Fréttablaðið - 21.01.2023, Blaðsíða 17

Þetta var
alls ekki
planið
mitt, ég
ætlaði bara
að skapa
mér líf með
börnunum
mínum
tveimur.
unni. Ég er kannski svolítið skrítin.
Þeir eru í allt öðrum geirum en
framúrskarandi á sínum sviðum.“
Var aldrei kölluð frek
Jóhanna segist hafa verið ákveðið
barn en verið kennt að fara vel með
þann eiginleika.
„Ég var aldrei kölluð frek enda
ekki gott að segja litlum stelpum
að þær séu frekar heldur betra að
kenna þeim hvernig maður fer með
það að vera ákveðinn. Ég hef fengið
gott veganesti, gott heimili, öryggi
og ást og umhyggju. Ef ég hefði lent
í áföllum í æsku væri ég líklega að
díla við meiri kvíða og slíkt.
Þó að ég eigi auðvitað mína
slæmu daga og það þyrmi yfir mig.
Sem mamma er maður líka alltaf
með þetta mammviskubit, alltaf að
reyna að gera betur og að gagnrýna
sjálfan sig. Þannig erum við flestar
mömmurnar held ég.“
Aldrei farið út á lífið
Jóhanna viðurkennir að hún hafi
þurft umhugsunarfrest til að ákveða
að leggja í þetta verkefni, Chicago,
enda tæki það tíma frá börnunum.
„Maður verður auðvitað þreyttur
með lítið barn og á lítið eftir um
helgar. En ég myndi aldrei bóka
mig í neitt annað en verkefni tengd
söngnum. Þá fer ég bara og syng,
það er bara inn-og-út missjón,“
segir hún og jánkar því að lítið sé
um félagslíf utan vinnu. „Það er
allt í lagi, maður getur ekki fengið
allt og fórnað engu. Ég er ótrúlega
heimakær, finnst gaman að halda
matarboð eða fara í matarboð og á
kaffihús með vinkonum mínum en
ég hef aldrei farið út á lífið á ævinni
og aldrei drukkið áfengi.“
Spurð út í þá ákvörðun að snerta
ekki áfengi segir hún það í raun
aldrei hafa komið til greina.
„Ég var mikið erlendis á plötu-
samningi á yngri árum og byrjaði
aldrei að drekka. Ég vissi að ég
myndi hafa nóg á minni könnu og
það væri óþarfi að fara að taka ein-
hverja áhættu líka með áfengi. Ég
hef ekkert á móti því að fólk geri
hvað sem það vill í þessum efnum,“
bætir hún við sem varnagla.
Hún segist hlýða á sína innri
rödd. „Mér hefur oft liðið sem það
sé ákveðin stýring í gangi og þá bara
hlustar maður á hana.“
Fjölmiðlar fóru yfir línuna
Einkalíf Jóhönnu Guðrúnar var
áberandi í fjölmiðlum árið 2021
þegar hún skildi við eiginmann sinn
og barnsföður og hóf nokkru síðar
nýtt samband. Þegar hún svo varð
barnshafandi snemma í því sam-
bandi birtu miðlar fréttir um það án
þess þó að hafa samband við hana
til að fá fréttina staðfesta.
„Það sem mér fannst mjög ljótt
var að þetta voru mjög persónuleg
mál á mjög viðkvæmum tíma í mínu
lífi og það var enginn sem hringdi í
mig og spurði mig út í þetta. Ég var
sjálf ekki búin að tilkynna neins
staðar á netinu að ég væri ófrísk. Ég
var ekki búin að segja dóttur minni,
enda vildi ég bíða fram yfir 20 vikna
sónarinn til að ganga úr skugga um
að allt væri með felldu. Ég gat ekki
hugsað mér að segja henni fyrr en ég
vissi það. Maður veit aldrei.“
Sú bið styttist skyndilega þegar
Jóhanna sá fréttir um sjálfa sig og
þurfti að segja þá sex ára dóttur
sinni það símleiðis að hún ætti von
á systkini, svo hún heyrði það ekki
annars staðar frá.
„Þarna var valdið tekið úr hönd-
um mér og mér fannst farið algjör-
lega yfir línuna og ráðist inn í mitt
persónulega rými. Það hefði verið
það minnsta að ég hefði fengið að
staðfesta þetta. Ég veit ekki hvernig
blaðamenn fengu þetta staðfest,
kannski spurðu þeir einhvern úti í
bæ, en mér er alveg sama á meðan
þau spurðu ekki mig, sem fréttin
fjallaði um. Ég veit að þetta er ekk-
ert einsdæmi þegar kemur að óvið-
eigandi greinum en þetta var það
versta sem ég hafði lent í – þótt ég
hafi lent í ýmsu í þessum efnum.
Þetta fannst mér nýjar lægðir og
vona að þetta sé ekki það sem koma
skal á Íslandi. Ég kærði mig ekki um
að þetta færi í fjölmiðla og hafði því
sjálf ekkert sett á samfélagsmiðla.“
Til samanburðar nefnir Jóhanna
að þegar hún gekk með son sinn
árið 2019 hafi hún ekki sett neitt um
það á samfélagsmiðla fyrr en hún
var komin rúmar 30 vikur á leið.
„Ég veit alveg að ef ég set eitthvað
á Facebook eða Instagram þá ratar
það í fjölmiðla en þá var það mitt að
stjórna því.“
Fundu hvort annað á ný
Jóhanna og Ólafur tóku sem fyrr
segir saman fyrir tveimur árum en
það voru ekki þeirra fyrstu kynni
enda höfðu þau verið par á sínum
yngri árum, eða frá 2008 til 2010.
