Þingtíðindi Alþýðusambands Íslands ... - 20.05.1996, Side 14

sem Alþýðusambandið var stofnað og hefur starfað óslitið síðan, eða í 80 ár. Við
munum minnast þessa að nokkru í tengslum við þetta þing.
Ég vil færa starfsmönnum Saga-film og þeim félögum okkar sem unnu að
gerð myndbandsins sem sýnt var hér í upphafi bestu þakkir fyrir þeirra fram-
lag. Einnig þakka ég leikhópi ASI og undirleikara þeirra, Gretti Björnssyni,
kærlega fyrir góða skemmtun.
Þá vil ég í upphafi þessarar samkomu okkar minnast með örfáum orðum
þeirra fjölmörgu félaga okkar sem látist hafa frá því er við síðast hittumst á
þingi. Ég ætla hinsvegar ekki að nefna nöfn þeirra allra nú. Ég vil aðeins
nefna nafn eins þeirra sem tákns þeirra allra. Ég nefni nafn Jóns Agnars
Eggertssonar félaga úr miðstjórn Alþýðusambandsins og formanns verkalýðs-
félags Borgarness. Hann féll frá langt um aldur fram á fyrsta starfsári þeirrar
miðstjórnar sem nú er að ljúka störfum. Við minnumst í honum góðs drengs
og sérlega gegns og ötuls forustumanns. Við minnumst einnig þeirra forustu-
manna okkar og annarra sem fórust í náttúruhamförunum í Súðavík og á Flat-
eyri á sl. ári.
Og við minnumst allra þeirra annarra félaga okkar sem nú hafa kvatt okk-
ur, sumir eftir mjög langt og heilladrjúgt starf fyrir hreyfinguna, þó að nöfn
þeirra sumra hafi kannski aldrei verið á fosíðum dagblaðana.
Ég bið ykkur að rísa úr sœtum í virðingarskyni við látna félaga okkar.
Góðir félagar,
Það var upphaf heildarsamtaka íslenskra erfiðismanna fyrir 80 árum að sjö
verkalýðsfélög í Reykjavík og Hafnarfirði samþykktu að tilnefna fulltrúa af
sinni hálfu til þess að koma á samstarfi meðal íslenskra alþýðumanna. Þessir
brautryðjendur okkar gerðu sér strax grein fyrir því að kjara- og réttindabar-
áttuna þyrfti að heyja á mörgum vettvangi. Þeir hófu nefnilega samtímis und-
irbúning að þátttöku í bæjarstjórnakosningum og náðu þeim frábæra árangri í
Reykjavík að fá kjörna þrjá bæjarfulltrúa af fimm í janúar 1916.
Þegar Alþýðusambandið var stofnað var talið sjálfsagt að það yrði ekki
bara verkalýðssamband sem einskorðaði sig við úrbætur í launa- og kjaramál-
um verkafólks í þröngum skilningi. Alþýðusambandinu var frá upphafi ætlað
að vinna að alhliða kjarabótum, í sem víðustum skilningi. Þess vegna þurfti
það að berjast til áhrifa bæði í sveitarstjórnum og á Alþingi. Þess vegna dugði
ekkert minna en að stofna stjórnmálaflokk til þess að geta vænst árangurs.
Það tókst líka á næstu árum og áratugum undir forustu þessara samtaka að ná
þeim árangri að íslenskt verkafólk gat nú, í skjóli samtaka sinna, komið fram
með fullri reisn gagnvart ægivaldi hinnar valdasterku atvinnurekendastéttar.
Síðan höfum við gengið götuna fram eftir veg, ýmist sem blanda af stjórn-
mála- og vekalýðsfélagasamtökum eða sem hreint verkalýðsfélaga-samband.
En eins og frumherjarnir sáu þá höfum við ítrekað orðið að beita okkur á hinu
pólitíska sviði til þess að sækja og verja kjör okkar fólks. Og því aðeins eru
12