Perlur - 01.09.1931, Blaðsíða 41

Perlur - 01.09.1931, Blaðsíða 41
Undragjáin í Utah »Feigöarboöinn« í Bryce-gjánni. Sand- steinssúlurnar eru svo grannar, að þær virðast munu falla við hverja vindhviðu. Isuðvesturhluta ríkisins Utah í Bandaríkjum Norður-Ameriku eru afar- stórar gjár og geysimiklar stuðlabergsmyndanir. Lárétt klettalögin mynda hásléttu, 3000 metra að hæð, sem nær langt suður á við. Á þessu svæði er mesta gjáarbákn í heimi — gljúfur Colorado-fljótsins —, 2000 m. að dýpt, höggvið út í stuðlaberg af völdum storms og vatns, og þar er nýuppgötvað töfraríki fjallanáttúrunnar, fyrsta flokks náttúruundur: Bryce-gjáin. Það er reyndar ekki gjá i venjulegum skilningi, ekki gljúfur, mynd- að af vatnsrennsli, heldur geysimikill dalur, næstum skeifulaga, með þverhnýptum stuðlabergsveggjum, sem opnast til austurs. Dalur þessi er um það bil tveir kílómetrar á breidd frá norðri til suðurs, en um fimm kílómetrar á lengd frá austri til vesturs. Hann er um 300 metra djúpur, og brún hans er meira en 2400 metrar yfir sjávarflöt. Frá Cedar-borg er þangað sex stunda ferð í járnbrautarlest. Leiðin liggur yfir fjöll og dali, gegnum gljúfur, yfir hásléttur, græn engi og svarta hraunfláka, gegnum skóga og yfir eyðimerkur, þar til komið er að skógvaxinni vesturbrún dalsins. Síðan er farið stuttan spöl fótgang- andi, og þá blasir allt i einu við svo einkennilegt útsýni, að jafnvel hinn víðförlasti landkönnuður mun varla hafa séð slíkt áður. Við fætur ferðamannsins breiðist út ljósrautt klettalandslag, eins og risavaxinn ketill, — undirdjúp, barmafullt af leiftrandi roða,— með hvöss- um brúnum. Þarna er viðáttumiklar bendur afar-einkennilegra berg- myndana. Hvert sem augað lítur, leiftrar roðinn á móti manni eins og Alpaglóð, sem aldrei dvínar, allsstaðar að, frá lóðréttum veggjunum, hjöllunum og aragrúa klettanna. Það er einkennilegur litur á svo stór- fenglegu landslagi! Eftir að hafa séð iðgræna skóga, engi og akra, bleik- ar og grágrænar jurtabreiður eyðimarka vestursins, brúnleit moldarflög,

x

Perlur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Perlur
https://timarit.is/publication/1437

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.