Læknaneminn - 01.06.1970, Blaðsíða 86

LÆKNANEMINN
n
er unnu í þróunarlöndunum. Tókst
loks að semja við holdsveikra-
spítala í Purilia á Indlandi um
móttöku 4 danskra læknanema til
7 mánaða dvalar. Fór fyrsti hóp-
urinn til Indlands í febr. 1966. Síð-
an hefur aðstoðin aukizt jafnt og
þétt. Hafa verið gerðir samningar
við fleiri sjúkrahús á Indlandi, í
Kinshasa í Kongó, og nú standa
yfir samningar við sjúkrahús í
Botswanalandi og Tanzaníu. Hafa
verið sendir 8—14 læknanemar
árlega, hver til 7 mánaða dvalar.
Á spítölunmn vinna stúdentar
sem kandidatar undir stjórn
lækna, ýmist við að hjálpa vinnu-
þjökuðmn læknmn við dagleg störf
eða við aðra heilbrigðisþjónustu,
sem ella væri óframkvæmanleg
vegna mannfæðar.
Val stúdentanna er fram-
kvæmt af læknanemasamtökunum,
fulltrúum þeirra aðila er styrkja
verkefnið f járhagslegt og læknum.
I umsóknum sínum gera lækna-
nemar grein fyrir námsárangri og
áhuga. Síðan eru þeir kallaðir til
viðtals, en á grundvelli þess er
valið framkvæmt. Þar sem lækna-
neminn á að starfa sem kandidat,
er ákveðin klínisk reynsla áskil-
in. Af þessu leiðir, að eingöngu
veljast stúdentar, sem eiga minna
en iy2 ár eftir af námi. I viðtal-
inu verður umsækjandi að sanna
hæfni sína í tungumálum. Reynt
er að velja stúdenta, sem hafa til
að bera skapgerðareiginleika, sem
gera þá hæfa til að tileinka sér þá
sérstöku menningu, trúarbrögð og
vinnuaðstöðu, sem þeir verða að
búa við, meðan á dvöl stendur.
Að loknu vali þátttakenda hefst
undirbúningurinn. Má þar nefna
námskeið í hitabeltissjúkdómum,
ónæmisaðgerðum auk upplýsinga
um dvalarland. Kostnaðurinn við
að senda 1 læknanema til Ind-
lands frá Danmörku er nú:
Fargjöld ............... 81.000
Tryggingar ............. 18.000
Vasapeningar ........... 27.000
Skipulagning ........... 13.500
Samtals ísl. kr. 139.500
Fæði og húsnæði leggur viðkom-
andi sjúkrahús fram. Peninganna
er aflað frá ýmsum aðilum í Dan-
mörku, mest frá Hjálparstofnun
dönsku þjóðkirkjunnar og Lands-
sambandi danskra lækna, Þá er
nú von um nokkurn fjárstuðning
frá danska ríkinu.
Á síðasta ári varð nokkur
breyting á vali verkefna í þróun-
arlöndunum. Fram til þessa tíma
hafði verið lögð mikil áherzla á
að hjálpa litlum sjúkrahúsum við
dagleg störf, en nú á að leggja
vaxandi áherzlu á fyrirbyggjandi
lækningu. Eitt bezta dæmið um
þessa breytingu er framtak
tveggja danskra læknanema. Þeir
dvöldust á litlu sjúkrahúsi í
Bissamcuttack í Indlandi, en þar
fá 35% sjúklinganna sjúkdóms-
greininguna: í krókormasýki og
anemía. Þeir tóku sig til og rann-
sökuðu tíðni krókormasýki
(anchylostomiasis) á þessu svæði.
Reyndust 80% íbúanna hafa
krókorma (anchylostoma duoden-
ale). Með því að gefa tetraklór-
ethylene 2 ml + 3 ml með 1 dags
millibili reyndist unnt að útrýma
krókormasýki á þessu svæði.
Kostnaðurinn var aðeins 10 kr. á
hvern íbúa!
Hvert er þá takmarkið, hvað er
unnið við að senda læknanema til
þróunarlandanna ? Markmiðið er
ekki aðeins að veita fáliðuðum
sjúkrahúsum aðstoð, heldur frek-
ar að kynna læknanemum og