Bændablaðið - 20.08.2020, Blaðsíða 7

Bændablaðið | Fimmtudagur 20. ágúst 2020 7
Nýlega hittust Guðmundur Ingi Guðbrands­
son umhverfisráðherra, Vilhjálmur Árna­
son, varaformaður Þingvallanefndar, og
Einar Á. E. Sæmundsen, þjóðgarðsvörður
á Þingvöllum, til að opna fyrir aðgengi að
nýjum útsýnispalli við Hrafnagjá í austan­
verðum þjóðgarðinum á Þingvöllum.
Útsýnisstaðurinn er sérstaklega glæsileg­
ur og útsýnipallurinn veglega byggður og
af honum blasir við nýtt sjónarhorn yfir sig­
dældina frá austri til vesturs. Landslag hannaði
útsýnis pallinn en smíðin og fram kvæmdin var
í höndum Andra Þórs Gestssonar húsasmíða­
meistara og Kolbeins Sveinbjörnssonar,
vélsmíðameistara og verktaka á Heiðarási í
þingvallasveit. Kostnaður við framkvæmdina
var um 19 milljónir króna og er hluti af verk­
efnaáætlun um landsáætlun um uppbyggingu
innviða.
„Að lokinni opnun á útsýnispalli við
Hrafnagjá var farið í gestastofu á Hakinu þar
sem kynning verður á fyrstu hugmyndum
í deiliskipulagi á mest heimsótta svæði
þjóðgarðsins sem nær frá Valhallarreitnum
að þjónustumiðstöð á Leirum.
Meginmarkmið deiliskipulagsins er að
tryggja vernd einstakrar náttúru og menningar­
minja. Stefnt er að því að draga úr umferð
neðan við Almannagjá en skipuleggja megin
aðkomu og bílastæði ofan við gjána og meðal
annars eru komnar fram hugmyndir um
nýja aðkomu að þingstaðnum forna um nýja
gönguleið fram af brún Almannagjár norðan
við Öxarárfoss,“ segir Einar Á.E.Sæmundsen
þjóðgarðsvörður.
Útsýnispallurinn er við þjóðveginn í
austanverðri sigdældinni á brún Hrafnagjár,
um 6 km austan við þjónustumiðstöðina og
um 2 km vestan við Gjábakka. Kynningin
á hugmyndum í deiliskipulagi verður svo í
kjölfarið í gestastofu á Haki. /MHH
LÍF&STARF
Í þessum þætti, líkt og þeim síðasta, kynni ég lesendum kveðskap manns, sem ekki hefur áður átt kveðskap hér
inni, allavega ekki í minni umsjá.
Ármann Þorgrímsson er þó ekki að hefja
sinn vísnakveðskap. Fáa trúi ég núlifandi
sem lengur hafa fengist við vísnagerð,
og eru svo virkir sem Ármann er enn í
dag. Hann er fæddur í Garði í Núpasveit
10.01.1932 og því 88 ára orðinn. Móðir
hans, Guðrún Guðmundsdóttir, var
frá Garði, en faðir hans, Þorgrímur
Ármannsson, frá Hraunkoti í Aðaldal.
Margt hefur Ármann fengist við á
langri ævi, en þekktastur þó sennilega
fyrir húsgagnasmíði sem hann hóf að
nema árið 1948. Fyrir þá sem ekki eru
fylgjendur Ármanns á Facebook í dag
má þess geta, að nánast hvern einasta
dag birtir hann þar ferskeytlur sínar,
forkunnar vel gerðar og oftast um
skoplegar hliðar hins daglega lífs. Fyrst
verður hér þó fyrir gamalt ljóðkorn
sem hagyrðingurinn orti undir fágætri
bragfimi:
Eg hef farið oft á hausinn,
óteljandi spörk í dausinn
fékk ég meðan flatur lá.
Fáir sýndu miskunn þá.
Við banasár mér bregður ekki,
býsna marga dauða þekki,
flokkinn bráðum fæ að sjá,
farareyri nægan á.
