Árbók Hannesar á horninu - 31.12.1941, Blaðsíða 13

11
Hörðust urðu átökin í deilum hárgreiðslu-
stúlkna og starfsstúlkna í veitingahúsum.
Höfðu kjör þessara stúlkna verið mjög léleg,
en félögin hins vegar hvorki gömul né sterk.
Atvinnurekendur vissu það og buðu út öllu
liði sínu. Kom jafnvel til slagsmála á einstaka
stað, þar sem stúlkur stóöu verkfallsvörð. Ein-
staka atvinnurekandi sýndi ótrúlega óbilgirni
í þessum deilum og svo fór að lokum að stúlk-
urnar töpuðu í baráttu sinni.
Allt öðru vísi fór fyrir, sjómönnum. Fengu
þeir tiltölulega mjög góða samninga, án
harðra átaka eða verkfalla. Gróðinn af rekstri
útgerðarinnar var líka mjög mikill og atvinnu-
rekendur vildu ekki stöðva skipin.
Áfengt íslenzkt öl: ,,Polar Bear“ varö á
hvers manns vörum. Framleiddu setuliðsmenn
það, en ísiendingum var „bannaður aðgang-
ur”. Reyndu íslendingar mjög aö vingast við
hermenn í þeirri von að geta náð í eitthvaö
af þessari „guðaveig”.
Skipstjóri á íslenzkum togara var dæmd-
ur fyrir að tala um veðrið viö stéttarbróður
sinn. En rétt fyrir hernámið var bannað að