Morgunblaðið - 19.11.2020, Síða 44

44 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. NÓVEMBER 2020
✝ IngibjörgBjörgvins-
dóttir fæddist í
Reykjavík 24. des-
ember 1956. Hún
varð bráðkvödd á
heimili sínu 4. nóv-
ember 2020. Ingi-
björg var dóttir
hjónanna Björg-
vins Jónssonar frá
Eyrarbakka, f. 15.
nóvember 1925, d.
23. nóvember 1997, og Ólínu
Þorleifsdóttur frá Norðfirði, f.
17. mars 1927. Systkini Ingi-
bjargar eru: Hansína Ásta, f.
1946, Þorleifur, f. 1947, Jón
Björgvin, f. 1949, Eyþór, f. 1953,
Sigurður, f. 1955, d. 1955 og El-
Ingibjörg ólst upp á Seyð-
isfirði fyrstu árin þar til fjöl-
skyldan flutti til Reykjavíkur
1963. Hún gekk í Vogaskóla og
fór í Húsmæðraskólann á Laug-
arvatni þegar hún var 17 ára.
Hún útskrifaðist úr Hjúkr-
unarskóla Íslands og lauk síðan
BS-gráðu í hjúkrunarfræði.
Ingibjörg og Stefán bjuggu í Ed-
monton í Kanada í fjögur ár og
fæddist yngri sonur þeirra þar.
Ingibjörg starfaði á Landspít-
alanum alla tíð, lengst á Landa-
koti og síðustu árin á Vífils-
stöðum. Hún sinnti einnig
stundakennslu í hjúkrunarfræði
um árabil.
Útför Ingibjargar fer fram í
dag kl. 13 frá Lindakirkju að
viðstöddum nánustu ættingjum
og vinum. Streymt verður frá
útförinni. Slóð á streymið:
https://youtu.be/zMM-HTiGiTY
.Einnig má finna virkan hlekk á
streymið á:
https://www.mbl.is/andlat
ín Ebba, f. 1961.
Ingibjörg giftist
Stefáni Baldurssyni
3. janúar 1981, þau
skildu. Þau eign-
uðust tvo syni: 1)
Brynjar, f. 17. nóv-
ember 1978, kvænt-
ur Tinnu Jóhönnu-
dóttur og eiga þau
eina dóttur saman.
Fyrir á Tinna einn
son, stjúpson Brynj-
ars. 2) Baldur Freyr, f. 19. jan-
úar 1982, sambýliskona hans er
Sóldís Dröfn Kristinsdóttir og
eiga þau eina dóttur saman.
Fyrir á Sóldís eina dóttur, stjúp-
dóttur Baldurs. Baldur á tvö
börn frá fyrra sambandi.
Elsku mamma. Aldrei hefði ég
getað ímyndað mér þegar ég tal-
aði við þig um daginn að það yrði
í síðasta skipti sem ég myndi
heyra í þér. Þú saknaðir barna-
barnanna, fannst aðeins of langt
síðan þú hafðir hitt þau síðast, og
þú hlakkaðir svo til að sjá þau
seinna í vikunni. Kveðjustundin
þín rann því miður upp áður en af
þessu með barnabörnunum gat
orðið.
Ég veit ekki hversu oft ég hef
ætlað að tala við þig síðustu daga
til að leita ráða eða spjalla. Það
var alltaf hægt að leita til þín með
allt á milli himins og jarðar og
alltaf gaman að hitta þig og sjá.
Þú varst alltaf svo óendanlega
góð við okkur öll og elskaðir svo
innilega að nýta tímann með okk-
ur – sonum þínum, tengdadætr-
um og barnabörnunum öllum. Og
við elskuðum sömuleiðis að nýta
tímann með þér.
Minning þín lifir áfram hjá
okkur öllum.
Guð þig leiði sérhvert sinn
sólarvegi alla.
Verndarengill varstu minn
vissir mína galla.
Hvar sem ég um foldu fer
finn ég návist þína.
