Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1938, Qupperneq 31

29
þá til muna. Tel ég víst, að þetta hafi verið mænuveiki, ef til vill í
börnum hans líka. Eftir að fyrstu tilfellin kornu, var sett samkomu-
i*ann og höfð samgönguvarúð við sýkt heimili, en er veikin stóð
sem hæst, var hún nær samtímis um allan Hvammstanga. Varð þá
illa komið við ströngum sóttvörnum, en þó var reynd samgöngu-
varúð við sýkt heimili, eftir því sem hægt var.
Blönduós. Aðeins skráð í október 3 tilfelli, er ég' sá, eitt á 5 ára
barni, annað á tvitug'uin jiilti og hið þriðja á miðaldra manni. Til-
fellin munu þó um þetta leyti hafa verið miklu fleiri, því að ég
frétti til lasleika á fleira fólki á þessum bæjum, sem eftir lýsing-
unni að dæma mun hafa verið abortiv mænusótt. Þykist ég þess
fullvís, að mörg slík væg tilfelli komi aldrei á sjúkraskrá. Öll voru
hin skráðu tilfelli frekar væg, nema helzt á hinum miðaldra manni,
er var talsverðan tíma að ná sér, en slapp við allar verulegar lam-
anir. Auk þessa veiktist bílstjóri héðan af mænusótt í Reykjavíkur-
ferð og dó þar eftir nokkra daga. Hann hafði fundið til lasleika,
er hann var að leggja af stað héðan, en ók samt bifreiðinni í einum
áfanga til Reykjavíkur, lagðist næsta dag og lá stutt. Sannaðist þar
sem oftar, hve áreynsla á meðgöngutíma veikinnar eða í byrjun
liennar er háskaleg.
Síðu. Varð fyrst vart á afskekktum bæ í Fljótshverfi í september.
Ung kona veiktist þar, og var þetta eina alvarlega tilfellið, sem víst
er um. A bæ þenna hafði í ágúst komið til veru kona úr Reykjavík
með barn sitt. Varð því fyrst fyrir að hugsa sér, að þannig hefði
veikin komið í Fljótshverfið. En svo frétti ég seinna, að á bæ i Ör-
æfum hefði stúlka lagzt í ágúst með hitahækkun, höfuðverk og bak-
verk, sem fólkið þar taldi líklegt, að hefði verið mænusótt. Nokkru
eftir að fyrsti sjúklingurinn veiktist, kom til mín maður úr Land-
broti með taugaverk aftan í öðru lærinu og niður i fót og með hita-
hækkun. Hafði í byrjun haft höfuðverk og' bakverk. Taldi ég lítinn
vafa á, að hér væri um mænusótt að ræða. Hann veiktist á 9. degi,
eftir að'til hans kom fólk úr Reykjavík. Um líkt leyti komu til mín
2 stúlkur úr Landbroti með stuttu millibili og kvörtuðu um hjartslátt
og magnleysi ásamt svefnleysi. Þegar ég mældi þær, voru báðar með
yfir 38° hita og höfðu þá verið nokkra daga með veikina. Þá fyrri,
er kom, taldi ég vafalaust hafa mænusótt, en gat þó ekki fundið
breytta reflexa eða nein viss einkenni. En þegar sú seinni kom með
öll sömu einkenni og fullyrti, að hún myndi hafa smitazt af hinni,
og veikin byrjað strax daginn eftir, að hún kom til hennar— það var
ekki hæg't að efast um, eftir því, sem ég gat fengið upplýst — þá féll
ég frá því, að hér gæti verið um mænusótt að ræða. En nú er mér
næst að halda, að þetta hafi samt sem áður verið mænuveiki. Fleiri
tilfelli, áþekk þessu, áttu sér stað, en sum svo væg, að ég fékk ekki
eitneskju um, fyrr en þau máttu heita orðin jafn góð. í desember
3 tilfelli, kona og 2 börn hennar. Börnin veiktust fyrst með nokkru
millibili, kvörtuðu um verk i baki og' höfði, en fengu engan hita.
En svo veiktist móðirin með sáran verk í baki, og hafði hún hita-
hækkun, einn dag 38,5°. Eru nú börnin orðin jafngóð aftur og kon-
an að verða það, og ber ekki á lömunum. Lík tilfelli og barnanna hafa