Ský - 01.12.2001, Blaðsíða 32

„Ég er að minnsta kosti viss um að ég hefði farið út í einhvers konar starf þar sem maður þarf að hlusta á
fólk og ræða tilfinningar þess.
GORELOV YFIRVÉLSTJÓRI
Spurningar innblásnar af K-19:
The Widowmaker
Þú hefur leikið í fjölmörgum íslenskum
bíómyndum, var það ekki ný reynsla að
sjá hvernig stóra verksmiðjan frá drauma-
borginni gerir hlutina? Jú, en samt sem
áður var þetta voðalega líkt. Aðalmunurinn
var sá aó ég var ekki að vinna á heimavelli
með fólki sem ég hef unnið með oft áður.
Þannig var þetta eiginlega eins og að vera
nýútskrifaöur úr skóla og koma út á vinnu-
markaðinn og hitta fólk sem maður þekkir
ekki.
Veistu hvernig þinn karakter kemur út í
lokaútgáfu myndarinnar? Nei, og ég er ansi
forvitinn. Ég veit að það er verið að prufu-
sýna myndina um þessar mundir og ég hef
einmitt verið að reyna að komast að því
hversu stór mín rulla er.
Þú gætir kannski legið á klippigólfinu?
Maöur veit aldrei, en ég vonast til þess að
ég sé eitthvað í myndinni [hlær].
Er ekki rétt að þú varst í nokkuð mörgum
atriðum? Jú, viðvera mín var mjög mikil
meðan á tökum stóð. Það var hins vegar
töluvert verið að vinna handritið jafnóðum
og á tímabili voru menn dálftið að keppa
um athygli og traust leikstjórans, Kathryn
Bigelow. Ég stóð til dæmis sjálfan mig aó
þessu og fór nokkrum sinnum til hennar og
bað um að fá að vera í senum sem ég átti
ekki einu sinni að vera í. Einu sinni tókst
mér það og einu sinni henti hún mér úr
senu. Seinna komst ég að því að það var
ekkert persónulegt [hlærj.
Er hún aðsópsmikill leikstjóri? Já, hún er
mikill kvenskörungur. Og það er svolítið
skrítið hvernig hún kemur sér áfram í þess-
um stóra karlaheimi. Hún gerir það ekki á
þennan hefðbundna, röggsama hátt kvenna
sem ná langt, heldur á svona lúmskan hátt.
Hún reynir að ná athygli karlmanna meó því
að leika þessa dæmigerðu viðkvæmu,
dálítið bjargarlausu konu, en tekur svo
völdin þegar á hólminn er komið.
Kynntistu þessum reyndu köppum, Harrison
Ford og Liam Neeson, eitthvaö? Já, ég var
í sömu deild og þeir í kafbátnum, það er að
segja í stjórnklefanum, þannig að við vorum
í mörgum senum saman. Þeir virkuóu báðir
mjög alþýðlegir menn á mig og mér fannst
mjög gott að vera innan um þá. Sumir voru
reyndar mjög hræddir við Harrison Ford því
hann gat verið svolítið krumpaður og bein-
skeyttur við menn á morgnana.
Þú varst þrjá mánuói í tökum, var ekki
erfitt að vera svona lengi frá fjölskyldunni?
Jú auðvitað, en sem betur fer komu þau öll
og heimsóttu mig og voru hjá mér í einn
mánuð. Það var alveg frábært. Við fengum
hús rétt fyrir utan Toronto og höfðum það
afbragðsgott.
Ertu meó umboösmann á þínum snærum til
aö koma þér á framfæri erlendis? Já, ég
notaði tækifærið úr því ég var búinn að fá
hlutverk í stórmynd meö stórum stjörnum.
Þá virðist vera auðveldara að fá sér góðan
umboðsmann. Umboðsmaðurinn minn vinn-
ur á mjög góðri umboðsskrifstofu í London
og ég hef fariö nokkrum sinnum í þrufur á
hennar vegum. Hins vegar eru rosalega
margir um hituna og ef ég fengi hlutverk
myndi ég alltaf leika útlending, tungumáls-
ins vegna.
En eftir reynsluna af þessari bíómynd, er
þetta eitthvaö sem þú gætir hugsað þér að
gera meira af? Það var gaman að prófa
þetta, en ég veit ekki hvort ég myndi nenna
þessu til lengdar. Satt aö segja fannst mér
ég vera frekar illa nýttur og ég held ég myndi
ekki nenna að eyða stórum parti af árinu í
svona dútl. Maður er vanur meiri vinnu hérna
heima. En við sjáum til hvað gerist.
SÉRA INGVAR
Spurningar innbtásnar af Kæru Jelenu
(1991)
„Púshkín fékk einn í stærófræöi! Samt var
hann snillingur,” segir Vitja í Kæru Jelenu.
Varst þú mikill námsmaöur? Ég var dugleg-
ur í skóla sem barn en svo fór að halla und-
an fæti þegar ég varð unglingur. Ég held að
draumórarnir hafi farið alveg með mig. Ég
man eftir því að það komu kennarar til mín,
hristu mig og spurðu: ‘Hvað er að þér?'
í hvaóa skólum varstu? Ég var fyrst t
Breiðagerðisskóla og svo í Réttarholts-
skóla, þeim mikla villingaskóla. Þegar ég
var átján ára flutti ég með fjölskyldu minni
upp t Borgarnes og þá tók ég mér ársfrí frá
námi. Svo fór ég í Reykholtsskóla og þaðan
í Fjölbraut á Akranesi, svona með vinnu. En
ég kláraði aldrei stúdentsprófið.
Hvaó varstu aö vinna? Allt mögulegt. Ég
var með eigin atvinnurekstur og gerði út
póstflutningabíl, forláta Benz með dísilvél,
ég var næturvörður t afleysingum á skipti-
borðinu á gamla sveitasímanum, ég af-
greiddi í húsgagna- og raftækjaversluninni
Húsprýði í Borgarnesi og ég var í málning
arvinnu. Ég hef líka verið í sveit og þar
kynntist ég almennum sveitastörfum. Mok-
aði þar úr fjárhúsum með gamla laginu, þaö
er að segja með skóflu og hjólbörum. Ég
hef verið til sjós, í byggingarvinnu, múr-
verki, vegavinnu og fleira.
Þaó er óhætt aó segja að þú hafir komið
víða viö. Já, og ég held ég hafi fengið heil-
mikinn styrk úr alls kyns erfiðisstörfum
sem ég fengist við. Og ég vil að börnin mín
kynnist því hvað það er að vinna erfiðis-
vinnu þegar þau stækka. Auðvitað vil ég
þeim vel en hluti af því er einmitt að það sé
ekki sjálfsagt að fara í gegnum lífið þar
sem er tekió á öllu með silkihönskum. Tíu
ára sonur minn fór til dæmis í Húsdýragarð-
inn um daginn og hluti af námsefninu var að
30 SKÝ INGVAR SIGURÐSSON