Dagur - 12.02.1988, Blaðsíða 30

spádómur rætist og verður ekki við
því gert, þó að það kunni að valda
einhverjum hugarangurs.
Dagur vill styðja allt það með þjóð-
inni, er til framfara og heilla horfir.
Menntun þjóðarinnar, eíling at-
vinnuveganna og öflug samvinna á
sem flestum sviðum eru áhugamál
blaðsins. Er þess vænst, að áhuga-
samir fylgjendur þessara mála liggi
ekki á liði sínu og sendi Degi ritgerð-
ir til birtingar. Því fleirí góðir menn,
sem birta hugsanir sínar í blaðinu,
því ijölbreyttara verður það og
skemmtilegra."
Á árinu komu út 52 blöð, samtals
116 síður. Meirihluta af efni blaðsins
er ljóst, að ritstjórinn hefur skrifað,
en talsvert er þó af aðsendum grein-
um. Litlu rými er eytt í fyrirsagnir
miðað við það sem tíðkast hefur á
síðari árum. Algengast er, að fyrir-
sögn sé ekki meira en dálksbreidd.
Aðsendar greinar og skrif ritstjórans
ijalla um flest milli himins og jarðar,
en það, sem er einkennandi fyrir
greinar ritstjórans er, að þær eru
áköf brýning til manna um að duga
nú vel í þeirri framfarasókn, sem
hafin sé. Hér fylgir sýnishorn úr
greinabálki í janúar; en hann bar
heitið: Framfarir á Norðurlandi.
„Bóndinn, sem býr á stórri harð-
balajörð, þarf að láta hendur standa
fram úr ermum og neyta krafta
sinna, ef honum á að auðnast að
njóta þeirra gæða, sem jörðin hans
hefir í sér fólgin. Langt er frá því að
Norðurland sé eitt harðbalaflæmi, þó
að það sé hrjóstrugt með köflum,
víða er það vel grasi gróið og sums
staðar ágætlega, en þó svo sé þarf
grasræktinni að hrinda áfram risa-
skrefum í nánustu framtíð, ef vel á að
vera og nokkurn veginn viðunandi.
Þessi hægfara og silalegi nurlarabú-
skapur verður að umskapast hvað
sem tautar."
Síðar í sama flokki:
„Það hefir verið sagt, að góðar
samgöngur væru jafnnauðsynlegar
fyrir þjóðarheildina og blóðrásin fyr-
ir líkama mannsins. Það er eðli lífs-
ins að vera á sífelldri hreyfingu. Allt
það er hindrar þá eðlilegu hreyfmgu,
er óheilbrigt. Allt, sem gert er til að
greiða fyrir ferðum manna og flutn-
ingum, miðar í rétta átt. Þess vegna á
að leggja sterka áherslu á sam-
göngubæturnar. Framfarir í búnaði
og jarðrækt koma ekki að hálfum
notum, ef samgöngurnar eru í ólagi.“
„Um leið og góðum, akfærum veg-
um fjölgar, munu og flutningatækin
taka breytingum og fullkomnun. Það
er reynslan búin að sanna. Fyrir æði
mörgum árum voru kerrur og vagn-
ar sjaldséðir gripir. Nú eru þau tæki
orðin algeng, þar sem flutninga-
brautir eru akfærar. Við þetta má þó
ekki og á ekki að láta staðar nema.
Bifreiðarnar eru næsta stigið."
I^uþnúl' festarlanst tapaðist á
IVVCII US y leiðiíini frá »Hótel
Goðafoss« upp að húsi Arna Jóhanns-
sonar við Oddcyrargötu. Finnandi skiii
til Frú Guðfinnu Jónsdóttur til héimilis
þar í húsinu.
Laukur
fæst hjá
Finni Níelssyni.
Auglýsingar eru talsverðar í blað-
inu á þessum fyrstu árum, og það
vekur eftirtekt hve stórar þær eru oft.
Ýmislegt sem nú myndi sett með
venjulegu letri í smáauglýsingadálk,
er á þessum tíma auglýst með feikna-
stóru letri. Gefur það óneitanlega
vísbendingu um, að auglýsingaverð
hafi á þessum tíma verið mjög lágt
miðað við það, sem síðar hefur
orðið.
Lárus J. Rist lét af störfum af-
greiðslumanns eftir fyrsta árið, en
við afgreiðslunni tók Jón Þ. Þór og
annaðist þau störf lengi.
I blaðinu á gamlársdag 1919 kveð-
ur svo Ingimar Eydal og segir
ritstjórn sinni við Dag endanlega
lokið, enda hafl hann fyrir hartnær
tveimur árum aðeins tekið starfið að
sér til bráðabirgða og gegnt því sem
aukastarfi. Nú hafi orðið að ráði að
fresta útkomu Dags í bili, þar sem
nýr ritstjóri sé ófenginn. Kveðju sinni
lýkur Ingimar Eydal með þessum
orðum:
„Að svo mæltu óskar Dagur öllum
vinum sínum nær og fjær gleðilegs
nýárs, og óvinum sínum líka, ef ein-
hverjir eru.“
En þótt Ingimar Eydal kveddi á
gamlársdag 1919, áttu þó leiðir hans
og Dags eftir að liggja saman um
langan tíma, eins og síðar verður að
vikið.
Tímabil Jónasar Porbergssonar
I blaðinu á gamlársdag 1919 er það
tilkynnt, að nú hafi orðið að ráði að
fresta útkomu Dags í bili vegna þess
að nýr ritstjóri sé ekki fenginn, en
jafnframt látin í ljósi sú von, að Dag-
ur muni sem fyrst geta hafið útkomu
að nýju.
Fresturinn varð tæpir fjórir mán-
uðir. Fyrsta blað ársins 1920 kom út
27. apríl. Austur í Laxárdal í Þingeyj-
arsýslu fannst álitlegt ritstjóraefni,
Jónas Þorbergsson. Hann tók nú við
stjórn blaðsins, en Jón Þ. Þór annað-
ist afgreiðslustörf sem áður.
I ávarpsorðum til lesenda segir
m.a.:
„Dagur vill ekki frekar en verið
heflr samþýðast þeim mönnum, sem
líta svo á, að einstaklings framtak
hljóti alltaf að verða háð einstaklings
hagsmunum. En hann vill skipa sér
undir merki þeirra manna, sem líta
Fremsta húsið er Norðurgata 2. Við það
standa hestvagnar til fólksflutninga og
Ford-bíll Soffaníasar Baldvinssonar
ökumanns, sem hann eignaðist árið
1914. Hann fór til Reykjavíkur og tók
bílpróf fyrstur manna á Akureyri og
fékk ökuskírteini nr. 1.
Mynd: Hallgrímur Einarsson.
30
Dagur 70 ára