Strandapósturinn - 01.06.1995, Page 49

I Kúvíkurdal 1939. Frá vinstri: Sveinn Guðmundsson, Marteinn Þor-
láksson, óþekktur, Guðjón Guðmundsson, Sörli Ágústsson, Ríkharður
Sœmundsson, Jóhannes Pétursson, Bernódus Ólafsson, Alfreð Scemunds-
son, Jóh. Snæfeld Pálsson, Guðbrandwr Sv. Þorláksson, Ól. Bjarni Th.
Pálsson, Guðbrandur Sœmundsson.
því að kaupa nýmóðins skíði og ef um slíkt var að ræða kostuðu
þau mikla peninga sem ekki voru fyrir hendi hjá flestum.
Búnaður þeirra Sveins og Jóhanns Snæfelds var nú skoðaður
og tekinn til fyrirmyndar og reynt að breyta gamla skíðadótinu í
búnað við hæfi. Fyrst var stóri skíðastafurinn aflagður og búnir til
tveir göngustafir úr heimafengnu efni. Það var gert á þann hátt
að heflaður var til renningur úr góðu timbri (rauðavið) líkt og
hrífu eða kústskaft. Lengdin var miðuð nokkuð neðan við hand-
arkrika notandans. A það prik var settur járnhólkur að neðan,
stundum rekinn nagli þar upp í sem broddur. A efri endann var
svo sett slaufa fyrir hendina, líkt og nú tíðkast á skíðastöfum. Um
það bil 10 cm ofan járnhólksins á neðri enda stafsins var svo settur
hringur um 20 til 30 cm í þvermál sem festur var inn á stafinn
með tveimur eða fleiri leður- eða gúmíborðum sem mættust í
miðjum hringnum. I miðju hringsins var gert gat á borðana,
47