Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1967, Síða 158

1967
— 156 —
tárarennsli sé enn úr auganu, og valdi þetta verulegum óþægindum,
einkum við útivinnu.
Að fengnum þessum upplýsingum þá tel ég ekki ástæðu til að breyta
örorkumati því, er ég gerði vegna þessa manns 28. 9. 1965.“
3. Álitsgerð læknanna Bergsveins Ólafssonar augnlæknis og Berg-
þórs Smára sérfræðings í lyflækningum, dags. 16. janúar 1969, svo-
hljóðandi:
„Samkvæmt dómkvaðningu Bjarna K. Bjarnasonar borgardómara í
Reykjavík, dags. 20. des. 1968, er okkur undirrituðum falið að meta
tímabundna og varanlega örorku R. H., f. 28. marz 1958, og enn fremur
er okkur falið að lýsa andlitslýtum nefnds R. H., sbr. bréf Benedikts
Blöndal hrl. til Bjarna K. Bjarnasonar borgardómara, dags. 20. des.
1968. örorka þessi og andlitslýti stafa frá bifreiðarslysi, er R. lenti í
25. ágúst 1963. Við undirritaðir höfum kynnt okkur matsgerð hr. Páls
Sigurðssonar tryggingayfirlæknis, dags. 28. sept. 1965, og einnig vott-
orð frá læknum þeim, sem skoðuðu R. og gerðu að sárum hans, þeim
Árna Björnssyni lækni og Guðmundi Bjömssyni augnlækni. Við skoð-
uðum slasaða 28. des.. s.l. Fjarsjón er full á báðum augum, sjónsvið óskert.
Nærsjón er eðlileg á báðum augum. Augnhreyfingar óhindraðar. Hann
sér ekki tvöfalt. Lítils háttar skekkja er á nefi ofanverðu til hægri.
ör á enni neðanverðu niður á móts við innri augnkrók vinstra megin.
Vinstra neðra augnlok fellur ekki að auganu innanvert vegna útstand-
andi beinhnúts á efri rönd kjálkans innanvert í augntóftinni. Á þennan
hátt myndast hálfopinn poki, sem ekki tæmist, þegar auganu er deplað,
og er hætt við, að hann muni fyllast af tárum og sé tárarennsli af þess-
um sökum aukið, einkum í stormi. Þá er og hætt við, að ryk sæki í þenn-
an poka og valdi augnbólgu (conjunctivitis). Táragangur er ekki alveg
stíflaður, en fistill eða gat er á leið hans frá tárapunkti til tárapoka.
Enn fremur virðist tárapoki þrengdur vegna aflögunar á nefbeininu.
Það er því ekki hægt að tala um óskemmdan vinstri táragang. Augað
sjálft virðist vera að öllu leyti óskemmt.
Við örorkumat Páls Sigurðssonar yfirlæknis gerum við eftirfarandi
athugasemdir, og er í mati okkar farið eftir reglum, sem gilda í Skandi-
navíu og prentaðar eru í Uppsölum 1957 og 1958 og fjalla um varan-
lega örorku.
1) Viö tímabundna örorku: Við teljum, að eftir svona mikið slys
muni læknar yfirleitt ekki leyfa neina vinnu, strax eftir að sjúkl.
kemur af spítala, og teljum þann tíma mánuð. Sama gildir um tímann.
eftir að síðasta aðgerð fór fram, að við teljum algjöra örorku eftir
hana hálfan mánuð.
Af þessu leiðir, að við metum örorku hans 100% frá 26. 8. 1963 til
26. 9. 1963 og frá 2. 3. 1966 til 17. 3. 1966.
Um varanlega örorku skal tekið fram, að ekki verður séð, að tára-
rennsli sé metið til örorku nema í Finnlandi, þar sem algjör stífla í