Aldrei skal úr minni mér
mamma, ég þér týna.
(Jón Sigfinnsson)
Takk fyrir allt elsku mamma.
Brynjar.
Elsku Ingibjörg. Það er svo
erfitt að trúa því að þú sért farin,
að þú hafir þurft að kveðja þenn-
an heim svona skyndilega, eins
lífsglöð og hress og þú varst. Þú
varst besta tengdamamma sem
hægt er að hugsa sér, tókst mér
og Darra strax opnum örmum og
komst fram við mig eins og ég
væri dóttir þín. Það var hægt að
leita til þín með hvað sem er, þú
varst alltaf til staðar og dekraðir
bæði við barnabörnin og okkur
fullorðnu börnin þín. Ég stend
mig enn að því að bíða eftir að þú
komir við hjá okkur eða að koma
heim og sjá þig óvænt þar, enda
var ekki óalgengt að þú kíktir á
barnabörnin og héldir þeim fé-
lagsskap þar til við Brynjar
kæmum heim úr vinnu.
Það er erfitt og sárt að hafa
þig ekki lengur í lífi okkar á sama
hátt og áður, en þú munt ávallt
lifa í minningum okkar. Ég er
þakklát fyrir að hafa fengið að
kynnast þér og að þú hafir tekið
svona virkan þátt í lífi okkar
Brynjars og barnanna.
Elsku besta Ingibjörg, ástar-
þakkir fyrir allt.
Tinna.
Það er óskaplega erfitt að setj-
ast niður og skrifa minningarorð
um Ingibjörgu systur mína. Hún
var hraust og í góðu formi þegar
lífið endaði snögglega.
Þegar Ingibjörg fæddist bjó
fjölskyldan í Reykjavík, á Fjólu-
götu 19b. Hún fæddist á aðfanga-
dag jóla árið 1956 og eru það því
eftirminnileg jól fyrir okkur fjög-
ur eldri systkinin að fá litla sæta
systur í jólagjöf. Síðar bættist
önnur systir í hópinn og urðum
við því sex systkinin. Ég er þakk-
látur fyrir að við höfum alla tíð
staðið saman og átt gott systk-
inasamband.
Ingibjörg varð okkur strax af-
ar kær. Það fór aldrei mikið fyrir
henni hvorki sem barni né full-
orðinni konu. Hún var alla tíð yf-
irveguð, skapgóð og hlý en ákaf-
lega ákveðin og vissi alltaf hvað
hún vildi.
Mér er minnisstætt þegar hún
var fimm ára og langaði mikið í
hjól sem fékkst í Kaupfélaginu á
Seyðisfirði, en þar áttum við þá
heima. Þetta var fallegt rautt
DBS-hjól. Ég var á síldarbátnum
Dalaröst upp á hálfan hlut á móti
Denna vini mínum. Ég átti því
aur fyrir hjólinu og fór og keypti
handa henni, það mátti vart á
milli sjá hvort okkar var ánægð-
ara.
Það var gott að eiga heima á
Seyðisfirði. Þar eignaðist Ingi-
björg góða vini og átti góð æsku-
ár. Árið 1963 flutti fjölskyldan til
Reykjavíkur. Ingibjörg fór í hús-
mæðraskólann á Laugarvatni og
lærði síðan hjúkrun. Síðar fór
hún í framhaldsnám í öldrunar-
fræðum. Hjúkrun hefur verið
ævistarf Ingibjargar systur
minnar og ég veit að hún var fær
og vel liðin í sínum störfum. Allt-
af þegar upp komu veikindi í
stórfjölskyldunni höfum við get-
að leitað ráða hjá henni og Ey-
þóri bróður okkar sem er læknir.
Það var síðan fyrir einu og hálfu
ári að Eyþór greindist með hvít-
blæði. Þá reyndist Ingibjörg vera
hæfust okkar systkina til að gefa
honum stofnfrumur. Þau voru í
Svíþjóð í júlí og ágúst á þessu ári
í þessum tilgangi og gekk það vel.
