Morgunblaðið - 01.08.2020, Blaðsíða 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. ÁGÚST 2020
Elsku mamma
mín. Hvar byrjar
maður þegar á að lýsa konu sem
hefur lifað nánast í heila öld?
Minningar eru bæði margar og
góðar frá öllum þeim 58 árum
sem ég hef fengið að hafa þig.
Og það sem ég er þakklát fyrir
þig. Ekki bara varstu falleg og
góð heldur líka með svo
skemmtileg og sterk gen sem ég
fékk fullt af.
Fyrstu minningar eru frá því
að ég er að verða þriggja ára og
þú komst heim af fæðingardeild-
inni með Jenný. Ég kyssti þig
margoft fyrir að hafa gefið mér
litla systur. Gleðin rann nú fljótt
af mér þegar ég uppgötvaði að
nú þyrfti ég að deila athygli
þinni með þessum krakkaormi,
svo ég gerði mitt besta til að
hjálpa þér að ala hana upp, tukt-
aði hana smá til annað slagið og
svoleiðis.
Sveitaminningarnar eru
miklu fleiri en bara að pína
Jenný litlu og ég er þakklát fyrir
að hafa fengið að alast þar upp
til 10 ára. Ég hef alltaf saknað
sveitalífsins.
Það er hins vegar stórt hlut-
verk að vera bóndakona í sveit
og fyrir þig með þinn astma var
það eflaust ekki alltaf auðvelt.
En mig langar að tala meira
um þín síðustu ár, já heimsóknir
þínar til mín á Spáni. Þú kunnir
vel við þig í hitanum og elskaðir
að fara niður á strönd, sitja und-
ir sólhlíf með handavinnu og
Tinto de Verano. Allir Lookie
Lookie frá Senegal elskuðu þig,
því þegar þeir komu með skart-
gripina og veskin þá varstu allt-
af svo góð við þá og keyptir alltaf
eitthvað.
Bruno Bling Bling var í uppá-
haldi. Þið urðuð bestu vinir og
hann gaf þér gjafir á hverju ári.
Hann elskaði að sjá hve iðin þú
varst alltaf með handavinnu og
hann dáðist að sokkunum sem
þú prjónaðir og hvað gerðir þú?
Nú, þú prjónaðir sokka á Bruno
að sjálfsögðu.
Önnur dásamleg minning er
frá því þú varst 88 ára. Þú elsk-
aðir að dansa, og eitt kvöldið fór-
um við ásamt nokkrum vinum til
Marbella að borða. Eftir matinn
enduðum við á kjallaradiskóteki
sem var troðfullt af ungu fólki.
Svo tökum við eftir því að þú ert
horfin, og það leist okkur ekki á
þar sem þú varst háöldruð og
mállaus nema á íslensku. Hvar
fundunum við þig? Á dansgólf-
inu, dansandi við ungdóminn al-
sæl!
Og allar systraútilegurnar.
Þú varst alltaf til í fíflalæti, glens
og grín og tókst þátt í öllum
leikjum og vitleysu. Óborganleg.
Þú áttir hug og hjarta allra,
afkomendur þínir elskuðu þig og
dáðu og það var alltaf gagn-
kvæmt. Þú vildir allt fyrir alla
gera og allir gátu komið í heim-
sókn og fengið að kíkja í sokka-
kassann og velja sér fallega
handprjónaða sokka.
Þú hélst húmornum nánast til
hinsta dags, eða svo lengi sem
þú gast talað.
„Lífið er dásamlegt láti mað-
ur ekkert aftra sér frá að njóta
þess“ var setning sem þú gafst
mér einu sinni, prentaða á fal-
legan miða. Þetta var þitt lífs-
mottó, það geta allir verið sam-
mála um.
Það er erfitt að vera svona
langt í burtu í kílómetrum, en
Kristbjörg
Haraldsdóttir
✝ KristbjörgHaraldsdóttir
(Dodda frá Sand-
hólum) fæddist 6.
desember 1922.
