Læknablaðið - 01.03.2021, Blaðsíða 47
L ÆK N A BL AÐIÐ 2021/107 159
Kristján Guðmundsson
Dagur í lífi háls-, nef- og eyrnalæknis
Allt einhver allsherjar misskilningur.
Kolniðamyrkur og einhver að leika
vögguvísu. Skil smám saman að þetta er
vekjaratónninn í nýja símanum. Einhver
húmoristi austur í Kóreu hefur valið
þetta tónskrípi til að vekja mig. Ég rís upp
og slekk á kvikindinu. Klukkan er 6:15.
Fer að iðrast þess að hafa stungið upp á
fundartíma kl. 8. Egg og hafragrautur en
engin blöð komin, útburðurinn sofandi og
engar minningargreinar, bridgeþættir eða
Ferdinand.
Í dag er skrifborðsdagur og engin mót-
taka. Flest verkefni dagsins vegna samn-
inga sérfræðilækna.
Mættur snemma í Hlíðasmárann til fund-
ar við formann LR og tvo lögfræðinga.
Þétt prógram, 8 liðir á dagskrá og fundi
skal lokið kl. 9. En fyrst átök við kaffivél-
ina. Alltaf þegar ég kem að kaffivél skal
hún þurfa að keyra heavy maintenance
program. Hef sterklega á tilfinningunni
að fyrsti dreitillinn eftir hreinsun sé ekk-
ert skárri en kælivökvinn úr Chernobyl.
Fundurinn fínn, gaman að vinna með
kunnáttufólki.
Síðan taka við símtöl, tölvupóstar og
snarl með léttum spenningi fyrir stóra
bankamálið. Leigði bankahólf fyrir
mörgum árum tengt fasteignakaupum
og einhverjum Húsbréfum. Setti sjálfsagt
eitthvað fleira í hólfið. Bankinn búinn
að skipta um nafn og flytja hólfin og nú
enn einn ganginn er ég beðinn um að
tæma hólfið. Látinn panta tíma með löng-
um fyrirvara og fékk stöðugan straum
af áminningum um þennan mikilvæga
atburð. Las leiðbeiningarnar og sá að að-
alinngangurinn væri lokaður og ég ætti
að nota bakdyrainngang. OK, gerði það,
fann hurð við gám og setti upp grímuna.
Sko COVID-grímuna, ekki hina. Hurðin
var læst og hvergi mannveru að sjá. Hefði
lögreglan komið hefði ég verið tæpur, í
hettuúlpu, grímuklæddur með bakpoka
og bjánalegar skýringar um að bankinn
hefði boðað mig á fund. Svo var opnað,
ég leiddur niður í kjallara, látinn kvitta
og framvísa lyklunum. Maðurinn kom
svo með sinn lykil en það þarf tvo til að
opna hvelfinguna, meina hólfið. Það var
af minnstu gerð. Maðurinn vék til hliðar
og lét mig einan um að handfjatla dýr-
gripina. Fékk snert af innilokunarkennd,
aleinn í hvelfingunni og hvað ef hann lok-
aði nú stáldyrunum og fleygði lyklinum?
Ég harkaði af mér og opnaði. Það flassaði
í fjölmörgum synöpsum þegar ég sá að
ílátið var galtómt. Mikil vonbrigði, ekki
arða af illa fengnu fé, eðalsteinum eða
ættargripum. Eins og fágaður diplómat
sagði bankamaðurinn að ég hefði síðast
opnað hólfið 2012. Ég man ekkert eftir því
og heldur ekki af hverju ég var að leigja
tómt bankahólf.
Þurfti bolla af góðu kaffi og hrökkbrauð
(þett sem lítur út eins og spónaplata
eða ódýrt byggingarefni) til að jafna mig
eftir bankahneykslið. Svo kl. 3 var ég í
beinni eða þannig, fjarfundur hjá Emb-
ætti landlæknis um lágmarksskráningu
á heilsugæslustöðvum og læknastofum.
Hvað er skráð, hvers vegna og hvað er svo
gert við upplýsingarnar? Þetta er skráð:
„Hjúskaparstaða samkvæmt þjóðskrá á
þeim tímapunkti sem samskiptin fara
fram. Nauðsynlegt er að geyma þessar
upplýsingar með samskiptunum vegna
þess að hjúskaparstaða getur breyst.“ Og
kóðar fyrir hverja hjúskaparstöðu. Það
þarf ekki að spyrja sjúklinga, sjúkraskrár-
kerfin fletta þessu upp en er engu að síður
atriði sem á að fara inn fyrir hverja komu.
Ekki viss um að sjúklingar viti um upp-
lýsingagjöfina og hvað gert er við þessar
upplýsingar. Hefur verið birt samantekt
eða niðurstaða? Þetta er angi af stærra
máli og snýr að greiningum og aðgerðum
sem eru viðkvæmar. Þurfa þær að vera
persónugreinanlegar eða dugar saman-
tekt? Þarf samþykki sjúklings? Brýtur
skráning og innsending í bága við lög um
persónuvernd? Það er ekki tekið á þeim
brotum með neinum silkihönskum, há-
markssekt upp á 2,4 milljarða. Umgangist
með gát.
Næst í stöðunni er kvöldmaturinn. Það
er góð hvíld frá amstrinu. Skrapp í fisk-
búðina og fékk mér ýsuflak. Maður fer í
hringi með eldamennskuna, austurlenskt,
indverskt og alls konar, en með góðan fisk
er einfaldleikinn vanmetinn, hafa hitann
hóflegan og taka eldunartímann alvarlega.
Karamelliseraður laukur tekur 45 mín en
er fyrirhafnarinnar virði. Fiskurinn látinn
malla í smjöri yfir vægum hita. Kartöflur,
sali og pipar, punktur.
Ég man ekki hvort ég gerði eitthvað frá-
sagnarvert eftir kvöldmat. Fór allavega
frekar snemma í háttinn, las eins og
venjulega og stillti vekjarann í nýja síman-
um á 6:30. Framundan heill dagur á stofu
og viss tilhlökkun að komast í umhverfi
sem er manni tamt. Ég hef ákveðið að
halda vögguvísuvekjaranum.