Ingibjörg giftist Stefáni Bald-
urssyni og eignuðust þau tvo
syni, þá Brynjar og Baldur. Fjör-
uga og flotta stráka sem eru
löngu búnir að gera þau að afa og
ömmu. Stefán og Ingibjörg
skildu og eftir það bjó hún ein
með strákana sína þar til þeir
fluttu að heiman. Ingibjörg var
ákaflega hamingjusöm og flott
amma og var hún nýbúin að
frétta að von væri á nýju barna-
barni.
Þegar við Inga bjuggum í
Ghana kom mamma ásamt Ingi-
björgu og Stefáni í heimsókn til
okkar. Þessi ferð var ógleyman-
leg, við ferðuðumst talsvert um
landið og skoðuðum.
Ingibjörg mín var mjög stolt af
sinni myndarlegu fjölskyldu og
geislaði af lífsgleði, hamingju og
stolti. Þannig geymi ég minning-
ar um yndislega systur. Stórt
skarð er nú höggvið í ákaflega
samheldinn systkinahóp. Missir
mömmu, Brynjars, Baldurs,
maka þeirra og barna er þó mest-
ur. Við Inga sendum ykkur okkar
dýpstu samúðarkveðjur.
Þorleifur Björgvinsson.
Ingibjörg systir mín og mín
besta vinkona varð bráðkvödd 4.
nóvember á besta aldri. Hún er
búin að vera hluti af mínu lífi alla
ævi og við vorum svo mikið sam-
an að ég veit ekki hvernig ég á að
takast á við að missa hana. Ég
mun ylja mér við góðar minning-
ar um það sem við brölluðum
saman, spjallið um allt milli him-
ins og jarðar og brosa gegnum
tárin. Vorið 1961 fékk Ingibjörg
að fara til ömmu Ingibjargar í
Neskaupstað og vera í nokkra
daga. Þegar hún kom aftur heim
á Seyðisfjörð var ég í vöggu í
svefnherberginu. Hún var mjög
hissa þar sem hún vissi ekki að
það væri von á barni og henni
fannst algjör óþarfi að fá litla
systur. Seinna þurfti hún að deila
herbergi með litlu systur og gekk
á ýmsu hjá okkur enda fjögur og
hálft ár á milli okkar. Á unglings-
árunum urðum við bestu vinkon-
ur og höfum verð mjög samrýnd-
ar alla tíð og hluti af sjálfri mér er
horfinn. Við hringdum hvor í
aðra nánast daglega og stundum
oft á dag og hittumst oft í viku.
Gengum saman Kópavogsdalinn
og nutum þess að vera úti og
spjalla um börnin okkar, barna-
börnin og hvað við ætluðum að
bralla næst. Við fórum í ferðalög
til Tenerife sem var okkar uppá-
haldsstaður á Græna hótelið sem
var orðið gult í febrúar þegar við
fórum síðast með bræðrum okk-
ar, mágkonum, Gumma mínum
og Toggu systur hans. Þar áttum
við frábæran tíma sem mun ylja
okkur um ókomna tíð. Í sumar
fórum við til Svíþjóðar með Ey-
þóri bróður okkar og Ágústu
konu hans. Við systur vorum
saman í litlu herbergi eins og
þegar við vorum litlar og áttum
dýrmætar stundir. Í haust
ákváðum við að fara í borgarferð
á Hótel Selfoss þar sem við kæm-
umst ekki til útlanda og það sem
við skemmtum okkur vel. Nú för-
um við ekki fleiri ferðir fyrr en
við hittumst í sumarlandinu,
elsku Ingibjörg mín. Ég er oft
búin að taka upp símann og ætla
að hringja og þá átta ég mig á að
þetta er ekki draumur, því miður.
