Skessuhorn


Skessuhorn - 06.03.2019, Blaðsíða 4

Skessuhorn - 06.03.2019, Blaðsíða 4
MIÐVIKUDAGUR 6. MARS 20194 Kirkjubraut 54-56 - Akranesi - Sími: 433 5500 - www.skessuhorn.is Skessuhorn kemur út alla miðvikudaga. Skilafrestur auglýsinga er kl. 14.00 á þriðjudögum. Auglýsendum er bent á að panta auglýsingapláss tímanlega. Skráningarfrestur smá- auglýsinga er til kl. 12.00 á þriðjudögum. Blaðið er gefið út í 3.700 eintökum og selt til áskrifenda og í lausasölu. Áskriftarverð er 2.976 krónur með vsk. á mánuði. Elli- og örorkulífeyrisþegar greiða kr. 2.580. Rafræn áskrift kostar 2.337 kr. Rafræn áskrift til elli- og örorkulífeyrisþega er 2.160 kr. Áskrifendur blaðs fá 50% afslátt af verði rafrænnar áskriftar. Verð í lausasölu er 750 kr. SKRIFSTOFA BLAÐSINS ER OPIN KL. 9-16 VIRKA DAGA Útgefandi: Skessuhorn ehf. skessuhorn@skessuhorn.is Ritstjórn: Magnús Magnússon, ritstjóri s. 894 8998 magnus@skessuhorn.is Kristján Gauti Karlsson kgauti@skessuhorn.is Anna Rósa Guðmundsdóttir arg@skessuhorn.is Auglýsingar og dreifing: Hrafnhildur Harðardóttir auglysingar@skessuhorn.is Umbrot og hönnun: Tinna Ósk Grímarsdóttir tinna@skessuhorn.is Bókhald og innheimta: Guðbjörg Ólafsdóttir bokhald@skessuhorn.is Prentun: Landsprent ehf. Leiðari Fleira en háskólgráður og aldur Af og til heyrir maður um fyrirtæki og jafnvel stofnanir sem setja skil- yrði fyrir ráðningu nýrra starfsmanna að þeir falli innan ákveðins ald- ursbils, til dæmis 25 til 50 ára. Það sé skilyrði sem sett er efst á stiga- listann og jafnvel það eina. Auðvitað eru það starfsmenn sem framtíð- ar fjárfesting getur falist í að ráða til starfa; eru fullir orku, með ferska menntun, við góða heilsu og allt það. Sum störf tekur auk þess tíma að þjálfa upp þekkingu og færni hjá starfsmanni og því er í einhverjum til- fellum hægt að réttlæta að setja fyrrgreindan aldurskvóta sem skilyrði einkum ef litið er á starfsmanninn sem „framtíðarfjárfestingar“ (eins ljótt orð og það nú er). En um leið er verið að ganga framhjá fólki sem mögulega býr yfir ómetanlegri reynslu, er enn í fullu fjöri bæði and- lega og líkamlega og er jafnvel auk þess búið að ala upp börnin og á því hægara með að uppfylla hagsmuni atvinnurekandans. Jafnvel má einnig halda því fram að þeir sem eldri eru séu sjálfir aldir upp af kynslóð sem innprentaði gildi takmarkalausrar hollustu við vinnuveitandann. Þetta segi ég með fullri virðingu fyrir yngra fólki, það er misjafnt eins og það er margt. Sum störf henta engu að síður ungi fólki betur en þeim sem eldri eru. Af handahófi get ég nefnt störf sem krefjast tæknilegrar þekkingar, til dæmis sem snertir tölvur, svo ég tali nú ekki um málakunnáttuna, en enska er nú þegar orðið jafngilt sjálfu móðurmálinu fyrir börn og unglinga. Geta má þess að ekki eru nema þrír áratugir frá því tölvur urðu almenningseign. Í dag er tveggja ára barn jafnvel komið með eigin spjaldtölvu og átta ára eiga síma og þar af leiðandi verður færni þessara einstaklinga mikil í þeirri sömu