Hún lést 22. júlí
2020.
Útför hennar
fór fram 30. júlí
2020.
mér finnst þú nær
mér nú en nokkru
sinni elsku mamma
mín, nú heyrirðu til
mín og ég veit að þú
dansar á himnum við
alla sem vilja dansa.
Takk fyrir öll árin
sem við áttum sam-
an, við sjáumst síðar.
Elska þig alltaf.
Meira: mbl.is/andlat
Þín dóttir,
Birna.
Ég kveð þig með trega elsku
mamma mín, að hafa átt þig fyrir
mömmu í rúm 77 ár eru forrétt-
indi. Þú varst alltaf svo góð, í
góðu skapi, vildir allt fyrir alla
gera og elskaðir alla þína fjöl-
skyldu. Mjög gjafmild og flestir
sem til þín komu voru leystir út
með sokkum eða einhverju sem
þú hafðir gert, og gert svo vel.
Mamma, ég á ekki nógu mörg
orð til að lýsa þér þú varst svo
ljúf og góð, máttir ekkert aumt
sjá. Alltaf eitthvað að sýsla.
Vildir vera þar sem fjörið var
og máttir ekki missa af neinu.
Dansaðir eins og enginn væri
morgundagurinn. Varst alltaf
með í fjörinu, mundir öll afmæli
og svona er lengi hægt að telja.
Alltaf var boðið upp á kaffi og
meðlæti alveg þar til þú veiktist
fyrir rúmum tveimur árum, og
þurftir að dveljast á sjúkrahúsi
og svo að síðustu á Droplaugar-
stöðum þar sem var vel séð um
þig. Nú er þinn tími búinn hér og
veit ég að vel hefur verið tekið á
móti þér.
Blessuð vertu baugalín
blíður Jesú gæti þín,
Elskulega móðri mín;
mælir það hún dóttir þín.
(Ágústa J. Eyjólfsdóttir)
Þín dóttir
Gréta.
Elsku amma/langamma og
langalangamma Dodda. Þótt þú
hafir verið hvíldinni fegin núna
undir lokin þá mun sitja eftir
tómarúm í hjörtum okkar sem
eftir erum. Þú hefur mótað okkur
afkomendur þína á svo margan
hátt og þakklæti er okkur efst í
huga þegar við hugsum til þín.
Þakklæti fyrir alla þá ást og þann
stuðning sem þú hefur veitt okk-
ur í gegnum lífið. Þú varst svo
yndislega fyndin, góðhjörtuð,
stríðin, ráðagóð, sjálfstæð og
sterk kona. Þvílík fyrirmynd. Við
eigum eftir að sakna allra góðu
stundanna sem við áttum saman.
Þá sérstaklega að fara með þér í
systraútilegur þar sem þú, ætt-
móðirin sjálf, mættir alltaf og
hélst uppi fjörinu. Fjölskyldan
var þér mikilvægust og þú pass-
aðir alltaf upp á við öll værum
samheldin og nú er það undir
okkur komið að halda því áfram.
Það var yndislegt að sjá hversu
stolt þú varst þegar þú fékkst
fyrst titilinn langalangamma,
fimm ættliðir í beinan kvenlegg.
Þú varst rík kona og þú vissir
það.
Okkur þykir við hæfi að enda
þessi orð á texta úr einu af þínum
uppáhaldslögum, Rósinni. Við
elskum þig og söknum. Endalaus
ást og hvíldu í friði.
Undir háu hamrabelti
höfði drúpir lítil rós.
Þráir lífsins vængja víddir
vorsins yl og sólarljós.
Ég held ég skynji hug þinn allan
hjartasláttinn rósin mín.
Er kristallstærir daggardropar
drjúpa milt á blöðin þín.
Æsku minnar leiðir lágu
lengi vel um þennan stað,
krjúpa niður kyssa blómið
hversu dýrðlegt fannst mér það.
