Skessuhorn - 06.03.2019, Blaðsíða 18

MIÐVIKUDAGUR 6. MARS 201918
„Útivistin hefur alltaf fylgt mér.
Þegar ég er úti í náttúrunni og sér-
staklega uppi á fjöllum er allt eitt-
hvað svo einfalt og skýrt og það
heillar mig,“ segir Skagakonan Bel-
inda Eir Engilbertsdóttir þegar
Skessuhorn heimsótti hana í byrj-
un vikunnar. Við settumst niður
og ræddum um útivistina, vinnuna,
áhugamálin og lífið en Belinda og
eiginmaður hennar, Ársæll Þór Jó-
hannsson, eru mikið útivistarfólk
og hafa í gegnum árin verið dugleg
að leggja land undir fót og einn-
ig að ferðast út fyrir landsteinana.
Segja má að hér sé óvenjulega aktíft
fólk á ferðinni, eins og fram kemur
hér á eftir.
„Uppi á fjalli er ekkert sem trufl-
ar mann og þar kemst ég eins ná-
lægt því að vera í núinu og ég get,“
segir hún. „Við Ársæll fórum fyr-
ir nokkrum árum á tveggja vikna
námskeið í vetrarfjallamennsku í
Bandaríkjunum. Þar gistum við í
tjöldum uppi á jökli en okkur hafði
alltaf langað til að fara meira upp á
jöklana hér heima en skorti sjálfs-
traust til þess,“ segir Belinda. Þá
hefur hún einnig farið í fjallaferð-
ir með vinkonum sínum og nú síð-
ast gekk hún á Triglav, sem er hæsti
tindur Slóveníu. „Ég fór í þá ferð
með vinkonu minni og þetta var
æðislegt í alla staði. Við nýttum
ferðina einnig í víðavangshlaup og
til að hjóla. Aðstæðurnar voru al-
veg æðislegar. Fyrir tveimur árum
fór ég líka með tveimur vinkonum
mínum til Norður-Ítalíu þar sem
við vorum að ganga og klifra í Do-
lomites fjöllunum sem var einnig
æðislegt í alla staði. Mér líður bara
hvergi jafn vel og í þessum aðstæð-
um, uppi á fjalli alveg frjáls,“ segir
hún og brosir.
Vill helst ferðast
með allt á bakinu
„Okkur Ársæli þykir best að ferðast
með allt á bakinu,“ segir Belinda og
bætir því við að ekkert geti topp-
að bakpokaferðalag á Hornstrand-
ir. „Við elskum að fara þangað með
bakpokana og bara njóta. Við fórum
þangað með krakkana í fyrsta skipti
síðasta sumar og vorum þá í húsi í
Hlöðuvík. Það var ekkert netsam-
band, ekkert sjónvarp og ekkert að
trufla okkur. Þetta var dásamlegt og
börnin á svo fullkomnum aldri fyr-
ir svona ferð, þá fjögurra og fimm
ára,“ segir hún. En hvernig fannst
börnunum að vera frá öllum snjall-
tækjunum og sjónvarpinu? „Þau
söknuðu tækjanna ekkert. Fjög-
urra ára sonur okkar sagði eftir þrjá
daga; „mamma það er ekkert sjón-
varp hérna.“ Hann hafði ekki einu
sinni áttað sig á því fyrr en þá,“ seg-
ir hún og hlær. „Ég var alveg hrædd
um að okkur myndi leiðast í heila
viku án nets og sjónvarps. En okk-
ur leiddist aldrei og viljum gera enn
meira af þessu. Við fórum mikið út
og löbbuðum, svo vorum við með
spil og það var alltaf nóg að gera.
Ég sat eitt skiptið með spilastokk-
inn og fór svo að stafla spilunum
í svona spilaborg, eins og maður
gerði þegar maður var lítill. Þetta
er eitthvað sem maður var búin að
gleyma.“ Belinda og Ársæll hafa
tekið frá húsið í Hlöðuvík fyrir eina
viku næsta sumar og ætla að fara
aftur með börnin. „Þetta var bara
frábært og ég vil njóta þess að gera
meira af þessu á meðan börnin eru
á góðum aldri fyrir svona ferða-
lög.“
Björgunarfélagið
vendipunktur í lífinu
Þegar Belinda var 16 ára nýnemi í
Fjölbrautaskóla Vesturlands á Akra-
nesi sá hún auglýst nýliðakvöld hjá
Björgunarfélagi Akraness. Hún
ákvað að mæta og hefur síðan þá ver-
ið virkur meðlimur í félaginu. „Vin-
konur mínar voru ekkert í þessum
gír, að fara í björgunarsveitarstarf,
svo ég fór bara ein á nýliðakvöld-
ið og þekkti engan. Flestar helgar
voru nýttar á fjöllum og þannig var
það eiginlega alveg þar til ég eign-
aðist börn,“ segir Belinda. „Björg-
unarfélagið var algjör vendipunkt-
ur í mínu lífi og ég er nokkuð viss
um að þátttaka mín í félaginu hafi
spilað stóran part í því hvar ég er í
dag,“ segir hún. Belinda hefur starf-
að í 13 ár hjá Orkuveitu Reykjavíkur
fyrst sem háskólanemi í sumarstarfi
en eftir nám sem sérfræðingur lóða
og lendna. En hún er með háskóla-
próf í umhverfisskipulagi frá Land-
búnaðarháskólanum á Hvanneyri
auk þess sem hún er með masters-
gráðu í landslagsarkitektúr. Spurð
hvað það sé sem sérfræðingur lóða
og lendna hjá OR gerir segir hún sitt
starf snúast um að reka þær landar-
eignir sem Orkuveita Reykjavíkur á.
