Hinsegin dagar í Reykjavík - 01.08.2023, Page 48

Hinsegin dagar í Reykjavík - 01.08.2023, Page 48
48 Umræða um málefni trans fólks og kyn segin einstak linga undan farið á mörgum samfélagsmiðlum og í fjöl- miðlum hefur verið óvægin og rudda leg. Þar hefur geisað stormur byggður á hatri og skorti á mannúð. Þessi stormur hefur líka rifjað upp gamla kvíðann sem mörg okkur upplifðu í þá daga þegar málefni homma og lesbía voru hvað mest til um ræðu á níunda og tíunda ára tug síðustu aldar. Sérstaklega var sú óvægna um ræða mörgum okkur erfið áður en við tókum skrefið og komum tit randi á beinu num út úr skáp num. Þetta var nefnilega umræðan sem festi okkur svo mörg í fjötrum eigin fordóma og sjálfshaturs því þetta var umræða byggð á hræðslu, vankunnáttu og botnl- ausum fordómum. Oftast var talað um okkur en ekki við okkur. Sjálfskipaðir fræðingar ruddust fram og vissu allt um okkur „kynvillingana“, kynhegðun okkar, ástarlíf, meinta geðveiki, hvernig við smituðum hvert annað af óeðli legum hugsunum, hvernig við lögðumst á börn, hversu takmarkaðar lífslíkur okkar væru vegna kynhneigðar okkar, hvernig guð hefði sent okkur HIV-veiruna til að refsa okkur, hvernig við gætum ekki verið fjölskylda og alið upp eðlileg börn og svo framvegis og svo framvegis. Orðin voru líka hættuleg. Sjálfs skipaðir verndarar tungu málsins spruttu fram. Það mátti ekki nota orðin „hommi“ og „lesbía“ í Ríkis útvarpinu, við máttum ekki kalla okkur „hjón“. Þar með vorum við að henda hinni gömlu stofnun, „hjóna bandinu“, í ruslið. Við máttum bara ekki vera með! Það átti að halda okkur frá íþróttastarfi og tryggja að við færum ekki í sturtu með öðrum af sama kyni. Það átti að halda okkur frá opinberum embættum. Helst átti að loka okkur inni, læsa og henda lyklinum. Er ekki merkilegt hvernig allar tilraunir undirokaðra hópa til betra lífs hafa í fyrstu verið barðar niður af hinum sjálfskipuðu sérfræðingum, fulltrúum yfirvalds og stjórnsemi? Við þekkjum öll þessi fáránlegu dæmi. Einu sinni máttu svartir ekki vera í sama al manna- rými og hvítir, máttu ekki taka sama strætó! Þeir voru eign hvíta mannsins, konur eign eiginmannsins. Konur eru enn að berjast fyrir fullum yfirráðum yfir eigin líkama! Einu sinni þóttu almenningssalerni fyrir konur hin mesta firra. Þær áttu bara að pissa í koppinn heima hjá sér. Konur máttu líka alls ekki hlaupa maraþon. Sér stak lega ekki ef karlmenn voru nærri. Og nú heyrum við svipað bull í opinberri umræðu, sérstaklega um trans fólk og kynsegin Felix BergssonSTYÐJUM HVERT ANNAÐ Höfundur er stoltur hommi, eiginmaður, pabbi og afi Myndir úr einkasafni M yn di r úr e in ka sa fn i
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108

x

Hinsegin dagar í Reykjavík

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Hinsegin dagar í Reykjavík
https://timarit.is/publication/1512

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.