Finna hjá þér ást og unað
yndislega rósin mín.
Eitt er það sem aldrei gleymist,
aldrei, það er minning þín.
(Guðmundur G. Halldórsson)
Linda Rós, Tanja Mjöll og
langalangömmubörn.
Það er komið að því að kveðja
hana Kristbjörgu.
Þú komst inn í líf hennar
mömmu einn daginn og það var
eins og þú hefðir alltaf verið þar.
Alltaf hlæjandi og brosandi og
komst fram við okkur Jóhannes
af einstakri elsku og kom það
fyrir að þú réttir Jóhannesi smá
aur frá Kristbjörgu langömmu!
Ég get rifjað upp ótal sögur af
þér sem ég hlæ oft að eins og
þegar þú varst að segja við
mömmu: „Jæja, Malla, það er
komin helgi og ég þarf að fara á
dansiball, læknirinn segir að ég
þurfi að hreyfa mig!“ Algjör snill-
ingur.
Ég hafði líka gaman af því
þegar mamma sagði mér frá því
þegar loksins mátti heimsækja
þig út af Covid-19 að þá var sko
heimtað að hárið yrði tekið í gegn
og neglurnar lakkaðar. Ég meina
þú varst flott fram í fingurgóma
og ef það er eitthvað sem ég vona
þá er það að ég geti líkst þér, þó
ekki væri nema komast í hálf-
kvisti við þig í hressileika og
pæjustíl. Þú kenndir mér líka að
það er alltaf hægt að brosa í
gegnum tárin því það gerir hlut-
ina örlítið bærilegri.
Það er mikill missir að þér en
við munum hittast aftur, hlæja,
syngja, dansa og hafa gaman.
Elsku fjölskylda. Þessi stund
er ávallt erfið og ég vil senda
ykkur mína innilegustu samúðar-
kveðju. Megi Guð styðja ykkur
og styrkja.
Kveðja,
Bryndís Steinunn.
Fyrir 34 árum, þegar ég var
fimm ára gamall, kynntist ég
Kristbjörgu Haraldsdóttur. Hún
hafði ráðið sig sem heimilishjálp
hjá fjölskyldu minni. Þegar hún
hóf störf var hún 64 ára gömul og
hafði það hlutverk að passa mig
og yngri systur mína Ásu Bryn-
dísi ásamt því að sjá um hefð-
bundin heimilisstörf. Fljótt kom í
ljós að Kristbjörg var einstök
kona og var hún mikill happa-
fengur fyrir fjölskylduna. Allt
sem hún tók sér fyrir hendur á
heimilinu vann hún af mikilli
natni og var henni mjög umhug-
að um að öllum liði vel. Hún sýndi
okkur ungviðinu einstaka alúð og
upplifðum við að við ættum auka
ömmu í Kristbjörgu. Þessi kær-
leikur var alls ekki sjálfsagður en
það var augljóst að það gaf Krist-
björgu mikið að sinna okkur og
gleðja. Öll fjölskyldan naut góðs
af heimagerðu rúgbrauði, ástar-
pungum og lummum sem hún
töfraði fram auk afrakstrar
prjónaskaparins. Upp spratt
mikill vinskapur sem varði alla
tíð.