Ingibjörg systir mín var mikil
mamma og amma og naut þess að
fá barnabörnin í heimsókn og
gistingu. Hún var svo hamingju-
söm með lífið og fjölskylduna og
við hlökkuðum til að eldast sam-
an og ætluðum margt að bralla.
Elsku Binni, Baldur og fjölskyld-
ur, guð gefi ykkur styrk í sorg-
inni.
Ástarkveðja,
Ebba.
Elskuleg mágkona mín Ingi-
björg Björgvinsdóttir varð bráð-
kvödd 4. nóvember og eftir situr
sorgin en jafnfram þakklæti fyrir
að hafa fengið að vera samferða
henni í lífinu.
Kynni okkar okkar Ingibjarg-
ar spanna áratugi eða allt frá því
að ég og Eyþór bróðir hennar
fórum að vera saman. Við Ingi-
björg vorum jafnaldrar og áttum
því margt sameiginlegt, einnig
erum við báðar hjúkrunarfræð-
ingar að mennt og höfðum því
margt um að tala þegar við hitt-
umst. Áhugi okkar á hjúkrun og
málefnum heilbrigðiskerfisins
voru gjarnan okkar aðalumræðu-
efni enda alltaf mikið um að vera
á þeim vettvangi.
Ingibjörg var farsæll og vel
metinn hjúkrunarfræðingur, hún
vann lengst af á Landakoti, bæði
fyrir og eftir sameiningu Landa-
kots og Borgarspítala en nú síð-
ustu ár á Vífilsstöðum. Einnig
vann hún á krabbameinsdeild
Landspítala um tíma. Hún naut
sín í vinnunni og sagði oft að hún
hlakkaði til að fara í vinnuna,
bæði að hitta sjúklingana og sjá
hverning þeim liði en einnig að
hitta vinnufélagana. Ættingjar
voru henni þakklátir og fékk hún
ósjaldan hrós í mín eyru frá þeim
sem og sjúklingum.
Ingibjörg útskrifaðist frá
Hjúkrunarskóla Íslands en
nokkrum árum síðar fór hún í
frekara nám og úrskrifaðist með
BSc-próf í hjúkrunarfræði frá
Háskóla Íslands. Hennar aðal-
starfsvettvangur var að hjúkra
sjúklingum, hún var einnig deild-
arstjóri og kenndi hjúkrunar-
nemum í öldrunarhjúkrun. Hún
sat í stjórn hjúkrunarráðs Land-
spítala sem fulltrúi öldrunarsviðs
spítalans.
Ingibjörg var mjög vönduð
manneskja sem búin var miklum
mannkostum, góðsemi og dugn-
aði. Hún var vinur vina sinna og
vildi hjálpa og styðja þar sem
þess þurfti. Þessum góðu eigin-
leikum fengum við Eyþór bróðir
hennar að kynnast í sumar þegar
hún af sinni einstöku fórnfýsi og
óeigingirni ákvað að gefa bróður
sínum stofnfrumur ef það mætti
verða til að lækna hann af
krabbameini. Hún sagðist vera
svo glöð að hafa verið nægilega
lík honum til að geta gefið honum
stofnfrumur.
Þessi ferð til Lundar í Svíþjóð í
sumar var ógleymanleg fyrir
margra hluta sakir og þrátt fyrir
alvarlegar kringumstæður gát-
um við Ingibjörg skemmt okkur
vel þegar ég tók að mér að gefa
henni nauðsynlegar undirbún-
ingssprautur í nokkra daga fyrir
frumugjöfina og mæta með henni
í undirbúningsrannsóknir. Ekki
minnkaði fjörið hjá okkur þegar
Elín Ebba systir hennar bættist í
hópinn og var með okkur. Við átt-
um öll góðan tíma saman sem
mun lifa með okkur í endurminn-
ingunni.
Ingibjörg var svo hress og kát
í sumar og var byrjuð að minnka
við sig vinnu og hlakkaði til að
geta sinnt barnabörnunum enn
betur. Ömmuhluverkið var henn-
ar stærsta hlutverk enda elskaði
hún ekkert meira en að geta ver-
ið með barnabörnunum og að-
stoðað syni sína og fjölskyldur
þeirra ef með þurfti.
