Þingtíðindi Alþýðusambands Íslands ... - 20.05.1996, Qupperneq 135

og VSÍ um lífeyrismál ákváðu samningsaðilar að taka á þeim vanda sem líf-
eyrissjóðakerfið hefur staðið frammi fyrir. Sett voru lágmarksákvæði um rétt-
indi launafólks til eftirlauna, örorku- og fjölskyldubóta m.v. 10% iðgjald og
strangar kröfur um gjaldhæfi sjóðanna til að mega taka við iðgjöldum sam-
kvæmt skyldutryggingarákvæðum kjarasamninga. Jafnframt hefur verulegur ár-
angur orðið í sameiningu lífeyrissjóða í stærri og öflugri einingar sem bæði
dregur úr rekstrarkostnaði sjóðanna og tryggir hagstæðari áhættudreifingu með
fjölbreyttari samsetningu sjóðsfélaga. Því má segja að málefni lífeyrissjóðanna
séu komin í farsælan farveg.
Brýnustu verkefni verkalýðshreyfingarinnar í lífeyris- og tryggingamálum
félagsmanna eru í fyrsta lagi áframhaldandi þróun á lífeyrissjóðakerfinu, í öðru
lagi viðræður við stjórnvöld um aukna samræmingu almannatryggingakerfisins
og lífeyrissjóðakerfisins og í þriðja lagi hvernig verkalýðshreyfingin getur
tryggt félagsmönnum sínum ódýrari og betri alhliða tryggingavernd bæði gegn
slysum í frítíma og tjóni á eignum líkt og systursamtök okkar á hinum Norður-
löndunum hafa gert, t.d. í Svíþjóð.
ASI mun því á næsta kjörtímabili beita sér fyrir eftirfarandi málum:
Lífeyris- tryggingamál:
ASÍ telur nauðsynlegt að mótuð verði heildarstefna í lífeyrismálum landsmanna
út frá þeirri grundvallarforsendu að lífeyrisréttur byggi á þremur stoðum. I
fyrsta lagi á að tryggja launafólki tiltekin grunnréttindi með lögum um almanna-
tryggingar. í öðru lagi með greiðslu iðgjalda til lífeyrissjóða. I þriðja lagi á
launafólk að hafa möguleika á því að velja sér, þessu til viðbótar, frjálsan sparn-
að þar sem það hefur valkosti um ráðstöfun á þessum sparnaði. Þó svo að allir
þessir tryggingaþættir séu nú þegar til staðar er Ijóst að verulegir agnúar eru á
því hvernig þessi kerfi vinna saman.
Því vill ASI vinna að því að:
Lífeyriskerfið tryggi launafólki lágmarksréttindi þar sem einstaka sjóðir
veita öllum sjóðsfélögum sama rétt fyrir sömu iðgjöld án tillits til aldurs við ið-
gjaldagreiðslu, kynferðis eða starfs. Slíkt verður einungis gert með skylduaðild
félagsmanna í stéttarfélögum að tilteknum lífeyrissjóði. ASÍ telur að langtíma-
hagsmunir launafólks verði best tryggðir með því að lífeyrisréttindi þeirra byggi
á sjóðssöfnun fremur en inneign hjá einstaka atvinnurekendum. Jafnframt eiga
lífeyrissjóðirnir að starfa á félagslegum grunni samtryggingar þar sem afkoma
þeirra sem missa starfsgetu vegna líkamlegrar örorku er tryggð.
Sett verði þrengri skilyrði bæði fyrir notkun heitisins „lífeyrissjóður“ og
skattfrelsi iðgjalda til lífeyrissjóða. Þessi skilyrði eiga að taka mið af því hvort
viðkomandi sjóður byggi á samtryggingu sjóðfélaga þannig að eftirlaun séu
tryggð til æviloka og hvort hann tryggi sjóðfélögum lágmarksréttindi til örorku-
og fjölskyldubóta.
Frítekjumark og tekjutenging elli- og örorkulífeyrisbóta frá almannatrygg-
133