Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2016, Side 103

Farið á Skessu
Gísli Sigurðsson línuverkstjóri hjá RARIK stendur við hornmastur á Hallsteinsdalsvarpi 28.febrúar 1978. Brjóta
þurfti isinguna af staurunum svo gengt væri upp íþá. Ljósmynd: Arni Jón Elíasson.
ingarbelgur eða tröllkonulæri, síðar var farið
að mæla þessa hluti með allt öðrum kvörðum.
Nú öxluðum við okkar byrðar og lögðum
af stað til baka en mun lengri leið var nú að
fara til baka en í fyrra skiptið vegna þess að
þessar bilanir voru mun sunnar og nær Brosa-
skarði. Sá munur var þó á frá fyrri ferð að við
gátum með vasaljósum fylgt harðsporum efitir
okkur frá því fyrr um daginn og auðveldaði
það mjög að rata. Flýtti það för okkar niður á
brún og þaðan komumst við klakklaust niður
en ég man ekkert frá þeirri för né hvert við
fórum eftir að niður kom.
Ekki man ég hvemig við vomm klæddir
en á gúmmístígvélum var ég því ég man vel
hvað vírinn skarst fast að fótum mér þegar
ég stóð í rólunni við samsetningamar og kalt
varð mér einnig á fótum vegna þess. Líklega
hef ég verið í svonendum RARIK vatnsgalla
en þeir reyndust mjög vel í skafrenningi og
illviðrum, blautum sem köldum. Á þessum
ámm klæddist ég vel þæfðum ullarfötum innst
klæða og dugði það afar vel.
Snjóflóðið á Tungudal, Fagradal og á
hryggnum vestan Skessugjár ásamt minni
flóðum svo sem í Grænafelli á þessum dögum
kom mér til að mæta á auglýstan aðalfund
hjá Björgunarsveitinni Gró á Fljótsdalshér-
aði. Undir liðnum önnur mál vakti ég máls
á því að starfsmenn RARIK og fleiri hefðu
líklega verið í nokkurri hættu við þessi verk
öll og spurði hvort björgunarsveitin hefði yfir
kunnáttu og áhöldum á að skipa við leit að
fólki í snjóflóðum. Formaðurbjörgunarsveit-
arinnar taldi svo ekki vera en kvaðst skyldi
kynna sér málið og láta okkur vita sem fyrst.
Nokkmm dögum síðar var mættur erindreki
Slysavamafélags Islands, Oskar Þór Karls-
son, með mjög góðan fyrirlestur um hættur
og hættumat vegna snjóflóða og helstu ráð
til bjargar mannslífum úr þeim. Þá gekk ég í
björgunarsveitina og er þar enn.
101