Árið 2013 buðum við eiginkona
mín Kristbjörgu í brúðkaup okk-
ar og markaði það endurnýjun á
sambandi okkar. Kristbjörg þáði
boðið og var aldursforsetinn í
brúðkaupinu. Kristbjörg kunni
að gleðjast og njóta augnabliks-
ins og þegar líða tók á kvöldið var
hún spurð hvort hún væri þreytt
og vildi fara heim. Afþakkaði hún
boðið og sagðist alls ekki vilja
missa af neinu. Eftir þessi end-
urnýjuðu kynni heyrðum við oft-
ar í Kristbjörgu og varð það fast-
ur þáttur í jólaundirbúningnum
að kíkja í jólakaffi til hennar í
Sævarlandinu. Kristbjörg var
mikið jólabarn og skreytti íbúð-
ina sína í hólf og gólf. Hún tók
alltaf á móti okkur með hlátri,
kossum á báðar kinnar og hlýju
knúsi. Svo bauð hún upp á heitt
súkkulaði, brauðtertu og kökur
og sagði fréttir af afkomendum
og spurði fregna af stórfjölskyld-
unni okkar. Þegar heimsókninni
lauk leysti hún alla út með
heimaprjónuðum gjöfum. Það
var mjög dýrmætt að fá tækifæri
til að kynna Kristbjörgu fyrir
börnunum mínum. Hún var barn-
góð með eindæmum, skildi þarfir
þeirra vel og náði fljótt til þeirra.
Í aðdraganda jóla 2017 var
Kristbjörg í miklum gír og vor-
um við hjá henni í marga klukku-
tíma. Þar fór hún yfir æsku sína,
hversu stolt og þakklát hún væri
fyrir börnin sín og afkomendurna
sína og hvernig síðustu áratug-
irnir hefðu fært henni mikla
hamingju. Ég hafði átt mörg
samtöl við hana þar sem skein í
gegn hversu stolt hún var af af-
komendum sínum en á þessum
tímapunkti var eins og hún vissi
hvað væri í vændum. Þegar ég
kvaddi hana gaf hún mér rauð-
vínsflösku sem hún hafði klætt í
prjónaðan snjókarl sem hún
hafði prjónað sjálf. Þessa gjöf
mun ég varðveita um alla tíð til
minningar um Kristbjörgu. Fyrir
þar síðustu jól heimsótti ég
Kristbjörgu á Landakot og þá
hafði heilsunni hrakað mikið.
Þrátt fyrir að dregið hefði af
henni fagnaði hún mér eins og
henni var einni lagið.
Að leiðarlokum þakka ég
Kristbjörgu fyrir þá hlýju og
væntumþykju sem sýndi mér og
fjölskyldu minni. Ég sendi fjöl-
skyldu Kristbjargar innilegar
samúðarkveðjur við andlát þess-
arar einstöku konu.
Bogi Guðmundsson.
Elsku besta vinkona. Núna
hefur þú kvatt þennan heim. Það
eru ekki til orð yfir það hvað mér
þótti vænt um þig og þegar ég
kynntist þér eignaðist ég ekki
bara dásamlega vinkonu heldur
eignaðist ég aukamömmu.
Þú varst alltaf svo létt og kát
og ávallt stutt í brosið og hlát-
urinn. Þér fannst fátt skemmti-
legra en að fara út að dansa og
það kom sjaldan fyrir að þú feng-
ir að setjast niður því allir strák-
arnir börðust um að fá að taka
með þér eina sveiflu eða tvær. Þú
varst líka alltaf svo mikil pæja,
ávallt vel tilhöfð, hárið greitt og
fullkomið, neglurnar lakkaðar og
að sjálfsögðu voru hælaskór á
fótunum. Öll böllin sem við fórum
á, tónleikarnir, leikritin og annað
sem við gerðum eru með þeim
bestu minningum sem ég á og
ótalmörg eru leyndarmálin sem
bara ég og þú vitum.
Ég lærði ótalmargt af þér í
gegnum tíðina og deildum við
bæði gleði og sorg saman. Sam-
an, já, þú varst alltaf til staðar til
að styðja við mig og hjálpa mér í
hverju sem er.
Með þér eignaðist ég líka heila
nýja fjölskyldu sem er mér ómet-
anleg og hlakka ég alltaf til að
skreppa í hina árlegu laufa-
brauðsgerð þar sem allir taka
mér sem einni úr fjölskyldunni
og kalla mig Möllu frænku.
Ég trúi því ekki að ég sé að
fara að kveðja þig elsku Krist-
björg mín en ég veit að við hitt-
umst fljótlega aftur og þá verður
sko partí.
