Íþróttablaðið - 01.12.1947, Qupperneq 12

2
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ
Norðurlandaför ÍR 1947
Eins og flestum er kunnugt, fór
flokkur frjálsíþróttamanna úr ÍR í
keppnisför til Norðurlanda um mánaða-
mótin ágúst og september í sumar. Þcir,
sem fóru þessa för voru: Finnbjörn Þor-
valdsson, Gísli Kristjánsson, Haukur
Clausen, Jóel SigurSsson, Kjartan Jó-
hannsson, Magnús E. Baldvinsson, Ósk-
ar Jónsson, Pétur Einarsson, Reynir
Sigurðsson, Sigurður Sigurðsson, Sig-
urður Steinsson, Þorbjörn Guðmunds-
son, (sem var fararstjóri), Þórarinn
Gunnarsson, Örn Clausen og Örn Eiðs-
son. Auk þess var með i förinni hinn
sænski frjálsíþróttakennari félagsins,
Georg Bergfors.
Við lögðum af stað kl. 9 að morgni
sunnudaginn 24. ágúst með flugvélinni
„Heklu“. Förinn var lieitið til Osló, en
þar áttum viS að keppa fyrst. Er við
iögðum af stað, var veður kalt og hryss-
ingslegt og himininn þungbúinn, en er
við komum út yfir hafið, flugum við inn
í sólskinið. Er við komum til strandar
Noregs var alheiðskírt, og gátum við
því notið þess að horfa á iandsiagið í
Noregi. Fir'ðirnir teygðu sig spegilfagrir
inn i landið, og er við komum inn yfir
hálendið, sáum við skógarelda á stöku
stað, sem okkur var sagt, að væru af-
leiðing hinna iangvarandi þurrka, sem
verið höfðu í Noregi í sumar.
Við lentum heilu og höldnu, eftir rúm-
lega 5 tíma flug, á flugvelli, sem er um
50 km, frá Osló. Hitinn þar var gífur-
legur, eða yfir 30 stig í skugganum, og
fréttum við, að þannig hefði veðrið ver-
ið nær óslitið í 3 mánuði, og rigningu
höfðu þeir aðeins einu sinni fengið á
þessum tíma.
Er tollskoðun hafði farið fram var
okkur ekið i stórum strætisvagni til
Osló. Þar varð okkur einna starsýnast á
ungu stúlkurnar, sem gengu og hjóluðu
um á sundfötum, og var auðséð á hinni
nrúnu húð þeirra. að þær höfðu notað
sólskinið vel i sumar. Við strákarnir
hugsuðum okkur hvort nokkurntima
mundi koma að því, að fólkið heima
Eftir Örn Clausen
færi að ganga um götur Reykjavikur i
sundfötum. Nei, það er víst engin hætta
á því, því bæði er það, að veðr-
áttan leyfir það ekki, og svo hitt, að
mér er kunnugt um að kvartanir hafa
komið fram um það, til lögreglunnar frá
frúm hér í bænum, að strákar hafi far-
ið úr skyrtunum við vinnu sína! En
sleppum því.
Okkur var tjáð að við ættum að halda
til á Kjehohneneyju i Oslófirði, um það
bil 10 km. frá bænum, og fórum við
þangað þegar í stað. Meðan við (lvöldum
á eynni, sem við nefndum jafnan „Para-
dísareyjuna“, höfðum við einkaferju-
mann, sem hét Ludvik. Hann var orðinn
svo hlynntur okkur áður en lauk að
Þorbjörn Guömundsson fararstjóri og
Georg Bergfors þjálfari.
Iiann gladdist meira yfir sigri okkar
en Norðmannanna.
Tími sá sem við dvöldumst á „Paradís
areyjunni" var dásamlegur og okkur
ógleymanlegur. Hitinn var svo mikill
að við sváfum náttfatalausir og á dag-
inn syntum við i sjónum, þ. e. a. s. þegar
Bergfors leyfði. En þeir, sem áttu að
keppa á Bislet, fengu aðeins að baða sig
einu sinni, og máttu ekki láta Bergfors
sjá sig úti i sólskininu.
Mánudaginn 25. ágúst fórum við inn
í bæinn til þess að æfa á Bislet-vellin-
um, þar sem Evrópumeistaramótið var
haldið í fyrra. Hitinn þar var ægilegur,
yfir 30 stig í skugga. Meðan við vorum
að æfa þarna, kom hópur af blaðamönn-
nm og ljósmyndurum, til þess að tala
við okkur og taka myndir. Þegar æfing-
unni var lokið bauð norska frálsíþrótta-
sambandið okkur til veizlu í skíðahótel-
inu við Holmenkollen.
Þriðjudaginn 26. ágúst kom Gísli
Sveinsson sendiherra og kona hans í
heimsókn til okkar út í Kjeholmen, og
var okkur sönn ánægja af þeim heiðri,
sem liann sýndi okkur með þessu.
Fyrsta keppnin — Oslóleikarnir.
Miðvikudaginn 27.' ágúst hófst keppn-
in á Bislet. Við vorum 8, sem áttum að
keppa. Fyrsta greinin, sem íslendingar
tóku þátt í var 800 m. hlaup, en Jiar
var Kjartan Jóhannsson annar að marki
næstur á eftir Indíánanum Tarvar Perk-
ins frá U. S. A. sem hljóp á 1:50,0.
Tími Kjartans var 1:56,2 mín, sem er
persónulegt met og aðeins tíunda hluta
úr sekúndu lakara en met Óskars Jóns-
sonar. Norðmennirnir urðu að sadta
sig við 3. og 4. sætið.
í 100 m. hlaupinu sigraði negrinn
Harrison Dillard frá U. S. A. á 10,4 sek.
en 2. varð landi hans Guida (hvítur) á
10,7; Finnbjörn 3. á 10,8 og Haukur 4.
á 10,9 sek. Norska vonin Peter Block
varð að láta sér nægja 5. og síðasta sæt-
ið „i fyrsta og siðasta sinn á æfinni",
eins og norsku blöðin orðuðu það.