og keypti hvorn
sinn „mojito“ fyrir okkur systurn-
ar. Ég man eftir að hafa sest nið-
ur með drykkina og horft á menn-
ina okkar úti um gluggann,“
segir Gunnþóra en hún man ekk-
ert hvað gerðist eftir það. „Síð-
an vaknaði ég bara uppi á hótel-
herbergi sirka 12 tímum síðar og
mundi ekkert.“
Gunnþóra segir að eiginmað-
ur hennar og mágur hafi komið
til baka á barinn eftir að hafa ver-
ið rúmlega 15 mínútur í burtu og
fóru þeir með þær systur á hótelið
þar sem hópurinn gisti.
„Þeir héldu hreinlega að við
hefðum misst okkur í „skotum“ á
meðan þeir voru í burtu. En svo
var hreint ekki. Ég keypti hvorn
sinn drykkinn fyrir okkur og ekki
neitt meira. Dóttir mín hringdi í
mig um kvöldið og ég man ekk-
ert eftir því að hafa talað við hana.
Hún þurfti að sýna mér það á sím-
anum sínum svo að ég tryði því.“
Gunnþóra telur enga aðra
skýringu á þessu en að barþjónn-
inn sem afgreiddi þær stöllur hafi
laumað einhverju í glösin enda
hafi hann verið var sá eini fyr-
ir utan þær sjálfar sem komst í
snertingu við drykkina.
Húðin grá og augun tóm
Hún segist hafa þurft að glíma við
eftirköst af þessu í marga daga á
eftir. Nú, þremur vikum síðar, er
hún loksins farin að líkjast sjálfri
sér aftur.
„Ég er búin að vera ónýt, ekkert
þrek eða jafnvægi. Lítil lyst, mikil
ógleði og massífar blóðnasir. Ég
svaf mjög mikið en samt mjög
illa, dreymdi ógeðslega drauma
og hvíldist því lítið. Húðin var grá,
augun tóm og lítið minni, ég man
hreinlega ekki neitt. Mér er búið
að líða vægast sagt ömurlega,
bæði líkamlega og andlega.“
Hún bætir við að þetta óhugn-
anlega atvik hafi vakið hjá henni
hræðslu sem hún sá ekki fyrir.
„Maður hefur alltaf hugsað;
passa drykkinn sinn og að enginn
komist í hann. Mig óraði ekki fyr-
ir því að maður gæti fengið svona
óþverra með einhverju sem mað-
ur kaupir.“
Hún hyggst þó ekki láta þetta
atvik koma í veg fyrir að hún
heimsæki Pólland aftur.
„Ég var að fara í fjórða skiptið
til Póllands og á pottþétt eftir að
fara aftur þangað, enda gæti bar-
þjónninn alveg eins hafa verið
sænskur eða breskur. Ég fer bara
aldrei á þennan bar aftur.“
Hún tekur undir að lyfjabyrlun
sé algengari en fólk grunar, bæði
hér heima og erlendis.
„„Fíflin“ eru alls staðar og því
miður einskorðast það ekki við
eitt land. Þetta hefði alveg eins
getað verið miðborg Reykjavík-
ur.“ n
Auður Ösp Guðmundsdóttir
audur@dv.is
Gunnþóru var byrluð
ólyfjan í Póllandi
„Mig óraði ekki fyrir því að maður gæti
fengið svona óþverra með einhverju sem
maður kaupir,“ segir Gunnþóra í samtali við DV
Sopot í Póllandi. Ljósmynd/Wikipedia
Svarthöfði