Árbók Hannesar á horninu - 31.12.1941, Síða 62

60
úr því, að það er alvarlegt. En hvernig eru
íslenzkir karlmenn? Á matsöluhúsinu, sem
ég borða, borðar líka maður nokkur, sem
er menntaður og aikunnur. Þar borðar og
kona hans, því að þau vinna víst bæði úti.
Þegar þau koma inn úr dyrunum, er segin
saga, að hann kemur askvaðandi á undan
inn úr dyrunum með hattinn á hausnum.
Hann sezt fyrst við borðið og tekur eins
og hann lystir af fatinu, konan fær leyf-
arnar. Konan réttir honum allt, hann rétt-
ir henni aldrei neitt. Hann stendur fyrst
upp frá borðinu, veður út og heldur ekki
einu sinni hurðinni opinni fyrir konu sinní
svo að hún kormst út, hann gætir þess alls
ekki, að hurðin skelli ekki á nef henni”.
Eg spurði nýlega kunningja minn úr sjáv-
arþorpi, sem er ekki alllangt frá Reykja-
vík, hvernig ástandið væri þar. Hann svar-
aði á þessa leið: „Atvinna er geysimikil.
Áður en landið var hernumið var afkoma
manna mjög sæmileg. Skömmu eftir að
hernámið fór fram, hófst geysimikil vinna