Rökkur : nýr flokkur - 01.06.1975, Side 36

34
á sínum tíma. Með þeirri snilldar þýðingu vann hann hjörtu ungra
sem gamalla. Og sum af kvæðum Steingríms verða manni hugstæð
og ógleymanleg allt til æviloka. Párari þessara lína minnist þess einn-
ig, að eitt sinn vildi hann gefa 10 ár af ævi sinni fyrir að hafa ort
Svanasönginn á heiSinni. Nú tímir hann því ekki lengur. F.kki vegna
þess, að afstaða hans til kvæðisins sé breytt, heldur hins, að hann er
orðinn nízkur á þau ár, sem hann kann að eiga eftir. Og oft hefir
hann staðið sjálfan sig að því, á rölti í framandi horg, að vera — allt
í einu og án nokkurs sérstaks tilefnis — farinn að raula: „Ég veit eitt
hljöö —“. Það var rödd Islands, sem kallaði gegnum munn Steingrims
Thorsteinssonar.
Ástsæld Steingríms Thorsteinssonar sem skálds var mikil. Við
fregnina um andlát hans, árið 1913, orti Indriði skáld Þorkelsson:
Andaðan Steingrím segir okkur síminn,
Sá var nú löngum bragmjúkur og glíminn.
En hann, sem að tilbað hjartans unga þráin,
Hann var nú raunar fyrir löngu dáinn.
Ýmsum bregzt hugsun, exm þótt ræði og skrifi.
Allmörgum tekst að deyja, þótt þeir lifi.
Honum tókst líka það, sem auðnast eigi,
Nema útvöldum fám, að lifa þótt hann deyi.
Við þetta þori ég engu að bæta. Ég er svo hræddur um, að mér
„bregðist hugsun.“
Þetta er orðið lengra mál en ég ætlaði, en tel rétt að minnast ör-
lítið á önnur verk föður míns, sem út komu undangengna hálfa öld
og vel það, og get þá fyrst bóka, sem komu út hjá öðrrnn bókaútgáfu-
fyrirtækjum:
VarnarrœSa Sókratesar, eftir Platón, útgáfa dr. Sig. Nordal (1925,
þjóðvinafél.).
Samdrykkjan, eftir Platón.
Ævintýri og sögur, eftir H.C. Andersen, 4. útg. 1971 (Æskan).
Fyrsta útgáfa, tvö bindi 1904 og 1908 (Guðm. Gamalíelsson). Aðrar
útgáfur 1920, 1937 (einstök bindi) og alls verksins 1950. Mörg ævin-
týranna hafa verið sérprentuð.
Samkvæmt samningi þeirra milli skuldbatt faðir minn sig til að
„þýða svo sem svarar minnst 20. örkum af H.C. Andersens ævintýr-
um og sögum, er bókbindari hr. Guðm. Gamalíelsson ætlar að gefa út,