Veiðimaðurinn - 01.03.1962, Qupperneq 28
týrum í sumar, sem þú telur frásagnar-
verð?
— Það væri þá helzt að segja frá þess-
um þremur, sem ég réði ekki við og allir
gengu mér úr greipum. Þeir unnu leik-
inn. Sá fyrsti tók lúru, renndi sér á hana
í fyrsta kasti og tók hana ofanvatns. —
Hann strikaði fyrst svona um hálfan knr
eða rúmlega það og þumbaðist svo
lengi, án þess að nokkurt lát væri á hon-
um; en loks fór hann þó að láta að stjórn
og þegar ég hafði verið með hann um
40 mínútur, var svo af honum dregið,
að ég var búinn að ná honum upp að
landi og hann lagstur á hliðina í vatns-
skorpunni — en þá lak lúran úr honum.
Það er því heldur mikið sagt, að hann
hafi verið óviðráðanlegur, en hann var
fljótur að átta sig þegar lúran losnaði.
Ég var þá nýbúinn að veiða 18 punda
fisk, en þessi var auðsjáanlega miklu
stærri. Hann hefur varla verið undir 25
pundum.
Sá næsti tók spón og rauk samstundis
a. m. k. 150 metra niður ána í einni
bunu. Þá tókst mér að snúa lionnm við
og ná honum um það bil hálfa leið upp
eftir aftur. En þá tók hann roku þvert
út í miðja á, líklega um 80 metra, stökk
og var af um leið. Hann var alveg óvið-
ráðanlegur. Þetta er stærsti lax, sem ég
hef séð seinni árin á Iðu. Hann var orð-
inn heiðgulur, en hlýtur að hafa verið
yfir 30 pund.
Þriðji laxinn tók spón líka. Hann fór
einnig niður ána í einum spretti um
600 metra. Ég átti mjög erfitt með að
fylgja honum eftir, en hékk þó í honurn.
Hann var mjög þungur á, en ég sá hann
aldrei. Eftir nokkra stund losnaði svo
úr honum og draumurinn var búinn.
Það hefði óneitanlega verið gaman að
ná þeim á land, þessum höfðingjum, en
ég sá þó ekkert eftir þeim. Fékk sportið
af að setja í þá og takast á við þá, meðan
það var.
— En livað var hann þungur sá stærsti,
sem þú náðir á land?
— Hann var 18 pund. Ég held að sá
stærsti, sem veiddist þarna í sumar hafi
verið unr 20 pund. En það var áreiðan-
lega talsvert af mjög vænum laxi, þótt
hann næðist ekki, og meðalþyngdin var
góð. Ég fékk marga frá 9—17 pund, og
það er einmitt stærðin, sem mikið var
af fyrr á árum.
— Já, þú mátt sannarlega vera ánægð-
ur með sumarið. Þeir eru ekki margir,
sem geta tíundað svona veiði.
— Ég er líka þakklátur. Eins og ég
sagði, var lieilsan með bezta móti, og
margir, sem þekkja mig, undruðust hve
hress ég var og hvað ég veiddi. Heilsu-
fari mínu hefur nú verið þannig hátt-
að, að ég get ekki sagt að ég hafi verið
heilbrigður nema fyrstu 14 ár ævinn-
ar. Hin 63 árin hef ég verið meira og
minna vanheill. Árið 1951 veiktist ég
mjög alvarlega og hef ekki náð mér eftir
það fyrr en í sumar.
— Hvað heldurðu að þú hafir veitt
marga laxa um dagana?
— Því miður veit ég það ekki. Ég liélt
því ekki saman framan af, og iðrast þess
mikið; en síðustu 30 árin hef ég töluna.
Það er gaman að fleiru í sambandi við
laxinn en að veiða hann. T. d. er bæði
fróðlegt og nytsamt að reyna að afla sér
vitneskju um líf hans og ferðir. Og af
því að hreistrið gefur ýmsar merkileg-
18
Veiðimaðurinn