Aðspurð hvort þetta sé sönnun
þess að lengi lifi í gömlum glæðum
skellir Jóhanna upp úr og segir:
„Já, ætli það ekki bara. Við höfð-
um ekkert talað saman í öll þessi ár.
Við vorum búin að fara út í lífið og
gera alls konar hluti sitt í hvoru lagi
en ekkert búin að mætast. Ég rakst
svo á hann eftir að ég skildi. Ég upp-
lifði það sem þessa ákveðnu stýr-
ingu, ég átti bara að hitta þennan
mann.“
Jóhanna segir að eftir þennan
óvænta fund hafi þau tekið upp
spjall og fljótt hafi verið ljóst í hvað
stefndi þó svo hún hafi alls ekki
verið á leið í nýtt samband, nýskilin
með tvö lítil börn.
„Þetta var alls ekki planið mitt,
ég ætlaði bara að skapa mér líf
með börnunum mínum tveimur.
Ég ætlaði að prófa það í einhver ár
svo þetta var alveg u-beygja. Það
var heldur ekkert planað að eignast
barn svo snemma en hún er náttúr-
lega fullkomin og við gætum ekki
verið glaðari með hana. Hún er
algjört ljós í lífi allra í kring.“
Spyrnti á móti nafninu
Jóhanna Guðrún flissar þegar hún
er spurð út í nafn dótturinnar sem
heitir í höfuðið á móður sinni.
Blaðamaður bendir í þeim efnum á
að slíkt þyki ekki tiltökumál þegar
kemur að því að synir séu nefndir
eftir föður og aldalöng hefð sé fyrir
því og segist Jóhanna einmitt hafa
rætt þá staðreynd við vinkonur
sínar á sínum tíma.
„Ég spyrnti hressilega á móti þess-
ari hugmynd í svolítinn tíma,“ segir
hún, en hugmyndin kom frá barns-
föðurnum.
„Ég hafði sagt að hann mætti ráða
nafninu enda heita eldri börnin mín
í höfuðið á foreldrum mínum. Þegar
hann svo kom með þessa hugmynd
var ég ekki alveg á því. Hann benti
þá á að það þýddi ekki að segja að
hann mætti ráða og segja svo bara
nei,“ segir hún og hlær.
„Ég ákvað því að segja bara ókei.
Mér fannst líka mjög fallegt að hann
vildi þetta – en þetta var mikið
diskú terað og mér fannst þetta
svolítið erfitt. Dóttir mín fékk að
tilkynna nafnið í skírninni og hún
þurfti alveg að venjast því að segja
þetta nafn. Það voru allir pínu
hissa,“ segir hún og hlær. „Bræður
mínir héldu að dóttir mín væri
að grínast. En það eru allir glaðir
með nafnið enda heiti ég í höfuðið
á tveimur ömmum mínum,“ segir
hún og viðurkennir að það hafi
tekið tíma að venjast því að kalla
dótturina nafninu. „Ég var sífellt að
segja að ég hefði ekki valið nafnið.“
Skil ekki þessa slúðurmenningu
Ellefu ár liðu frá því að upp úr slitn-
aði milli Jóhönnu og Ólafs og þar til
þau náðu saman á ný, en ætli hann
hafi beðið þess að hún rataði aftur
til hans?
„Ég veit það ekki, en það er sagan
sem ég segi sjálfri mér,“ segir hún og
skellir upp úr.
Aðspurð hvernig gangi að púsla
saman nýrri fjölskyldu segir hún
það ganga vel.
„En maður er oft þreyttur og bug-
aður á því og ég lenti í því síðasta
laugardag að vera grenjandi heima
hjá mér af þreytu. Það er ekkert full-
komið og þetta hefur auðvitað tekið
á en það eru allir að gera sitt besta.
Ég get ekki kvartað. Maður þarf líka
að beita ákveðnu æðruleysi í lífinu,
það eru allir heilbrigðir og það líður
öllum vel.“
Sögusagnir eiga það til að kvikna
þegar fólk efnir til nýs sambands
stuttu eftir skilnað og fór Jóhanna
Guðrún ekkert varhluta af því.
„Ég vissi alveg að fólk myndi
leggja saman tvo og tvo og fá út ein-
hverja fáránlega tölu. Auðvitað er
það ömurlegt, enda var þetta ekki
þannig og það kemur heldur ekki
neinum við. Ég skil ekki þessa slúð-
urmenningu, að sitja og tala um líf
annarra, sérstaklega þegar fólk er að
ganga í gegnum erfiðleika. Það var
mjög erfitt að fara í gegnum og ég
ætla ekkert að ljúga öðru. Það er erf-
itt að vita til þess að þessa vikuna sé
maður það sem fólk er að tala um.“
En Jóhanna Guðrún er hugdjörf
sem fyrr og með skýran fókus. Lífið
snýst um fjölskylduna og sönginn
en auk þess að fara með aðalhlut-
verkið í söngleiknum Chicago
er hún með tvær stúdíóplötur í
vinnslu, gamlar íslenskar perlur og
popp.
Eftir u-beygjuna liggur leiðin
beint áfram og upp. n
Jóhanna hér í
hlutverki Velmu
í uppfærslu
Leikfélags Akur-
eyrar á Chicago.
Jóhanna hefur
dvalið norðan
heiða undan-
farna mánuði
við æfingar.
Fréttablaðið/
auðunn
Það hefur mikið mætt á Jóhönnu sem skiptir tíma sínum á milli strangra
æfinga og umönnunar átta mánaða gamallar dóttur. Fréttablaðið/auðunn
Fréttablaðið helgin 1721. janúar 2023
lAUgARDAgUR