Veiðimaðurinn - 01.11.2008, Page 46

Veiðimaðurinn stendur við Skurðinn fyrir neðan við stífluna. Aðeins má veiða frá þessum bakka.
og eyjarinnar eru smábollar í botninn og fæst þar stundum
silungur. Ekki má heldur eyða hér löngum tíma, því nú er
skammt í stóra veiðistaði, og þá Sauðavaðið næst, rétt neðan
við skerin. Þar liggur silungurinn oft í smápollum á vaðs-
breiðunni. Aðalveiðisvæðið þarna er þó Gunnlaugsvað,
merktur veiðistaður neðan við Sauðavaðið. Þar er brot og sil-
ungurinn liggur í því, að heita þvert yfir kvíslina og fæst hér oft
stórveiði. Uppi við Geldingaey endar veiðisvæðið í bakkahyl
þar sem gerst hafa ævintýri. Þarf að vaða fyrir ofan þennan ál
og jafnvel út fyrir hann og kasta þá upp að grasigrónum bak-
kanum. Það var hér sem Þingeyingur varð til í höfðinu á Geir
Birgi Guðmundssyni. Þar var torfa af silungi að éta í straum-
num fast uppi við bakkann. Hann kastaði fyrir þá öllum flugu-
num sínum án hins minnsta viðbragðs. Þá óð hann í land og
skreið fram á bakkann í þeirri von að finna ætið sem silung-
arnir voru að háma í sig. Það kom í Ijós að þetta voru gras-
maðkar, sem skriðu fram af bakkanum og höfnuðu í urriðaskolt-
unum. Birgir fór upp í bíl og hnýtti þriggja tommu straum-
flugu með grasgrænum legg og gulum hárvæng og veiddi
tólf væna silunga á einum klukkutíma þarna á Gunnlaugs-
vaðinu. Handan kvíslarinnar lýkur Gunnlaugsvaði við götu-
slóðann, sem liggur fram í ána. Hér er afbragðs veiðistaður og
gefur hvað vænstan silung sem í Laxá fæst, einkum þegar líður
fram á sumarið. Láta mun nærri að þessi veiðistaður sé fimm
hundruð metrum neðan við síki það sem fyrr er frá greint að
vaða þarf yfir eða krækja fyrir neðan við Geldingaeyjar-
brýrnar.
Frá Gunnlaugsvaði er skammur spölur á Hagatá þar sem
Syðstakvísl og Geirstaðakvísl mætast en svo heita
kvíslarnar sem umlykja Geldingaey. Á Hagatánni er ágætur
veiðistaður. Best er að byrja svo sem metra framan við sjálfa
tána, og kasta í áttina að hólmanum sem er Geirstaðamegin
kvíslarinnar, en vaða síðan út eyrina, meðfram álnum. Vaða
má á hnjástígvélum langt fram í á. Er þá þverkastað með
langri línu, en fiskurinn tekur yfirleitt ekki fyrr en flugan er
komin á grynnslin við eyrina. Fram í ánni er kastað á strauma-
mót kvíslanna. Hér er oft mjög mikill silungur og vænn þegar
komið er fram á sumarið og slý komið á klapparbotn og hraun,
en það festir ekki á sandbotninum.
Nú þrömmum við upp með Geirstaðakvísl og gætum vel
kastað á allan strenginn frá Hagatá og upp í Stóravik, á að
gizka 150 metra svæði og náð í tvo - þrjá urriða, en það verður
að bíða betri tíma. Stóravikið er góður veiðistaður þar sem
veiða má á inniskóm ef kastað er nógu langt, en hér sem víða
annars staðar er gott að vera vel væður. Að öllu skaplegu er
best að byrja frá tanganum ofanvert við vikið, kasta norður
yfir strenginn sem fellur nokkuð strítt með oddanum, draga
síðan hægt inn þegar flugan er komin á leiðarenda, og kasta
síðan nokkrum köstum sunnan við strenginn, inni í víkinni því
gjarnan heldur urriðinn sig upp við.
Eftir að hafa kastað vendilega svo sem maður nær út af
tanganum má vaða út í, fet fyrir fet og ætla að minnsta kosti
sex köst fyrir hvert stutt skref ofan eftir vikinu. Dálítill oddi
skagarfram í miðju viksins. Þegar komið er á móts við hann fer
vikið dýpkandi og ætti að vera óþarfi að vaða lengra því héðan
má kasta vikið á enda. Oft tekur silungurinn rétt sunnan við
strenginn, en gott er að kasta yfir hann að Geirastaða-
nesinu.
Ofan við Stóravik kemur svo Langavik, sem jafnan er besti