Strandapósturinn - 01.06.1995, Side 102

þessar erfiðu aðstæður. Fyrst varð að útvega nauðsynlegan búnað
til verksins og fékkst hann á Isafirði. Má þar telja tvær gríðarstór-
ar þrískornar blakkir, sem enn eru til á Kjörvogi, og 2 tommu tóg í
þær og einnig tvo margra tonna dúnkrafta. Smíðuð voru þrjú
uppsátursspil og fjórar sleskjur og í þær settir dráttarskór, sem
smurðir voru með grút, þar sem þungi skipsins var svo látinn
hvíla á. Guðmundur Þ. Guðmundsson, þúsundþjalasmiður,
kennari og síðar skólastjóri við Barnaskólann á Finnbogastöðum,
smíðaði sleskjurnar og eitt uppsátursspilið norður á Finnboga-
stöðum ásamt Þórarni bróður sínum. Pétur Guðmundsson í
Ofeigsfirði flutti síðan þessa og aðra nauðsynlega hluti, sem þar
voru tiltækir til verksins, út að Kjörvogi á 10—12 tonna þilskipi sem
Anna hét. Grafnar voru þrjár gryfjur beint upp af Káravíkinni
ofan við sjávarkambinn til að festa spilin. Nauðsynlegt var að
koma skipinu alla leið upp á sjávarkamb til að það væri öruggt
fyrir vetrarbrimi.
Þann 30. október var loks allt tilbúið til að draga skipið upp.
Þeir bræður Magnús og Finnbogi stjórnuðu aðgerðinni og telur
Guðmundur Magnússon að minnst 20 menn hafi verið þar að
verki, enda hefði þurft marga menn t.d. til að manna spilin. Allt
gekk samkvæmt þeirri áætlun sem fyrirfram hafði verið skipu-
lögð og þótti þessi aðgerð töluvert afrek, þó ekki sé meira sagt.
Eftir að skipið var komið á land þurfti að meta skemmdir og
ástand skipsins. Akveðið var að endurbæta allan byrðinginn frá
kili og upp að sjólínu og síðan aðra hluti eftir því sem talin var
þörf á. Til verksins voru ráðnir tveir smiðir frá Isafirði, Guð-
mundur Halldórsson, sem síðar kvæntist Elísabetu Guðmunds-
dóttur frá Melum, systur þeirra bræðra Sigmundar, Guðmundar,
og þeirra systkina, og maður að nafni Eggert, sem Guðmundur
Magnússon man ekki hvers son var. Eggert var lærður skipasmið-
ur en Guðmundur trésmiður.
Efni vai' keypt á Isafirði, t.d. fura í byrðinginn og eik í aftur-
stefni. Organpæn í kjölinn var einnig fengið frá ísafirði, en þar lá
mastur úr organpæn úr stóru skipu, sem þeir bræður keyptu og
söguðu í kjölinn. Smíða þurfti svitakistu til að hægt væri að beygja
furuplankana í byrðinginn. Var hún átta metra löng og í hana
100