Blik - 01.04.1955, Qupperneq 6

4
B L I K
lítið taumhald á ástrarþrá sinni
og ástarórum. Þær láta auðveld-
lega ginna sig. Alltof margar
kasta innstu og viðkvæmustu
tilfinningum sínum þegar á
mjög ungum aldri í faðminn á
strákalörfum, sem skirrast ekki
við að ginna þær með bifreiðum
og víni til dæmis. Þær skortir
vit og þrek til að standa mót.
Þær sóa salti ástarinnar þegar á
æskuskeiði í Pétur og Pál, svo að
einungis hálfkulnaðar glæður
verða eftir af hinu hreina og
einlæga tilfinningalífi ástar-
kenndanna handa hinum vænt-
anlega lífsförunaut.
Nákvæmlega hið sama á sér
stað hjá ungum piltum í of rík-
um mæli.
Sundrung hjónabanda eða ó-
hamingja í heimilis- og ástarlífi
stafar æðioft af þessum sökum.
Hinar einlægu og viðkvæmustu
tilfinningar hjá báðum aðilum
hjónabandsins jafna fljótt þær
snuðrur, sem kunna að hlaupa
á hjónasamlífið, en hafi þeim
viðkvæmu tilfinningum verið
sóað á æskuskeiði í lausung og
gjálífi, er ekki von á góðu síðar
í ástarlífinu. Hvað ætti þá að
jafna hina hugsanlegu árekstra
í löngu samlíf i ?
Sízt megum við leggja skyn-
semina á hilluna gagnvart til-
finningalífinu, ef svo mætti að
orði komast. Við megum aldrei
sleppa hendinni af sjálfsstjórn-
inni, gefa á bátinn viljavitið og
viljaþrekið. Ef við gerum það,
erum við um leið orðin veifi-
skatar í höndum þeirra afla, sem
leiða okkur til ófarnaðar.
Enginn æskumaður þarf að
blygðast sín fyrir ástarkenndir
sínar og ástarþrá. Það er einmitt
einkenni heilbrigðs sálarlífs. En
eitt er að þrá og annað að hlaupa
hugsunarlaust eftir þrá sinni
og ósk hverju sinni. Gætið þess
sem oftast, nemendur mínir, að
láta skynsemina halda í hönd
tilfinninganna. Leiðið hvort
tveggja fram á lífssviðið af vilja-
festu og hugrekki, og þá mun
ykkur vel farnast. Minnumst
þess, að
Eitt einasta syndar augnablik,
sá agnarpunkturinn smár,
oft lengist í ævilangt eymdar-
strik,
sem iðrun oss vekur og tár,
eins og skáldið kveður.
Því miður má mörg stúlkan,
og margur pilturinn líka hafa
yfir þessa ferskeytlu af heitum
söknuði og trega, af því að vilja
og þol skorti til að standa mót
á örlagastundum æskuáranna.
Það skorti viljaþrek og hugrekki
til að standa af sér aðsteðjandi
strauma á örlagastundum æsku-
áranna, þegar ástarþrá og órar
slævðu alla skynsemi, svo að
æskumaðurinn gerðist stjórn-
j