tækni og vinnumarkaðurinn setur sem skilyrði. Ég er ekki að endilega að færa þessar hugleiðingar á blað vegna þess að ég er sjálfur kominn á tvíræðan aldur, ef og þegar til atvinnuleitar kemur. Hef engar sérstakar áhyggjur af því að finna mér ekki eitthvað til dundurs. Hins vegar held ég að hæfni og reynsla sé vanmetinn þáttur þegar kemur að ráðningum í fjölda starfa. Eitt er þó það íslenska fyrir- tæki sem ég hef sérstaklega tekið eftir að leitar eftir starfskröftum eldra fólks. Það er byggingavöruverslunin Bykó. Þangað eru ráðnir reynslu- boltar á sjötugsaldri og engu skiptir þó þeir séu haltir eða skakkir, því hausinn er fullur af fróðleik og þekkingu sem nýtist viðskiptavinum í versluninni. Fólk þetta er bókstaflega hokið af reynslu og veit nám- kvæmlega hvernig jafnt einföld tæki sem flókin eru notuð, hvar á að nota skrúfur af ákveðinni gerð eða hvernig málning hentar á gamlan við. Slíkan starfsmann fékk ég til aðstoðar um daginn þegar ég þurfti að kaupa poka í ryksuguna, en hafði gleymt að skrifa hjá mér tegundarheiti og númer áður en að heiman var haldið. Á að giska fimm hundruð teg- undir af ryksugupokum voru þarna hangandi uppi á vegg og því ekkert grín að skjóta á rétta vörunúmerið. Með aðstoð þvolinmóðs reynslu- bolta í Bykó hafðist það þó. Þessi verslun fær því sérstakt hrós hjá mér. Fyrst bílaframleiðendur geta ekki samræmt hvorum megin bensínlokið á að vera á bílum, þá er alveg fullvíst að ryksuguframleiðendur munu ekki samræma pokagerðina í tækin sín. Jafnvel þótt fjórða iðnbyltingin hellist yfir, mun áfram verða þörf á reynsluboltum til starfa. Þetta með reynsluna er því vanmetinn þáttur í ráðningum á fólki. Þá gildir ekki fjöldi háskólagráða, eins og Georg Bjarnfreðarson gumaði svo oft af, heldur getan til að nýta eigin hæfni og reynslu. Magnús Magnússon Bæjarstjórn Akraneskaupstaðar er einhuga um að óska eftir því við Guðmund Inga Guðbrandsson um- hverfisráðherra að höfuðstöðvum nýrrar stofnunar, Þjóðgarðastofn- unar, verði fundinn staður á Akra- nesi. Jafnframt er stungið upp á því að ný stofnun verði starfrækt með samlegð við Landmælingar Íslands sem verið hafa með aðsetur á Akra- nesi í rétta tvo áratugi. Í ályktun sem bæjarstjórn sendi ráðherra seg- ir m.a.: „Hjá Landmælingum starfa nú 26 sérfræðingar en hjá nýrri stofnun munu mögulega starfa nokkrir tugir starfsmanna í heilsár- störfum auk fjölda landvarða í sum- arstörfum og flestir þeirra munu sækja vinnu á starfstöðum þjóð- garða og friðlýstra svæða víða um land. Aðeins lítill hluti starfsmanna (mögulega 10%) nýrrar stofnun- ar munu starfa í höfuðstöðvun- um. Bæjarstjórn telur að með þessu megi stuðla að hagkvæmni í ríkis- rekstri, húsrými er nægt fyrir báðar stofnanir í húsnæði Landmælinga á Akranesi og að áliti bæjarstjórn- ar mun starfsemi beggja stofnana styrkjast með slíkri samvinnu s.s. með því að nýta sameiginlega inn- viði á sviði upplýsingatækni, mann- auðsmála, fjármálastjórnunar og gæðamála.