Arkitektúr og skipulag - 01.09.1990, Qupperneq 12

Nyting náMruauðlinda
ísátt við umhverfið
Rafmagn er undirstaða góðra lífskjara
og framfara ó sviði iðnaðar og tœkni í
nútímaþjóðfélagi. íslendingar fó sitt
rafmagn nœr eingöngu með virkjun vatns-
afls og jarðhita, en nýting slíkra orkugjafa
er mengunarlaus með öllu.
Fóar aðrar þjóðir geta fullnœgt rafmagnsþörf
sinni ón þess að valda ómœldum umhverfis-
spjöllum með brennslu ó kolum og olíu og ekki
bœta kjarnorkuknúin orkuver úrskók með þeirri
ógn, sem þeim fylgir.
Ef vel er ó haldið þarf nýting orkulinda okkar
íslendinga ekki að brjóta í bóga við umhverfis-
verndarsjónarmið og getur hún því verið
undirstaða atvinnuvega okkar og góðra
lífsskilyrða um ófyrirsjóanlega framfíð. í dag
höfum við aðeins beislað um 8% afþeim hluta
vatnsafls okkar og jarðhita, sem virkja mó ó
hagkvœman hótt til rafmagnsfmmleiðslu að
teknu tilliti til nóttúruverndarsjónarmiða.
Öllum virkjanaframkvœmdum fylgir óhjókvœmi-
lega eitthvert rask ó gróðurlendi og umhverfi
virkjundrstaða. Landsvirkjun hefur um órin lagt
óherslu ó að halda slíku rnski og nóttúruspjöll-
um í lógmarki og bœta allt tjón af völdum
framkvœmda sinna með uppgrœðslu og
gróðurvernd. Hefur þetta verið drjúgur þóttur í
starfsemi fyrirtœkisins.
Á 25 óra starfsferli sínum hefur Landsvirkjun
grœtt upp rúmlega 3000 hektarn lands, sem
óður voru dð mestu örfoka sandar og auðnir.
Auk stórfelldrar uppgrœðslu hefur fyrirtœkið
kostað umfangsmiklar rannsóknir ó gróðurfari
og lífríki víða um landið.
Landsvirkjun framleiðir meir en 93% af öllu rafmagni,
sem notað er ó íslandi og mun ófrnrn kappkosta að leggja sitt afmörkum til betri lífskjara
með nýtingu nóttúruauðlinda þjóðarinnar í sem bestri sótt við umhverfið.
l imsmKM
SAMEINAÐA/SÍA