Næstu tvær vísur sem eru samstæðar, eru
ein mesta gersemi sem ég hef lengi litið,
þær eru glænýjar og formálinn: „Standa á
manni öll járn.“
Gefur nú á bæði borð,
bragarorkan dvínar,
vantar finnst mér alltaf orð
í yrkingarnar mínar.
Ein er báran aldrei stök,
aðrar fylgja henni,
er að missa áratök,
aflsmunar ég kenni.
Yfirskriftin að næstu vísu: „Náttúran segir
stopp.“
Nú má víða neyðaróp
náttúrunnar heyra.
Hún sem áður okkur skóp
ekki þolir meira.
Ármann lítur til baka, nokkuð sáttur:
Þó að fenni í flest mín spor
fáa held ég saki,
en áttatíu og átta vor
á ég mér að baki.
Í október á liðnu ári er Ármann á leið með
ruslið út í tunnu:
Ef að lífið einfalt væri
ekki neitt í súginn færi,
tapast myndu tækifæri
til að græða meira fé;
-tel ég þetta sannað sé.
Alltaf viljum eitthvað meira,
okkur stjórnar þessi veira,
ásælumst við fleira og fleira
frelsið til þess skelfir mig;
-allir hugsa um sjálfan sig.
Skiljanlega verða hinum aldna hagyrðingi
skapadægrin efni til yrkinga:
Örlögin ég ekki flý,
efsta degi fagna,
sýnist komið sé að því
að söngvar mínir þagna.
Í fádæma illviðrum síðasta vetrar orti
Ármann:
Á mér veðrið ekki hrín,
einhver finnst þó leiði.
Eftir páska á mig skín
aftur sól í heiði.
Umsjón:
Árni Geirhjörtur Jónsson
kotabyggð1@gmail.com
256MÆLT AF
MUNNI FRAM
Þær virðast áhyggjulausar ærnar og lömbin sem þarna eru í grösugum haga á Fjallabaksleið nyrðri. Þær virðast líka kæra sig kollótta yfir
vangaveltum um hvort gestir fái að vera fleiri eða færri vegna COVID-19 þegar þær verða reknar í réttir innan skamms. Hvað gerist svo eftir að
búið er að draga í dilka og hvort erlent starfsfólk skili sér í sláturhús landsmanna eins og venjulega, er síðan örugglega lítið til umræðu í þessum
fjárhópi. Mynd / Guðjón Einarsson
Nýr glæsilegur útsýnispallur
við Hrafnagjá á Þingvöllum
Klippt á borðann, Einar Á.E. Sæmundsen þjóðgarðsvörður ásamt Guðmundi Inga umhverfisráðherra
og Vilhjálmi Árnasyni, varaformanni Þingvallanefndar, og tveimur landslagsvörðum þegar nýi
útsýnispallurinn var formlega vígður.
Nýi útsýnispallurinn við Hrafnagjá er glæsilegur í alla staði og á örugglega eftir að vera mikið
notaður næstu árin af ferðamönnum á Þingvöllum. Myndir / Þingvallaþjóðgarður
Smölun og réttir, er það
eitthvað ofan á brauð?
Vestfirska ærin og lambið hér til hliðar
virð ast álíka áhyggjulaus og kindurnar á
Fjallabaksleið nyrðri um yfirvofandi smöl­
un, réttir og sláturtíð.
Þarna eru mæðginin (ef rétt er kyngreint)
að háma í sig þara til að krydda upp á annars
tilbreytingarlítið grasið sem vex í hlíðum
Spillis við utanverðan Súgandafjörð. Þau búa
öllu betur en féð á Fjallabaksleið sem á enga
möguleika á að næla sér í sölt og steinefni sem
finna má í vestfirskum fjörum. Í Súgandafirði
er stutt á milli fjalls og fjöru og því auðvelt að
hafa mikla tilbreytingu í fæðuvali þegar svo
ber undir og fá úrvals krydd í kroppinn. /HKr.