Elsku fjölskylda, ég vil votta
ykkur mínu dýpstu samúð á
þessum erfiðu tímum.
Þín vinkona,
Málfríður (Malla).
Undir bláhimni blíðsumars nætur
barstu í arma mér rósfagra mey.
Þar sem döggin í grasinu grætur,
gárast tjörnin í suðrænum þey.
(Magnús K. Gíslason)
Þetta lag varð til þess að ég
kynntist Kristbjörgu sem var
sterkasta og harðgerðasta kona
sem ég hef nokkurn tímann
kynnst. Hún var jafnframt
skemmtilegasta, örlátasta og
blíðasta manneskja sem ég hef
þekkt um mína ævi. Það var
sama á hverju gekk, hún lét það
aldrei buga sig og hélt sínu
striki, m.a. að koma í Næturgal-
ann til að dansa og skemmta sér
og öðrum.
Hún var ekki há í lofti en
dugnaðurinn í henni var óendan-
legur og hún tók okkur öllum í
Næturgalanum sem vinum sín-
um og jafnvel „börnum“. Hún sá
til þess að við værum aldrei
svöng þau kvöld sem hún kom,
bakaði pönnukökur eða annað
góðgæti sem henni datt í hug að
okkur myndi falla í geð í pás-
unni.
Ég er henni óendanlega þakk-
lát fyrir allar þær góðu stundir
sem við áttum saman en því mið-
ur voru þær fáar síðustu ár
vegna veikinda minna. Ég lærði
ýmislegt af því að þekkja hana
því að hún var alltaf létt og kát
þrátt fyrir háan aldur, veikindi
og erfiðleika. Ég mun sjá mikið
eftir henni og sakna þess að tala
við hana.
Ég þakka guði fyrir þá gæfu
að hafa kynnst henni og mun
minnast hennar meðan ég lifi og
veit að við munum hittast fljót-
lega í Sumarlandinu.
Hvíl í friði, elsku Kristbjörg,
og guð geymi þig og blessi.
Ég votta dætrum hennar,
tengdasonum og afkomendum
mína dýpstu samúð.
Anna Vilhjálmsdóttir.
HINSTA KVEÐJA
Elsku langamma Dodda
Takk fyrir allar súkku-
laðirúsínurnar, alla ullar-
sokkana og vettlingana
sem þú gafst okkur.
Við munum sakna þín
mikið.
Nú lýsir þitt ljós
sem logandi rós
og þú lifir með mér.
Friður fyllir vitin.
Fannst þú von og trú.
En kalda veröld kvaddir allt of
fljótt.
Strengurinn er slitinn.
Straumhvörf verða nú.
Lokatónninn leikinn, allt er hljótt.
Nú lýsir þitt ljós
sem logandi rós
og þú lifir með mér.
Þó orðin mín ein
ei græði öll mein
mun ég vera með þér .
Á ný
ég lofa því.
(Ingó Geirdal)
Kveðja
Aðalsteinn Máni Ísfjörð,
Baldur Þór Ísfjörð,
Ronja Líf Ísfjörð.
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Elskulegur sonur okkar, bróðir, mágur og
barnabarn,
BALDUR BJARNARSON,
Löngumýri 3,
Selfossi,
sem lést á heimili sínu sunnudaginn 26. júlí,
verður jarðsunginn frá Selfosskirkju
miðvikudaginn 5. ágúst klukkan 14.
Í ljósi aðstæðna í samfélaginu verður athöfninni streymt á vef
Selfosskirkju. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim
sem vilja minnast hans er bent á pieta.is.
Sæunn I. Sigurðardóttir Björn Baldursson
Ármann Örn Bjarnarson Katrín Sveinsdóttir Bates
Steinar Bjarnarson
Sigurður Ingi Bjarnarson
Bjarnfríður Ólöf Bjarnardóttir
Gunndís Sigurðardóttir