Rökkur : nýr flokkur - 01.06.1975, Side 55

53
á fljótinu, og hófst sú ferð 1-2 klukkustundum eftir að venjulegum
vinnutíma lauk. Taka vil ég fram, að við fórum úr miðhluta borgar-
innar upp fljótið nálægt mörkum hennar, en þar fórum við úr henni
og ókum i bifreiðum inn í borgina.
Á fljótinu voru bæði hraðferjur, sem komu við á færri stöðum, og
þær sem komu víða við. Veður var hið fegursta um kvöldið, logn og
notalega hlýtt, eitthvað undir 30 stigum á Celsíus eftir mest 36 um
hádaginn. Hér gafst hið ágætasta tækifæri til þess að virða fyrir sér
húsaraðir þessarar milljónaborgar, þar sem menn hafa á tilfinning-
unni, að straumar bæði frá Evrópu og Asíu leiki kringum mann, renni
þar saman, og hinna einkennilegustu áhrifa frá þessum straumum
gæti af á vangi hugans.
Á allri leiðinni gat að líta miklar, reisulegar byggingar, stórar
verksmiðjur, reykháfa, nýtízku háhýsi — og kirkjutumar gnæfðu um
alla borgina. Kirkjurnar eru sumar söfn nú og srnnar kunna að standa
auðar tíðum, og kenna sumir tun baráttu gegn trú og kirkju, og þó
heyrir maður, að á helgihátíðum ársins séu kirkjumar troðfullar, og
virðist munurinn hvað kirkjusóknina varðar því næsta lítil frá því
sem er í vestrænum löndum víða og meðal annars í okkar eigin landi.
En lifir ekki trú allsstaðar — í allra hjörtum — hvað sem andkristni
og kirkjusókn líður?
Þegar dregur nær útjaðri horgarinnar eru víða tilbúnar gras-
brekkur niður að fljótinu og í þessum brekkum er fólk nú að klæða
sig eftir að hafa farið út í eða sólað sig í, eftir að hafa dýft sér í fljótið.
Vatnið í fljótinu er óvanalega hreint af vatni í stórborgarfljóti að vera,
enda er þarna önnur á minni, sem leidd var í ræsi undir borginni, til
þess að skola burt öllu skólpi.
Fólkið.
Þótt gaman væri að virða fyrir sér í kvöldkyrrðinni allt, sem gat
að líta á bökkunum, var það þó fólkið sjálft sem dró meira að sér
athyglina, en þarna gafst alveg sérstakt tækifæri til þess að virða
fyrir sér borgarbúa af báðum kynjum, á öllum aldri og af ýmsum
stéttum. Eins og á götunum vekur það athygli manns, að týpumar
eru fleiri með austrænum svip en í vestrænum löndum, og innan um
— eins og í mannhafi allra stórborga — gat að líta mjög fagurt fólk,
en allt var það fólk, sem við sáum á götunum og á ferjunni, koma og