Dagblaðið Vísir - DV - 08.11.2019, Síða 43

TÍMAVÉLIN 438. nóvember
blanda saman aluminúmklórýð,
bórsýru og eimuðu vatni. Fram
kemur að efsta lagið af mjólk eða
rjóma, einnig þegar það er súrt,
hafi „einkum góð áhrif gegn byrj-
andi hrukkum við augum, og
græði jafnframt sprungnar varir.“
Í kafla sem snýr að umhirðu
hárs er fullyrt að hægt sé að fá fal-
legt, sterkt og gljáandi hár með því
að drekka blöðruþangste, þar sem
það sé ríkt af joði. Í kaflanum Fal-
leg, skær og frískleg augu stendur
að „ekki sé hægt að neita því að fal-
leg, ljómandi augu, með föstum,
frjálslegum svip séu meira virði en
dýrustu gimsteinar“ og er stúlkum
ráðlagt að baða augun á sama tíma
og tennur eru burstaðar.
„Einu sinni í viku má setja
einn dropa af appelsínu eða
sítrónusafa í hvorn augnkrók,
það svíður andartak, en þetta
hefur fegrandi og hressandi
áhrif á augun. Vegna þess hve
sjór inniheldur mikið magn af
joði og málmsöltum hefur hann
einnig afar góð áhrif á augun, og
á sumrin ættu því allar stúlkur
sem stunda sjóböð að synda í kafi
með opin augu eða setja saltvatn
í lófana og baða augun úr því.“
Í kafla sem snýr að limaburði
segir meðal annars:
„Reynið að taka eftir fótleggj-
um dansmeyja. Þeir eru næst-
um alltaf fallegir, þótt kálfarnir
séu stundum fullkraftalegir, en
ökklarnir eru ævinlega grannir.
Það væri því góð hugmynd að
nota nokkrar af æfingum þeirra:
Gangið mikið á tánum og gangið
alltaf á tánum upp stiga. Það er
að minnsta kosti æfing sem hægt
er að gera daglega, án þess að
mikill tími fari í það.“
Í kaflanum Vatn er bezta fegr-
unarlyf ungra stúlkna segir að
vatn hreinsi og hressi allan lík-
amann og þá hafi rigningarvatn
undursamleg áhrif á hörundið:
það verði mjúkt og slétt og hárið
létt og gljáandi. „Áður fyrr voru
salathöfuð soðin í rigningarvatni
og seyðið notað til þvo hörund og
hár. Þetta ráð er enn í sínu gildi.
Það gefur bæði hörundi og hári
silkislikju.“
Í kaflanum Fegrunarlyf náttúr-
unnar mælir höfundur með því
að smjör sé notað sem hörunds-
smyrsl.
„Vegna fitu og vítamín inni-
haldsins er smjör afbrags meðal
til að hreinsa og næra hörundið,
alveg eins og það vinnur gegn
smáhrukkum.“
Bókinni lýkur á kaflanum Ögn
um háttvísi þar sem finna má lista
yfir 14 reglur varðandi hegðun,
atferli og framkomu.
Meðal annnars segir að karl-
maður eigi alltaf að ganga á und-
an inn í veitingahús til að finna
borð. Þá sé „bæði dónalegt og til-
litslaust að nota síma vina sinna
í tíma og ótíma. Þá sé það „jafn-
mikil ókurteisi að benda á fólk
eins og að snúa sér eftir því á göt-
unni.“
Tízkubókin
Tízkubókin eftir Mary Young
kom út hér á landi snemma á sjö-
unda áratugnum. Í auglýsingu
Tímans frá í október 1963 er bók-
inni lýst sem „ýtarlegri hand-
bók um fegrun og snyrtingu,
mannasiði, framkomu, klæðn-
að, persónuleika og margt fleira
gagnlegt.“
Í fyrsta kafla bókarinnar er ung-
um stúlkum kenndar reglur um
svipmót og fas og bendir höfund-
ur meðal annars á að óþægileg
hugsun, leiði og hatur eða gremju-
orð geri þær ekki aðlaðandi, og að
áhyggjusvipur, gretta eða sjálfs-
vorkunn tæri fegurð þeirra og bæti
árum við aldurinn.
