Veiðimaðurinn - 01.03.1962, Blaðsíða 57

Veiðimaðurinn - 01.03.1962, Blaðsíða 57
ómerkilegri fiskar, því að þeir væru beztir til matar. Kvaðst hún því ætla að leggja fram kr. 2.000,00 sem hún hefði „dregið undan“ af heimilispeningunum, og verja ætti til kaupa á verðlaunagrip eða einhverrar viðurkenningar til þess veiðimanns eða konu, sem veiddi flesta laxa af þeirri stærð sumar hvert. Formaður félagsins þakkaði gjöfina og veitti henni viðtöku, og kvað stjórn- ina mundu hafa samráð við frú Láru um reglugerð og öll nánari ákvæði varð- andi þessi verðlaun. Það kom strax í ljós að hugmynd frú Láru féll í góðan jarðveg meðal kvenn- anna, því að þrjár konur, þær frú Adda Árnadóttir, kona formannsins, frú Efern- ía Georgsdóttir, kona Hjörleifs Hjörleifs- sonar, skrifstofustjóra og frú Sieríður Stefán Sigmundsson aÖ taka mð gripnam Gára. Ljósm.: Ocldur H. Þorleifsson. Faaberg, kona Haralds Faabergs for- stjóra, gáfu samtals aðrar 2000 kr. svo stofnféð er þegar orðið nokkuð. Þá má vænta, að þess verði héðan af ekki langt að bíða, að bikar verði gefinn, til þess að veita þeim félagsmanni í SVFR, senr veiðir stærstan lax á flugu ár hvert, þótt eigi sé á vatnasvæði félags- ins. Sú hugmynd hefur verið borin fram hér í ritinu oftar en einu sinni, og ein- hvern veginn höfum vér þá trú, að hún verði nú brátt að veruleika. V. M. Lax og örn. í Þjóðsögum Jóns Árnasonar segir svo um örninn og laxinn, þegar þeir eigast við: „Það er alkunnugt um örnina, að liún situr tíðum á árbökkum, þar sem lax gengur í. Gengur lienni það til þess, að hún hremmir laxinn, ef hann syndir svo nærri bakkanum, að hún nái til lians með annarri klónni, en haldi sér með hinni í bakkann, étur hún hann allan að framan, aftur að gotrauf, en ekki lengra. Sé laxinn stærri en fjórðungslax, lielur assa ekki bolmagn á að draga hann að sér, því síður að ná honum upp á bakk- ann. Er því sagt, að oft hafi menn fund- ið örn fasta í bakka á annarri klónni, en með hina í stórum laxi. Ef örnin er lífs, þegar að er komið, þykir það eitt- hvert vissasta lánsmerki, að taka hana úr þeirri beyglu, þar sem hún hangir milli lífs og dauða, því hún getur ekki losað af sjálfsdáðum klóna úr laxinum aftur, en líf liennar er í veði, ef hún losar hina klóna úr bakkanum; því að þá færir lax- inn hana í kaf“. Veiðimaðurinn 47
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Veiðimaðurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Veiðimaðurinn
https://timarit.is/publication/1774

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.