Arkitektúr og skipulag - 01.04.1988, Qupperneq 10

Bogaformið úr framhlið gamla
hússins er notað sem „tema“ fyrir
þakform nýja hluta safnins.
Frá torginu fyrir framan aðalinn-
ganginn sjást tengslin milli þess
gamla og nýja vel.
milli gamla og nýja hússins. Stigar
og pallar hlykkjast upp rýmið, sem
endar í bogadregnu glerþaki.
Aðalinngangur safnsins er í tengi-
byggingunni. Það hefur skemmtileg
áhrif að koma inn í háa bjarta gler-
bygginguna og „upplifa" meginhluta
hússins. Hæðir og víddir, þungt og
létt, gamalt og nýtt. Ég fyllist eftir-
væntingu og forvitni. Ég fikra mig
upp nokkur stigaþrep og lít í kring-
um mig. Málverk blasa við í sýning-
arsölum til beggja handa.
( safninu eru fjórir sýningarsalir,
tveir í gamla húsinu og tveir í því
nýja, einn á hverri hæð. Það er dá-
Ktið óvenjulegt, að salirnir skuli
tengjast með glerbyggingu, í stað
þess að taka hver viö af öðrum. Það
gefur þó ákveðna stemmningu og
eykur áhrifin að koma alltaf úr
björtu miðrýminu inn í dempað
andrúmsloft sýningarsalanna, þar
sem hægt er aö hverfa á vit draum-
anna og vonanna, í einangrun frá
skarkala borgarinnar, sem þó er
skammt undan.
í kjallara hússins er lítill fyrirlestra-
salur, þar sem myndbandasýningar
fara m.a. fram. Inn af honum er
bókasafnið. Þangað er hægt að fara
á opnunartíma safnsins og viða að
sér vitneskju um íslenska myndlist,
auk ýmissa upplýsinga um aörar
listir.
Á efstu hæðinni í eldri hluta húsins
er lítil kaffistofa. Þar saknaði ég
sama látleysis og annars staðar í
safninu. Eigi að síður er gott að
setjast þar niðuryfir kaffibolla, njóta
fagurs útsýnis yfir Hallargarðinn og
Tjörnina og láta hugann reika.
Eins og áður hefur verið minnst á,
er húsið í heild sinni mjög látlaust,
einföld form og Ijósir litir. Glerbygg-
ingin með álprófíla og hvítt marm-
10