„Aftur á móti bregða blíða,
góðvild og alúð töfrasprota á
svipmót okkar til fegrunar.“
Í upphafi kaflans Framkoma,
þar sem kvenþjóðinni er kennt
að sitja, standa og ganga á við-
eigandi hátt, bendir höfund-
ur á að „yður er gefin einkunn
að verulegu leyti í samræmi við
það hvernig þér gangið, sitjið,
standið og berið yður í tröppum,
eftir háttvísi yðar og umgengi
yðar yfir leitt.“
Þannig ráðleggur Young til að
mynda stúlkum að setjast inn í bíl:
„Klöngrist þér með annan fót-
inn á undan klaufaleg í hreyf-
ingum og teygið og togið pilsið?
Skynsamar stúlkur fara aftur á
bak inn í bílinn. Grípið hönd-
um aftur fyrir yður á meðan þér
tyllið yður á brún sætisins og síð-
an með kné og fætur saman, ýtið
þér yður aftur í sætinu um leið og
þér dragið fæturna að yður, beyg-
ið yður þá fram á við um leið og
þér lyftið fótunum inn í bílinn.“
Í kaflanum Rómur og hlátur er
stiklað á stóru hvað varðar hegð-
un í samkvæmum. Að flissa er sagt
vera „mjög óskemmtilegt, bæði fyr-
ir yður sjálfa og aðra. Í rauninni
telja margir það ókurteisi. Þér vitið
það af reynslu að því oftar sem þér
leyfið yður það, því meiri tökum
virðast það hafa á yður.“
Sama gildir um það að hvísla
sem er að sögn höfundar „ósmekk-
legt hvernig sem á það er litið. Þér
eigið á hættu að vera talin ókurte-
is, leiðinleg eða jafnvel illgjörn.“
Konum er ráðlagt frá því að
tala of mikið, sem sé oft talið mjög
kvenlegur löstur, og sömuleiðis að
tala of hátt, sem geti verið ókven-
legt, uppskafningslegt og ónær-
gætnislegt. Þá segir höfundur ekki
síður ókvenlegt, og afar ógeðfellt
að nota „skrílmál“ og bölva. Þá
eigi konur í sambúð meðal annars
að forðast tuldrandi rödd, skræk-
an róm, tilbreytingarlausa rödd og
óbein svör við spurningum.
Í kaflanum Hefðarhættir og
hegðun er kennt hvernig best er
að haga sér í návist karlmanns á
stefnumóti. Fram kemur að hentug-
ast sé að klæðast „litla svarta kjóln-
um“ og hafa meðferðis litla netta
handtösku með allra nauðsynleg-
ustu snyrtivörum og peningum.
Forðast skal að hafa meðferðis inn-
kaupatösku, böggla eða bréfpoka.
„Burtséð frá því að þetta spill-
ir útliti yðar (en þér eigið að sjálf-
sögðu að vera leiftrandi, laus og
liðug) gæti svo farið að kavaler-
inn liti á yður rétt í svip og styndi
í hljóði, þegar hann sæi að hans
hlutverk yrði það sama og burðar-
jálksins,“ ritar höfundur.
Á öðrum stað í kaflanum seg-
ir höfundur það æskilegast að
„kavalerinn sæki yður heim til
yðar“ en forðast skuli að mæta
honum á götuhorni eða umferð-
armiðstöð. „Mætið sjálf einni eða
tveim mínútum of seint (alls ekki
fimm mínútum of seint) því að
skemmtilegast er að kavalerinn
sé mættur á undan og bíði yðar,
og hann verður gjarnan sár sjálf-
um sér ef að þér eruð farin að bíða
hans.“
Á öðrum stað í kaflanum er
lögð áhersla á mikilvægi þess að
sitja fallega við borð enda sé „ekk-
ert er eins sárgrætilegt og að sjá
stúlku gegnt sér við borð, alla í ein-
um keng yfir diski sínum og borða
eins og hún hefði ekki sé matarbita
í heila viku.“ n
„Mætið sjálf einni eða tveim
mínútum of seint (alls ekki
fimm mínútum of seint) því að
skemmtilegast er að kavalerinn
sé mættur á undan og bíði yðar