Árbók Hannesar á horninu - 31.12.1941, Side 60

58
ingar, sem þykir dvölin hér ill, ráðist á
okkur, eins og komiS hefur fyrir. En eins
og gulileitarmaðurinn fær sár á nenaurnar
getum við búizt við áföllum í þessu haf-
róti, sem við stöndum í.
Stúlkan á tröppunum. Eitt kvöld í sept-
ember heyrði fólk, sem átti leið um Lækjar-
torg, hróp nokkur og læti. Þegar það fór að
gæta betur að, sá það fallega stúlku, sem
sat á tröppum Hótel Heklu. Hún sat þa)
ólánlega, en erlendur maöur vappaði fyrír
neðan tröppurnar 1 tilhugalífi. Stúíkan vai
drukkin og öskraði hvað eftir annað: „Nið-
ur með alla íslendinga. Burt með alla bölv-
aða íslendinga”. . . „Þetta er þá til”, sagði
gamall maður, sem gekk við hlið mér yfir
Lækjartorg — og ég hygg, að hann hafi
hitt naglann á höfuðið. Þetta er til. En
þetta er ekki svipur Reykjavíkur. Hinsveg-
ar er það segin saga, að allur almenningur
veitir meira athygli skripamyndum en öðr-
um. Við verðum að telja, að stúlka, sem
hagar sér þannig á almannafæri, og raun-