„Orkuveitan er stór landeigandi og
því fylgir mikil umsýsla; vinna við
skipulagsmál, samskipti við land-
eigendur í nágrenni við okkar jarð-
ir, sumarbústaðareigendur og aðra
hagsmunaðila. Ég er einnig að vinna
í lóða- og jarðamálum fyrir Veitur,
dótturfélag OR. Hluti af starfinu
er að hafa umsjón með og reka um
130 kílómetra af merktum göngu-
leiðum á Hengilssvæðinu sem eru á
jörðum OR og þjóðlendum. Þetta er
inni og úti vinna sem eru mikil for-
réttindi,“ segir Belinda og bætir því
við að hún fái reglulega að fara og
ganga um göngustígana. „ Stígarn-
ir voru merktir á sínum tíma til að
opna Hengilinn til útivistar fyrir al-
menning og hefur þjónað því hlut-
verki núna í næstum 30 ár.“
Tekur þátt í
Björgunarleikunum
Eins og fyrr segir hefur Belinda ver-
ið virkur meðlimur í Björgunarfélagi
Akraness frá 16 ára aldri, eða í 20
ár. „Ótrúlegt að hugsa til þess að ég
sé búin að vera í björgunarfélaginu
rúmlega hálfa ævina. Ég þekki eig-
inlega ekki lífið án björgunarsveitar-
innar,“ segir hún og brosir. En hvað
er það sem heillar Belindu helst við
björgunarsveitarstarfið? „Ferða-
og fjallamennska heillar mig mest,
allavega í dag. Ég er búin að prófa
allt í starfi björgunarsveitarinnar en
fjallamennskan er skemmtilegust.
Áður en ég eignaðist börn fannst
mér skemmtilegt að fara á fagnám-
skeið en þá er maður í burtu í nokkra
daga. Mér fannst ekkert mál að vera í
burtu á fimm daga fagnámskeiði fyr-
ir nokkrum árum en í dag finnst mér
fimm dagar frá börnunum of mikið,“
segir Belinda og bætir því við að hún
sé í hvíld frá fagnámskeiðum þar til
börnin hennar verða eldri. „Ég mun
svo sjálfsagt fara inn í þetta af full-
um krafti aftur eftir nokkur ár. Núna
sinni ég útköllum og svona því sem
ég get gert nær heimilinu. Ég tek
líka alltaf þátt í Björgunarleikunum
sem eru annað hvert ár. Við erum
þéttur hópur kvenna hér á Akranesi
sem keppir saman og við erum að
fara held ég bara í fimmta eða sjötta
skipti núna í ár,“ segir hún. Á Björg-
unarleikunum er keppt í alls konar
greinum sem tengjast starfi björgun-
arsveitanna en keppendur fá ekki að
vita í hverju er keppt fyrr en á leik-
ana er komið. „Keppnisgreinarnar
geta tengst fyrstu hjálp, bátaþraut,
fjallabjörgun eða bara hverju sem er.
Þetta er ótrúlega skemmtilegt og ég
hlakka alltaf til.“
Ætlar að stunda
crossfit ævilangt
Spurð hvort hún eigi fleiri áhugamál
hugsar Belinda sig um smá stund og
neitar í fyrstu en nefnir svo að hún
hafi byrjað að æfa crossfit fyrir einu
og hálfu ári. „Ég byrjaði að æfa cross-
fit þegar það var opnuð stöð hér. Þá
fann ég loksins líkamsrækt, svona
innandyra, sem mér líkaði við. En
ég æfði fimleika í tíu ár þegar ég var
yngri og það er góður grunnur fyrir
crossfit. Ég elska crossfit og hlakka
alltaf til að mæta á æfingar, það er
bara svo skemmtilegt,“ segir hún.
Belinda keppti á Þrekmótaröðinni í
febrúar með liði frá Crossfit Ægi á
Akranesi en aðspurð segist hún ekki
ætla að leggja það fyrir sig að keppa
í íþróttinni. „Það var rosalega gam-
an að prófa að keppa en crossfit er
fyrst og fremst áhugamál fyrir mig.
Ég hef engan sérstakan áhuga á að
skara framúr og ætla að passa mig að
keyra mig ekki út. Ég er í þessu til að
endast og langar að æfa crossfit alla
ævi. Ég elska að vera í góðu formi,
alveg jafn mikið og mér þykir leið-
inlegt að vera í lélegu formi,“ segir
hún og glottir. „Crossfit er lífsstíll
fyrir mér,“ bætir hún við.
„Björgunarfélagið var algjör
vendipunktur í lífi mínu“
- segir Skagakonan Belinda Eir Engilbertsdóttir
Belinda og Ársæll fara með börnin á bretti þegar færi gefst.
Með vinkonum sínum í ferð í
Dolomites fjöllunum.