Lögmannablaðið - 2019, Blaðsíða 14

14 LÖGMANNABLAÐIÐ TBL 02/19
Barnaverndarnefnd í tilteknu bæjarfélagi gerði í byrjun
þessa árs kröfu fyrir héraðsdómi um að þrjú börn
varnaraðila skyldu vistuð utan heimilis þeirra í tólf mánuði.
Varnaraðilar mótmæltu kröfunni. Í héraðsdómi leiddi
barnaverndarnefnd nokkur vitni fyrir dóminn, en ekki
náðist í síma í tvö vitni sem varnaraðilar töldu þýðingarmikil.
Niðurstaða héraðsdóms varð sex mánaða vistun barnanna
utan heimilis.
Varnaraðilar voru ósáttir og kærðu úrskurðinn til
Landsréttar. Samkvæmt 1. mgr. 144. gr. laga nr. 91/1991
hefur aðili tvær vikur til að leggja fram kæru á úrskurði
héraðsdóms. Eftir það hefur kærandi aðrar tvær vikur til
að leggja fram gögn og eftir atvikum greinargerð, sbr. 3.
mgr. 147. gr. eml. Gagnaðili hefur eftir það eina viku til
að leggja fram sín gögn og greinargerð.
Nokkrum dögum eftir framlagningu kæru barst lögmönnum
hins vegar tölvupóstur frá Landsrétti um að frestur kærenda
til að leggja fram gögn og greinargerð í málinu skyldu
vera tveir dagar og frestur gagnaðila tveir dagar þaðan í
frá. Þannig hugðist Landsréttur stytta lögbundinn frest
aðila um ríflega helming. Lögmaður kærenda svaraði
skeytinu og kvaðst þrátt fyrir þetta áskilja kærendum rétt
til að skila gögnum og greinargerð innan þess frests sem
lög mæltu fyrir um. Undir það tók lögmaður gagnaðila.
Svar Landsréttar til lögmanna barst um hæl og í því kom
fram, efnislega, að rétturinn gæti svo sem samþykkt að
veita aðilum þá fresti sem lög kveði á um, ef eftir því væri
sérstaklega óskað.
Kærendur gerðu kröfu um að tekin yrði skýrsla fyrir
Landsrétti af þeim þýðingarmiklu vitnum sem ekki náðist í
við aðalmeðferðina í héraði, sem og að málið yrði munnlega
flutt í Landsrétti. Kærendur lögðu fram með kærunni fjölda
nýrra skjala sem þeir töldu sýna fram á að ýmsar ályktanir í
GUNNAR INGI JÓHANNSSON LÖGMAÐUR
Í síðasta tölublaði Lögmannablaðsins
birtist áhugaverð grein um
undirbúningsþinghöld í Landsrétti,
þar sem m.a. var fjallað um þá
staðreynd að ákvarðanir Landsréttar
um rekstur mála séu hvorki
rökstuddar né kæranlegar.
Umfjöllunin varð tilefni til að birta
þessa litlu sögu um málarekstur á
þessu millidómstigi, sem sagt var
m.a. stofnað til að auka réttaröryggi
borgaranna.
RÉTTAR­
ÓVISSU FERÐ
Í LANDSRÉTT