Synir hennar Brynjar og Bald-
ur og fjölskyldur þeirra sjá nú á
eftir yndislegri móður, tengda-
móður og ömmu og sendi ég þeim
mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur. Hennar verður nú sárt sakn-
að en minningarnar um ljúfa og
góða konu munu lifa með okkur.
Guð blessi minningu Ingi-
bjargar Björgvinsdóttur.
Ágústa Benný
Herbertsdóttir.
Elsku Ingibjörg, fallega
frænka okkar.
Skyndilegt fráfall þitt er svo
sárt, en það er huggun harmi
gegn hvað þú lifðir lífinu vel. Þú
varst svo skapgóð og dagfar-
sprúð, léttlynd, kát og skemmti-
leg. Hláturinn þinn bjarta heyr-
um við enn. Upp úr stendur samt
blíðan þín og mildin mikla sem
einkenndi þig alla tíð.
Minningarnar eru svo margar.
Okkur systrum fannst til dæmis
ekki leiðinlegt að njósna um þig
þegar þú passaðir okkur í Lind-
arhvamminum í den. Þú varst
inni í stofu að kyssa sætan strák
og skal engan undra því þú varst
algjör fegurðardís.
Oftar en ekki hristuð þið
Ebba, litla systir þín, Apollo-kok-
teil en það þýddi að þá var Holly-
wood-ferð handan við hornið.
Amma og afi voru að sjálfsögðu
ekki heima en sá gamli hefði lík-
lega spólað heim á núll einni ef
það hefði hvarflað að honum að
dætur hans neyttu áfengis.
Barnapíunni, Ingibjörgu litlu,
var mútað til að þegja en til þess
þurfti að ykkar mati u.þ.b. hálft
glas af Apollo.
Ár er á milli Bjögga bróður og
Binna elsta sonar þíns. Þeir ólust
upp í sama hverfi og urðu bestu
vinir. Í ófá skipti komst þú í Lind-
arhvamminn til mömmu þar sem
þið láguð í grasinu og sleiktuð
sólina. Á meðan busluðu Bjöggi
og Binni í vatnsbala eða hlupu í
gegnum vatnsúðara. Árin liðu og
alltaf hélst vinátta frændanna
sem síðar lögðu land undir fót,
fóru til Kanada og lærðu afbrota-
fræði og fóru líka í Lögregluskól-
ann. Ykkur mömmu fannst ekki
leiðinlegt að skreppa saman vest-
ur um haf til að heimsækja tilvon-
andi laganna verði.
Við munum líka þegar þú rifj-
aðir upp skemmtilega sögu af
Baldri þínum þegar hann var
smápolli. Þegar stórfjölskyldan
kom í heimsókn á Hlíðarveginn
til ömmu og afa þá var alltaf
veisla. Afi lagði svo ríka áherslu
á, þegar maður var að kveðja, að
allir kysstu ömmu bless. Einu
sinni sem oftar voruð þið Baldur
að kveðja eftir eina slíka veislu og
afi sagði við Baldur: Ætlarðu
ekki að kyssa ömmu þína bless,
Baldur minn? Baldur svaraði um
hæl: Af hverju gerir þú það bara
ekki sjálfur?
Þið Ingibjörg systir voruð
mikið saman. Og auðvitað var
Ebba oftast með. Þið Ebba voruð
jú eins og tvíburar. Þessi þrenn-
ing brallaði margt saman og
stundum fékk Gummi Ebbu að
vera með. Þið ferðuðust saman
og Tenerife var í miklu uppá-
haldi. Þar var nú spilað mikið og
hlegið. Þú hafðir svo gaman af
því að spila. Ykkur Ingibjörgun-
um fannst mest gaman að spila
kasínu. Löngum stundum sátuð
þið úti á svölum að kvöldlagi og
spiluðuð kasínu, ásökuðuð hvor
aðra fyrir svindl, strídduð hvor
annarri og hlóguð hjartanlega.
