Dagur - 12.02.1988, Blaðsíða 40

forfallaður vegna fjarveru eða veik-
inda. Við afgreiðslu blaðsins tók
Þorkell Björnsson.
Litlar breytingar verða á Degi við
ritstjóraskiptin. Útgáfan er svipuð að
útliti, magni og innihaldi. Föstum
þáttum fækkar þó fremur, margir
þeirra falla smám saman úr sögunni,
en nýir bætast líka við. Helsta breyt-
ingin á næstu árum er sú, að mynd-
um fer mjög íjölgandi í blaðinu, enda
er komin í Prentverk Odds Björns-
sonar myndamótavél, sem grefur í
plast og framleiðir þannig mynda-
mót á skammri stundu.
Og Dagur hefur náð
fertugsaldrinum
Blaðið er 16 síður á afmælisdaginn
1958 og margir færa því kveðjur og
árnaðaróskir. Viðtal er við fyrsta rit-
stjórann, Ingimar Eydal, og afmælis-
kveðjur eru frá Jónasi Þorbergssyni
og Hauki Snorrasyni. Margir aðrir
skrifa í blaðið vegna þessara tíma-
móta og ritstjórinn lýsir því, hvernig
blað verður til, allt frá því blaðamað-
ur undirbýr störf sín og þar til blaðið
kemur fullbúið úr prentsmiðju. Með
fylgja margar myndir frá störfum í
prentsmiðjunni.
Forustugrein blaðsins á afmælis-
daginn lýkur með þessum orðum-
„Ábyrgir menn og hugsandi hljóta
jafnan að velta því fyrir sér, hver sé
hamingjuleiðin fyrir okkur öll. Ligg-
ur hún í gegnum algera forsjá ríkis-
valdsins? Eða mun skeQalaus eigin-
hyggja vísa veginn? Þjóðareðlið
svarar þessum spurningum hiklaust
neitandi. Hinar hófsamlegu leiðir
samvinnu og samhjálpar, með sterka
siðferðisskyldu og réttlætiskennd
einstaklinganna, munu reynast
farsælastar og í þeim anda vill Dagur
vinna af fremsta megni.“
Haukur Snorrason er stórhuga,
hann dreymir stóra drauma um
framtíð blaðsins, og segir:
„Það er mér mikil ánægja að minn-
ast þess nú, á þessum tímamótum,
að hafa átt þátt í því að klæða blaðið í
búning, er hæfði nýrri tíð, fyrir nærri
tveim áratugum. Litlu seinna eignað-
ist blaðið fyrstu dagblaðaprentvél-
ina, sem upp var sett utan höfuðstað-
arins.
I þá daga dreymdi marga stuðn-
ingsmenn blaðsins um að koma upp
dagblaði utan Reykjavíkur. Sá draum-
ur er enn órættur, en miklu hefur
þokast nær því marki.
Ef til vill mundi enginn atburður í
blaðasögu íslands á þessari öld
merkari, en ef tækist að framkvæma
hugsjónina um öílugt dagblað í
höfuðstað Norðurlands með öruggan
markað í næsta þéttbýlinu.
Slíkt blað myndi ekki aðeins
styrkja aðstöðu fólksins í strjálbýl-
inu, heldur líka skapa mótvægi í
blaðaútgáfunni í heild, er mundi
þjóðfélaginu öllu til góðs.
Ég á þá ósk besta handa Degi nú,
að honum auðnist að sækja fram að
þessu marki á næstu árum með lið-
sinni þeirrar ungu fylkingar, sem
ætlar að vinna þjóðlegri menningu
og efnahagslegri framför af sama
eldmóði og þeir liðsmenn blaðsins,
sem ruddu brautina fyrir áratugum."
Hafnarstrætið á Akureyri í jólabúningi.
Myndin er komin nokkuð til ára
sinna eins og bílarnir bera með sér
og um þetta leyti hafði engum dottið
í hug að breyta Hafnar-
stræti í göngugötu...
Erlingur við stgrið
Þegar Erlingur Davíðsson tók við rit-
stjórn blaðsins hófst langt en farsælt
stöðugleikatímabil í sögu blaðsins.
Erlingur og samstarfsmenn hans
héldu styrkri hönd um stjórnvölinn,
útgáfan var í föstum skorðum en
lengst af lítið um byltingakenndar
breytingar. Erlingur leggur mikla
áherslu á að gera Dag að málgagni
Norðlendinga allra og kemur sér
smám saman upp nokkuð þéttriðnu
kerfi fréttaritara í sveitum og sjáv-
arplássum norðanlands. Fréttir og
annað efni er ekki lengur eins ríg-
bundið við Akureyri og oft var áður.
Þetta hefur líka þau áhrif, að áskrif-
endum blaðsins fer síQölgandi, jafn-
framt vex einnig auglýsingamagn í
blaðinu og afkoma þess batnar.
Blaðið er sem áður traustur málsvari
samvinnustefnunnar og Framsókn-
arflokksins. Mikil áhersla er lögð á
málefni landbúnaðarins, og bindind-
ismenn eignuðust sterkan hauk í
horni þar sem Erlingur var.
Allmjög var mismunandi hve mörg
tölublöð komu út frá ári til árs. Blað-
ið kom reglulega einu sinni í viku en
oft tvisvar. Lengi mátti sjá í blaðinu
smáklausu: „Blaðið kemur út á mið-
vikudögum, og á laugardögum, þeg-
ar ástæða þykir til.“ Sjálfsagt hefur
auglýsingamagn ráðið miklu í þess-
um efnum, en einnig það, hvort
einhverjar athyglisverðar fréttir var
að færa. Um miðjan sjöunda áratug-
inn var hvað mest gróska í útgáfunni
og var þá á tímabili nánast regla að
blaðið kæmi tvisvar í viku, 1964
komu út 94 blöð og 1965 komu 96
blöð. Síðan varð aftur nokkur sam-
dráttur, þar til á síðustu árum átt-
unda áratugarins, en að því verður
aftur vikið síðar.
Eins og áður segir, tók Þorkell
Björnsson við störfum afgreiðslu-
manns og auglýsingastjóra, þegar
Erlingur tók við ritstjórninni. Hann
hélt því starfi áfram til ársins 1959,
en 4. febrúar það ár, er frá því skýrt
í blaðinu, að Þorkell sé hættur og
horfinn til annarra starfa í Reykja-
vík, en við hafi tekið Jón Samúels-
son, áður útibússtjóri KEA. Jón
Samúelsson gegndi starfi afgreiðslu-
og auglýsingastjóra af miklum dugn-
aði í 16 ár, en í ársbyrjun 1975 tók
Jóhann K. Sigurðsson við.
40
Dagur 70 ára