Heimili og skóli - 01.03.1973, Blaðsíða 30

og nú háttar fyrir þá, sem stunda landbún-
að. Heimildarákvæði þyrftu að vera rýmri,
ná til eldri árganga.
ÁSKELL EINARSSON,
framkvæmdastjóri Fjórðungssambands
Norðlendinga, Akureyri:
1. Jöfnun menntunaraðstöðu í landinu
er tvímælalaust megin kosturinn.
2. Lenging skólaskyldu og skólaársins
eru vafasamar ráðstafanir. Sú valddreif-
ing, sem er í frumvarpinu, er meiri á yfir-
borði en verður í framkvæmd.
Hér er um augljósa sýndarmennsku að
ræða, þar sem öllum atriðum, sem skipta
nokkru máli, þarf að skjóta til úrskurðar
ráðuneytisins. Augljóst er, að frumvarpið
þarfnast gagngerðrar skoðunar, áður en
það verður afgreitt á Alþingi.
HELGA KRISTJÁNSDÓTTIR,
húifreyja, Silfrastöðum, Skagafirði:
Meginkost grunnskólafrumvarpsins tel
ég þann, að verði það að lögum og þau
framkvæmd, lagt til nægjanlegt kennsluhús-
næði, góðir kennarar og starfslið við skól-
ana, þá þarf ekkert barn né unglingur á ís-
landi að fara á mis við nauðsynlega upp-
fræðslu vegna skorts á ytri aðbúnaði. Margt
er til stórra bóta frá eldri li’gum um skyldu-
nám, t. d. verður um nokkm t vaiírelsi að
ræða í efstu bekkjunum, þá mega nemend-
ur ráða, innan vissra marka, hvað þeir
leggja mest stund á að læra. Röskir og
námfúsir unglingar eiga að gela lokið
skyldunámi á skemmri tíma en 9 árum, og
22 — HEIMILI OG SKÓLI
virðist, að eigi að auðvelda þeim það með
einhverju móti. Þetta getur komið sumum
nemendum að góðu gagni. Sú sálfræðilega
hjálp, sem nú á að koma til um allt land,
getur áreiðanlega stundum orðið gulli dýr-
mætari. — Fyrir landsbyggðina ætti það að
verða til bóta að fá fræðslustjórn í kjördæm-
in.
Mér virðist, að grunnskólalögin muni
verða mjög þung í vöfum í framkvæmd, og
það leggst í mig, að ef vel á að fara, verði
æði oft að leyfa frávik frá þeim, máske
ekki sízt í sveitum, en viðhorf mitt til frum-
varpsins ber þess eflaust ljósan vott, að ég
bý í sveit. Þó að sveitaheimilin séu fámenn,
eru samt til þar foreldrar, sem vilja kenna
börnum sínum heima a. m. k. 1—2 fyrstu
árin, en láta þau fara í próf í skólunum.
Eftir frumvarpinu virðist þetta vera útilok-
að.
Grunnskólinn á að standa 9 mánuði ár
hvert. Þó er mögulegt í vissum tilfellum að
fá undanþágu frá þessum langa skólatíma,
allt ofan í 7 mánaða skóla fyrir yngstu
nemendur, og 8^/2 fyrir þá elztu. Þessi
langi skólatími, 9 mánuðir, er mjög óheppi-
legur fyrir sveitirnar. Tímabilið frá maí-
byrjun til septemberloka er mikill annatími
í sveitum, og þá eru þau störf unnin, sem
þroskavænlegast er fyrir börn og unglinga
að vera þátttakendur í. Kaupstaðarbörnun-
um er vorkennt, að fá ekki tækifæri til þess
að starfa með fullorðnu fólki, það sem
neinu nemur. En þar er nú hægra um að
tala en úr að bæta, og tæplega um neina
vinnu að ræða, sem börn geta verið við með
fullorðnum nema heimilisstörfin. En ég er
andvíg því að sveitabörn og unglingar missi
af sauðburði, smalamennsku og öðrum vor-