Ingibjörgu systur finnst ekkert
gaman að spila kasínu við neinn
nema þig. Hún ætlar að spila kas-
ínu við þig á himnum þegar þar
að kemur.
Elsku Ingibjörg frænka,
margs er að minnast. Þú elskaðir
syni þína og fjölskyldur þeirra
takmarkalaust og varst þeirra
stoð og stytta alla tíð. Elsku
amma, Binni, Baldur, Tinna, Sól-
dís og barnabörnin öll, við vottum
ykkur dýpstu samúð okkar.
Far vel, frænka. Góðu lífi var
lifað.
Ingibjörg, Anna Sólveig
og Björgvin Ingvabörn
Ingibjörg Björgvinsdóttir var
hjúkrunarfræðingur af lífi og sál
og naut þess að starfa með fólki.
Hún var áhugasöm og fagleg i
starfi sínu með sjúklingum en lét
sig einnig samstarfsfólk sitt
varða. Við störfuðum saman á
deild L-3 á Landakoti um árabil.
Það var góður tími og hópurinn á
deildinni afar samheldinn. Þegar
þeim kafla lauk héldum við áfram
þrettán úr hópnum að vera sam-
an og stofnuðum lestrarfélag sem
hittist mánaðarlega og hefur gert
það óslitið síðustu fimmtán ár.
Ingibjörgu prýddu margir
góðir kostir. Hún var glögg fag-
manneskja, vönduð og traust.
Hún var líka glettin og kom oft
með ný og áhugaverð sjónarhorn
þegar rætt var um bækur í lestr-
arfélaginu. Þess eigum við eftir
að sakna.
Hún var fjölskyldukona og það
var gaman að fylgjast með gleði
hennar yfir barnabörnunum. Þau
og synirnir hafa misst mikið.
Andlát Ingibjargar bar brátt
að og er mikið áfall. Við fyrrver-
andi samstarfskonur hennar og
vinkonur viljum þakka fyrir ára-
Ingibjörg
Björgvinsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Þó sólin nú skíni á grænni grundu
er hjarta mitt þungt sem blý.
Því burt þú varst kölluð á ör-
skammri stundu
í huganum hrannast upp sorg-
arský.
Fyrir mér varst þú hugmynd hins
göfuga og góða
svo falleg, einlæg og hlý.
En örlög þín ráðin – mig setur
hljóða
við hittumst samt aftur á ný.
Megi algóður guð þína sálu nú
geyma
gæta að sorgmæddum, græða
djúp sár.
Þó komin sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um
ókomin ár
(Sigríður Hörn Lárusdóttir)
Guð geymi þig elsku
systir og mágkona.
Jón og Halldóra (Dóra).
Okkar elskulega,
JÓRUNN ÞORGERÐUR BERGSDÓTTIR
frá Hofi í Öræfum,
lést þriðjudaginn 17. nóvember á
Hraunbúðum.
Bjarni Jónasson
Jónas Bjarnason Margrét Pálsdóttir
Valgerður Bjarnadóttir Björgvin Björgvinsson
Bergþór Bjarnason Francheteau
Olivier Francheteau Bjarnason
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR HEIÐAR
GUÐMUNDSSON
jarðvinnuverktaki,
lést á líknardeild Landspítalans, Kópavogi,
12. nóvember. Útförinni verður streymt í gegnum
facebookhópinn Jarðarför Guðmundar Heiðars þriðjudaginn
24. nóvember klukkan 13.
Kristín Lára Magnúsdóttir
Kolfinna Guðmundsdóttir Guðmundur Bjarnason
Sigrún Guðmundsdóttir Tómas Kristjánsson
Sólveig Guðmundsdóttir Hilmar Ingi Ómarsson
Þórir Guðmundsson Ragnhildur Bergþórsdóttir
og fjölskyldur