Heima er bezt - 01.03.2003, Blaðsíða 23

Þegar Jóhanna Einarsdóttir frá Dunki í Hörðudal varð
sjötíu ára, fékk hún þessa vísu sem heillaósk frá undirrit-
uðum:
Sjötíu ár með sóma
sannarlega þú berð.
Hamingjuóskir hljóma.
- Haltu svo áfram ferð!
Fleiri vísur um aldur manna verða hér ekki tilfærðar, en
nú er komið að hagyrðingi mánaðarins, sem að þessu
sinni er bóndasonur af Snæfellsnesi. Hann hét Bragi
Jónsson og ólst upp á Hofgörðum í Staðarsveit. Fæddur
1900, en dáinn í sjúkrahúsinu í Stykkishólmi 1980. Bragi
byrjaði snemma að yrkja. Ungur birti hann vísur og
kvæði í barnablaðinu Æskan, og notaði þá skáldaheitið
Bragi. Vísur sínar birti hann einnig í dagblöðum, eins og
Tímanum. Oft notaði hann þá dulnefnið Refur bóndi. Og
frá sér sendi hann tvö bindi af ljóðum og sagnaþáttum, er
nefnast Refskinna. Hér á eftir fara nokkrar vísur eftir
Braga frá Hoftúnum (nýbýli frá Hofgörðum), sem hann
kenndi sig oft við, þegar hann notaði ekki dulnefni:
Sannleikur er seinn í för,
sjaldan nær 'ann hylli,
en lygin þýtur líkt og ör,
landshornanna milli.
Sem svar við vísu Páls Olafssonar um brennivínið, sem
hann sagði að væri betra en bænagjörð að morgni dags,
orti Bragi:
Gamla Páli glaptist sýn,
góðan dóm ei felldi.
Bænagjörð er betri en vín
bæði að morgni og kveldi.
Eitt sinn fór Bragi fram hjá Höfn í Melasveit og orti þá:
Borgarfjarðar bœjanöfn
Bragi ei munað getur,
en þetta býli heitir Höfn,
og hérna býr hann Pétur.
Sumra iðja er söm og jöfn
sumar jafnt og vetur.
Ennþá logar Ijós í Höfn;
lengi vakir Pétur.
Bragi var fljótur að kasta fram stökum, ekki síst ef
hjálparmeðul komu til. Hann sagði þannig frá því:
Vísur get ég saman sett,
sumar líka botnað.
Þetta starf mér þykir létt,
þegar ég hef blotnað.
Samtímis Braga lá á sjúkrahúsinu í Stykkishólmi,
Eyjólfur Bjarnason (úr Breiðafjarðareyjum), sem orti um
Braga:
Bragi heldur breiðan veg,
bjó í sveit á Fróni.
Hann var áður eins og ég,
axlabandaskjóni.
Ekki leist Braga á það, að nú virtist sem mannkyninu
yrði fjölgað, án þess að holdlegt samband karls og konu
kæmi þar nokkuð nærri. Hann orti um það efni:
Fara að vaxa framfarir,
frelsi mjög að skerða.
Allir karlmenn óþarfir
eru senn að verða.
Opinbert er allt, sem má
aðeins gjöra í felum.
Bráðum verða börnin smá
búin til í vélum.
Vafasamt mér virðist það
visindanna ragið.
Heppilegast hygg ég að
hafa gamla lagið.
Bragi kom að eyðibýli í Hörgárdal og orti, er hann sá
hversu byggð var komið:
Hrundar rústir hér má sjá,
- horfin manna skýli.
Grær í friði grasið á
gömlu eyðibýli.
Er á sumrum ár og síð
ilmur hér úr jörðu.
Feður mínir fyrr á tíð
frægan staðinn gjörðu.
Gunnlaugur ei gleymdur er
gegnum áraraðir,
enda bjó hann eitt sinn hér
-18 barna faðir.
Ég hef kynnt hagyrðing mánaðarins. Verði ykkur að
góðu, ágætu vinir vísna og ljóða. Fleiri hagyrðingar eru í
startholunum.
Jóhannes Geir Gíslason frá Skáleyjum heimsótti rit-
stjórn blaðsins nýlega. Hann er liðtækur hagyrðingur og
þegar hann kvaddi að loknu spjalli, þá varpaði hann fram
þessari stöku:
Ullarþöllin snjalla snjöll,
snilli villir kalla,
Heimaerbezt 119