“ Þá segir í ályktun bæjarstjórnar að Akranes er hlutlaust svæði og ekki bundið af hagsmunum þeirra landssvæða þar sem þjóðgarðar eða friðlýst svæði eru. „Einnig sam- ræmist staðsetning Þjóðgarðastofn- unar á Akranesi þeim sjónarmiðum að nýjum stofnunum og opinberum störfum skuli fundinn staður á landsbyggðinni. Um leið er Akranes nálægt Reykjavík og býður þar með upp á nálægð við bæði stjórnsýslu og helstu ferðamannasvæði, sem stuðlar að skilvirkni. Staðsetning starfa á Akranesi hentar bæði fyrir þá starfsmenn sem þar kjósa að búa og einnig fyrir þá starfsmenn sem vilja búa fyrir sunnan göng. Þetta er að dómi bæjarstjórnar, frábært tækifæri til að skapa þessum tveim- ur stofnunum aðstæður þar sem einn plús einn gæti orðið miklu meira en bara tveir.“ mm Benda á samlegð við að staðsetja Þjóðgarðastofnun við hlið LMÍ Bæjarstjórn Akraness bendir á að veruleg hagræðing gæti hlotist af samþættingu starfsemi nýrrar Þjóðgarðamiðstöðvar og Landmælinga Íslands. Ljósm. úr safni úr starfi LMÍ. Næstkomandi þriðjudagsköld klukkan 20:30 fer fram upplýs- ingafundur í félagsheimilinu Lyng- brekku á Mýrum sem Sorpurðun Vesturlands boðar til. Tilefni fund- arins er að kynna drög að matsáætl- un fyrir sorpurðunina en það var Stefán Gíslason umhverfisstjórn- unarfræðingur sem vann hana. Sækja þarf um aukna heimild til urðunar í ljósi þess að á síðasta ári fór sorpurðun í Fíflholtum framyfir skilgreint leyfilegt magn samkvæmt starfsleyfi. Lög kveða á um að þeg- ar slíkt hendir þurfi að sækja um nýtt starfsleyfi. Umhverfisstofn- un sér um eftirlit með starfseminni í Fíflholtum og lítur það alvarleg- um augum þegar magnið fer fram- úr settu viðmiði. „Til viðbótar við 15.400 tonn sorps sem urðuð voru í fyrra var auk þess reiknað sem hluti urðunar 2.100 tonn af timburkurli sem notað er til yfirlags í urðun- arrein. Við þá breytingu fór magn leyfislegs sorps því alls 2.500 tonn framyfir leyfilegt urðunarmagn í fyrra. Af þessum ástæðum þurfum við nú að sækja um nýtt starfsleyfi,“ segir Hrefna B Jónsdóttir, fram- kvæmdastjóri Sorpurðunar Vestur- lands, í samtali við Skessuhorn. Sorp er í línulegu sambandi við efnahagsástand hverju sinni. Árið 2006 fór sorpmagn í Fíflholtum í tæp 14 þúsund tonn og stóð það met allt til síðasta árs, þegar það var kyrfilega slegið eins og fyrr segir. Í fyrra var tekið í notkun söfnun- arkerfi fyrir metangas úr urðunar- rein í Fíflholtum. Dregur það úr uppstreymi metans frá urðunar- rein. „Það var gleðilegt að koma þessum búnaði í gang en með hon- um minnkum við umhverfisáshrif af starfseminni eins og kostur er. Metanið er síðan brennt í sérstök- um tæknibúnaði, eða brennara, sem umbreytir metani yfir í koldíoxíð. Þar með eru minnkuð áhrif gassins eins og kostur er,“ segir Hrefna. mm Þurfa starfsleyfi til aukinnar urðunar Hér má sjá magn sorps sem urðað hefur verið í Fíflholtum síðastliðin 18 ár. Árin 2006 og 2018 eru metár. Horft yfir urðunarstaðinn í Fíflholtum á Mýrum. Ljósm. ReSource.

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.