Náttúruvernd - 01.06.1932, Blaðsíða 27

27
þær. Því að þrátt fyrir allt vildu menn þó ekki missa þær
alveg, eins og geirfuglinn forðum. Valir voru friðaðir til
ársins 1930, ernir til 1940. Leiðinlegasta við þessa frið-
un var það, að talið var óbeinlínis ósaknæmt að að drepa
þessa fugla á eitri, því að öll friðunarárin er þeirri níð-
ingslegu drápsaðferð beitt við refi, að1 bera út eitur fyrir
þá. Þetta hefir orðið ránfuglunum að fjörtjóni. Friðunar-
lögin hafa því ekki náð tilgangi sínum nema að nokkru
leyti.
Nokkrar raddir hafa látið til sín heyra um að
svifta valinn þeirri vernd, sem hann hefir notið í skjóli
laganna. Engar skynsamlegar ástæður hafa þó verið
færðar fyrir þessu. Hafi það verið alvara með lögunum,
að viðurkenna tilverurétt valsins, er engin ástæða að
falla frá þeirri skoðun nú. Verði friðun valsins ekki end-
umýjuð, má ganga að því vísu, að lagt verður smiðshögg-
ið á útrýmingu hans, því að enn þá eiga sumir menn þann
arf frá siðlitlum foreldrum, að hafa yndi af villifugla-
drápi.
Skoðun manna víða erlendis á tilverurétti ránfugla,
eða fugla yfirleitt, stingur mjög í stúf við það, sem al-
mennt ríkir hér á landi. í Bandaríkjum N.-Ameríku er
eitthvert hið voldugasta fuglaverndarfélag, sem til er.
Það telur um 10 þúsund félaga, og auk þess starfa í fé-
laginu 850 þús. börn og unglingar í alþýðuskólunum.
Starf þess nær bæði yfir verndun fugla og fræðslu um þá.
Síðustu 20 ár hefir félagið gefið út fullar 3 miljónir af
litmyndablöðum og bréfspjöldum og um 14 miljónir blað-
síður af prentuðu máli, allt um fugla og lifnaðarhætti
þeirra. Félaginu er að þakka, að stofnuð hafa verið fjölda
mörg friðlýst svæði — fugla friðlönd — víðsvegar um