Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2013, Síða 14

Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2013, Síða 14
14 – Sjómannablaðið Víkingur skoðun ríkisins gert kleift að kaupa eða taka á leigu ný tæki, sem gerðar yrðu til- raunir með hérlendis, áður en þess yrði krafizt, að þau væru notuð á íslenzkum skipum. Efasemdir um gúmmíbjörgunarbáta Emil Jónsson, sjávarútvegsráðherra, taldi sýnt af bréfi skipaskoðunarstjóra, að fylgzt væri grannt með nýjungum. Ísland væri í alþjóðasamtökum um þessi mál og hefði nýlega gengið í alþjóðasamtökin IMCO, sem væru á vegum Sameinuðu þjóðanna, og á fund þeirra í London héldi skipaskoðunarstjóri í maí næst- komandi (1960). Nú væri að bíða frétta af þeirri ráðstefnu. Jón Skaftason sagði svör ráðherra greinargóð og skoraði á hæstvirta ríkis- stjórn að taka tillögur skipaskoðunar- stjóra mjög til athugunar og veita fé til þess, að hægt yrði að sinna þeim mál- efnum eins og hann orðaði það. Þannig lauk afgreiðslu Alþingis á þessu máli, sem upp kom eftir sjóslysin í janúar og febrúar 1959. Allir virtust sáttir. En hvað hafði áunnizt? Rétt fjögur ár voru þá liðin, frá því að togararnir Lorella H455 og Roderigo H135 frá Hull fórust NA af Horni, nánar sagt 26. janúar 1955. Roderigo hafði inn- anborðs „nýtízku gúmmíbát“ eins og bent er á í dagblaðinu Vísi frá þessum tíma. Talið var hugsanlegt, að einhverjir af áhöfninni hefðu komizt í bátinn, áður en skipið sökk.5 En 29. janúar fann tog- arinn Hallveig Fróðadóttir gúmmíbátinn uppblásinn og tóman alldjúpt út af Ísa- fjarðardjúpi.6 Það var það eina, sem nokkurn tíma fannst frá þessum tveimur togurum.7 Hvað skeði? Skeytasamband var við togarana allt til hins síðasta, þeg- ar þeim hvolfdi með 2½ klst. millibili síðdegis miðvikudaginn 26. janúar.8 Þótt ekki komi fram í skeytasendingunum, að skipverjar á Roderigo hafi sjósett gúmmí- bátinn, og að hann hefði slitnað frá skip- inu, áður en nokkur komst í hann, eru aðrar skýringar ekki líklegri, úr því að báturinn fannst útblásinn en mannlaus á reki. Hvað taldi Alþingi og Skipaskoðun ríkisins, að áhöfnin á Júlí GK 21 hefði átt að eiga kost á að gera, þegar óveðrið skall á síðdegis laugardaginn 7. febrúar 1959? Veðurhæðin náði 106 km/klst. í vindhviðum, 11 vindstig, ofsaveður, frost fór niður í –23,9 gráður; sjávarhiti var undir frostmarki í Labradorstraumnum. Við þessar aðstæður er ísing mjög mikil.9 Átti áhöfnin þá að eiga þess kost að fara í gúmmíbjörgunarbát af fullkomnustu gerð og bjarga sér þannig frá sökkvandi skipinu? Þremur árum eftir að bv. Júlí fórst, eða 10. febrúar 1962, sökk togarinn Elliði SI 1 frá Siglufirði út af Öndverðar- nesi. Togarinn hafði 3 gúmmíbjörgunar- báta. Tveir þeirra (12 manna bátar) slitn- uðu strax frá, eftir að þeir höfðu verið sjósettir, og þeir höfðu blásið sig upp, annar var með 2 mönnum, en hinn slitn- aði frá mannlaus. Þriðji gúmmíbátur skipsins (20 manna) blés sig ekki upp nema að hálfu leyti og var því skipverj- um gagnslaus. Hvaleyrarbraut 27 · 220 Hafnarfjörður Sími: 564 3338 · Fax: 554 4220 GSM: 896 4964 ·898 2773 Kt.: 621297-2529 Júlí GK-21. Lorella H-455. Roderigo H-135 (hét áður Princess Elizabeth).

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.