Ský - 01.12.2013, Blaðsíða 10

ÚR BÓKUNUM í BORGINA
Það kom Ottari sjálfiim sennilega mest á
óvart þegar hann varð borgarfulltrúi. „Eg
fór í þann galskap að segja já við Jón
Gnarr þegar hann vildi stofna flokk og
bjóða sig fram til borgarstjórnar. Ég reikn-
aði aldrei með að það yrði annað en inn-
legg í umræðu en varð að endurskoða það
nokkrum mánuðum seinna þegar við vor-
um allt í einu komin inn í borgarstjórn og
Jón orðinn borgarstjóri."
Bóksalapönkarinn var allt í einu kominn
í pólitík. En hvernig komu stjórnmálin
honum fýrir sjónir? „Pólitík er í andlitinu á
okkur öllum alla daga og viðfangsefni
hennar eru það sem kemur við líf okkar
aflra á hverjum degi, stundum án þess að
við gerum okkur grein fyrir því. Eg hef
alltaf haft skoðanir á því hvernig mér
fmnst að umhverfi mitt og samfélag ættu
að vera en pólitíkin sjálf, leikurinn, leik-
reglurnar og aðferðafræðin hafa alltaf
virkað mjög fráhrindandi á mig. Pólitík var
eitt af því fáa sem ég hafði gert upp við
mig að væri afls ekki fyrir mig og ég ætlaði
aldrei að prófa. En þarna var önnur staða
uppi þegar bauðst að vinna með Jóni og
öðru fólki sem var ekki pólitíkusar heldur
eitthvað allt annað. Svo náttúrlega breyttist
ansi mikið haustið 2008 þegar það kom
algerlega í bakið á okkur að pólitíkin, hvort
sem við höfðum áhuga á henni eða ekki og
hvað sem okkur fannst um hana, hefitr
raunveruleg áhrif á allt okkar líf. Við
Islendingar vorum dálítið týnd, eins og
fjölskylda sem hefur orðið fyrir stóru áfalli
og maður fann það bæði á sjálfum sér og
öllum í kring að það var óöryggi og van-
traust ríkjandi. Og það var ekki bara út í
pólitíkusana og þá sem höfðu verið í bönk-
unum heldur hafði það áhrif út í allt
mannlífið, traust minnkaði og fólk fór að
sjá púka í hverju horni. Þetta var hræðilegt
ástand og þegar Jón kom með þessa hug-
mynd, að reyna að taka þátt í pólitíkinni,
þá sá ég það meira fyrir mér sem sjálfs-
hjálparstarf og björgunaraðgerðir en aðferð
til að ná áhrifum og völdum. Og okkur
hefur held ég tekist að halda þeirri hugsun.
VÖld og áhrif eru meira bara verkfæri til að
gera vel og nokkuð sem ég væri alveg til í
að vera laus við. Einar Örn segir stundum
á ensku að hann sé „doing time in politics"
og ég lít stundum þannig á þetta líka, að
ég sé að vinna ákveðna þegnskyldu eða
borgaralega þjónustu og það hentar mér
mjög vel að vera í pólitík undir þeim for-
merkjum.“
KOM SKEMMTILEGA Á ÓVART
Pólitíkin kom Öttari að vissu leyti á óvart.
„Maður fær auðvitað ákveðna sýn á pólitík
þegar maður horfir á hana utan frá og
yfirleitt ekki mikla dýpt. Og svo er stór
hluti af þeirri pólitík sem okkur er sýnd
sett fram til að hafa einhver viss áhrif á
fólk sem upplifir hana utan frá. Að mínu
mati eru flestir í pólitík af einlægum vilja
til að gera vel og gera gagn en umræðu-
hefðin, flokkakerfið og umgjörðin í kring-
um það setur menn inn í ákveðið pýra-
mídaform þar sem þú vinnur þig upp frá
botninum með því að standa þig vel,
mynda bandalög, fá velþóknun annarra og
svo framvegis þangað til þú ert kominn
uppá toppinn á pýramídanum og getur
ráðið öllu. Mér finnst þetta dálítið hættu-
legt form, hvort sem er í pólitík, innan
félaga eða fjölskyldna, því það er ólýð-
ræðislegt og innan þess er stundum auðvelt
að missa sjónar á upphaflegum markmið-
um og til hvers var af stað farið.“
Það sem kom Óttari samt mest á óvart í
pólitíkinni var hvað hann hafði gaman af
henni. „Fyrstu mánuðirnir voru auðvitað
hryllilegir en svo áttaði ég mig á því að
þetta snýst fyrst og fremst um samskipti.
Það að leggja fram frumvarp eða taka mál
upp í borgarstjórn gengur að einhverju
leyti út á að skrifa þurrt og kórrétt tungu-
mál og kynna sér málin og allt það en
samskiptin eru það sem kemur því í gegn.
Ég hef starfað í nokkrum mismunandi
brönsum, í tónlistinni, bókunum og aðeins
komið að auglýsinga- og kvikmyndagerð
og mín tilfinning er sú að allir bransar séu
eins og byggðir upp á svipaðri aðferðafræði
sem snýr að samskiptum. Og ef þú kannt á
einn bransa geturðu nýtt þér það á fleiri
sviðum. Pólitík gengur öll út á samskipti,
bæði manna á milli og innan hópa og svo
samskipti við almenning, bæði þá sem
maður hittir og líka þá sem maður getur
ekki hitt. Pólitík er í raun mjög flókið
samskiptafyrirbæri og ég hef gaman af
samskiptum.“
EUROVISION OG ÚTSVAR
Óttarr hefur lengi verið þekktur í ákveðn-
um hópum og segist hafa setið fyrir á
myndum með meira en þúsund íslenskum
þungarokkurum. Hann varð þó fyrst lands-
þekktur þegar hann tók þátt í Söngva-
keppni Sjónvarpsins með það að markmiði
að komast í Evrópusöngvakeppnina árið
2008, nokkuð sem kom þeim sem þekktu
hann nokkuð á óvart.
„Ég er þannig gerður að ég reyni að
prófa allt sem mér býðst að prófa innan
skynsamlegra marka. Ef mér býðst að
prófa eitthvað sem mér líst ekki á hef ég
tilhneigingu til að prófa það samt. Sem
dæmi má nefna að ég hef alltaf verið loft-
hræddur maður og stunda þess vegna fjafl-
göngur þó ég sé ekki alveg í bröttustu
fjöllunum. Eurovision-þátttaka mín er
annað dæmi um þetta því það var alveg út
í hött og fjarri mér að taka þátt þannig að
þegar mér bauðst að vera með var ekki um
annað að ræða en að prófa. Þegar maður
gerir eitthvað á þessum forsendum skiptir
máli að vera mjög meðvitaður um hvað
maður er að gera og hvernig maður gerir
það. Á endanum var þetta mjög skemmti-
leg reynsla og skemmtilegt að teygja í
rauninni tvö form í einu, bæði að prófa að
leggja eitthvað alveg nýtt inn í söngva-
keppnina sjálfa en ekki síður að þenja
Ég hef starfað í nokkrum mismunandi brönsum,
í tónlistinni, bókunum og aðeins komið að
auglýsinga- og kvikmyndagerð og mín tilfinning er
sú að allir bransar séu eins og byggðir upp á svipaðri
aðferðafræði sem snýr að samskiptum.
Og ef þú kannt á einn bransa geturðu nýtt þér það á
fleiri sviðum.
10 SKÝ 6. tbl. 2013