Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Page 13
svæðinu til að geta flutt sjúklinga í rannsóknir, súrefniskútar
þurftu líka að vera fyrir innan og nóg til fyrir fram an þegar
þörf var á.
allt sem fór inn á deildina þurfti að virkonþvo ef það fór
út af deildinni. allt rusl og lín þurfti að taka fram í skála og
því þurfti að koma upp tveimur stórum grindum fyrir það. Þó
að gæðaskjal sé til um frágang á rusli og líni var óljóst hvernig
manneskjan sem tók á móti átti að vera klædd. Í fyrstu voru
skilaboðin um að nóg væri að vera með skurðstofugrímu og
hanska. Síðar bættist við margnota sloppur eða svunta. Í raun
voru allar upplýsingar óljósar í fyrstu því nýjar upplýsingar um
sjúkdóminn bárust daglega. fyrir faraldur notaði deildin að
mestu litla gula poka merkta „Sóttmengað — brennist“ en
mjög fljótlega kom í ljós að það dugði engan veginn. Til þess
var ruslið allt of mikið og mikið mál að troða svörtum pokum
í gulu pokana. Einnig myndaðist meiri gustur við það og því
nauðsynlegt að nota stóru pokana. Eftirleiðis var reynt að fá
eingöngu stóra gula poka á deildina til að auðvelda vinnuna
sem mest.
Verkefni stoðþjónustu fluttust yfir á
starfsmenn deildarinnar
Starfsfólk þurfti að taka á sig alls konar verk sem stoðdeildir
sáu venjulega um. Þegar kom að ræstingu var það engin undan -
tekning. Þrátt fyrir að einn ræstingastarfsmaður væri fenginn
til að halda utan um ræstingu á deildinni var aukin þörf á að
spritta oftar snertifleti deildarinnar. rúmaþvottur fór á hendur
starfsmanna og þegar deildin var lokuð og eingöngu sjúklingar
með covid þar þá dugði í raun að spritta rúmin vel á milli sjúk-
linga. annað var virkon þvegið. keyptir voru úða brúsar til að
fylla með spritti til að auðvelda sótthreinsun. Öll vinna í
tengslum við máltíðir fór á hendur starfsmanna því býtibúrs -
konan var á hreina svæðinu. Matur var strax pantaður í ein-
nota umbúðum og þegar deild var lokuð þurfti að ferja
matarbakkana inn í gegnum fordyrið og starfsmenn afhentu
matinn. Ýmsir byrjunarörðugleikar komu í ljós við þetta hlut-
verk, t.d. að gleyma ekki að gefa kaffið sem var alltaf í höndum
ritara á kvöldin eða býtibúrsstarfsmanns á daginn. Einnig upp-
götvaðist að enginn starfsmaður kunni á klakavélina sem var
á deildinni því það var alltaf í höndum býtibúrsstarfsmanns.
klaki var bráðnauðsynlegur við þessar að stæður þar sem
deildin varð enn þá heitari og loftlausari við lokun hennar og
sjúklingar í stofum með engum opnanlegum gluggum. Vegna
þessa þurfti að setja upp leiðbeiningaskjal um notkun klaka-
vélar.
Næring starfsmanna
Matur starfsmanna breyttist þannig að panta þurfti hádegis-
mat og svo þurfti ritari í fyrstu að sækja fyrir starfsfólkið áður
en sendingarþjónusta komst í gagnið. Ekkert aðgengi að vatni
var nema úr sjúklingavaski því kaffistofa starfsmanna fór inn
á sjúklingaherbergi fremst á gangi deildarinnar. Þar var vaskur
sem ekki var talinn með gott drykkjarvatn. Starfsmenn voru
þó gífurlega heppnir því stórar sendingar frá fyrirtækjum úti
í bæ héldu heitum og sveittum starfsmönnum vel vökvuðum.
Þegar deildin var lokuð var ekkert býtibúr fyrir starfmenn á
hreina svæðinu, þar af leiðandi fór að skorta hluti eins og
hnífapör því uppþvottavélin var inni á menguðu deildinni.
fyrsta covid-19-legudeildin á íslandi: smitsjúkdómadeild a7
tímarit hjúkrunarfræðinga • 2. tbl. 96. árg. 2020 13
Myndir af öllu starfsfólki prentaðar út í lit og plastaðar þannig að hver og einn var merktur með mynd og nafni.