Læknaneminn


Læknaneminn - 01.09.1982, Blaðsíða 41

Læknaneminn - 01.09.1982, Blaðsíða 41
vinna að bata sínum. Samvinna sem gerir miklar kröfur til sjúklings getur ekki tekist vel nema sjúkrasaga, greining og skoðun sé vel gerð. Búið sé að meta/útiloka aðra sjúkdóma. Sjúklingur þarf að skilja hvert stefnt er og að gangast inn á samning um virka þátttöku í meðferðinni. Með- ferðaráætlun þarf að endurskoða vikulega. Sá sem hefur fengið vöðvagigt er lík- legur til að fá hana aftur síðar á ævinni, á sama hátt og aðrir hafa til- hneigingu til að fá magasár eða exem LÆKNANEMINN 3-‘/,9»2 - 35. árg. þegar ytra eða innra álag fer yfir þau ntörk sem einstaklingurinn ræður við. Því meira sem þol okkar er annars vegar og því betur sem við kunnum að hvílast hins vegar, þeim mun meira álag þolum við án skaða. Því betur sem við þekkjum líkama okkar og eðli andlegrar/líkamlegrar spennu þeim mun minni líkur eru á að við misbjóðum okkur en lagfær- um vandamálin jafnóðum. Sá sem ekki nennir að reyna á sig getur ekki með rökum eða sanngirni krafist þess að hreyfingarkerfi hans sé í lagi né að sjálfsöryggi hans sé upp á marga fiska. Læknir getur gert sjúklingi sínum mikið gagn með því að benda honum á ábyrgð hans gagn- vart eigin líkama, en mikið ógagn með því að taka af honum þessa ábyrgð og ganga inn í líknarahlut- verkið á þann hátt að fullnægja að- eins kröfunni um linun þjáninga og góða líðan. Slík vinnubrögð stuðla að lélegri heilsu og ósjálfstæði sjúklinga, óheppilegri útþenslu heilbrigðiskerf- isins, misnotkun lyfja, og tjölgun öryrkja. Að lokum er hér saga sjúkl- ings sem ég tel að sé dæmisaga fyrir stóran hóp fólks. Sagan á að gefa hugmynd um hvernig hægt er að framkvæma þau sjónarmið sem hér hafa verið sett fram. Sjúklingur er 35 ára tæknimaður, 3ja barna faðir, sem á og rekur gott verslunar- og þjón- ustufyrirtæki. Eftirtalin einkenni hafa komið af og til undanfarin ár. 1) Svimatilfinning, oft með spennu- höfuðverk og hálsríg. Þreyta í augum og erfiðleikar að beita sér við fína tæknivinnu. 2) Verkur fyrir brjósti, mest vinstra megin; leiddi stundum út í vinstra handlegg með dofa í hendi; þessi verkur kom aðeins þegar honum leið verst. Verknum fylgdi kvíða- tilfinning í brjóstinu. 3) Kviðverkir með harðlífi og niður- gangi til skiptis. 4) Svefnleysi sem lýsti sér þannig að hann sofnaði að kvöldinu en vaknaði eftir 2-3 stundir með þráhyggju, hugsanir sem ekki vildu fara. Sofnaði ekki aftur fyrr en undir morgun. í sambandi við þetta voru sjálfsásakanir fyrir ódugnað og fleira. Almenn þreyta og verkkvíði, byrjaði morguninn þreyttur, enn meiri þreyta í há- deginu o. s. frv. Lítil orka til að gera nokkuð um helgar. Maðurinn fór til heimilislæknis sem gaf honum róandi og vöðvaslakandi 39 MEÐFERÐ Á SJÚKRAHÚSI/ ENDURHÆFINGARSTÖÐ 1) Sjúkrasaga, skoðun og greining er byrjun og undir- staða meðferðar. 2) Skýra þarf orsakir ein- kenna svo að sjúklingur skilji meðferðina. Eru vefjaskemmdir til staðar? Hvaða þátt eiga þær? Út- skýra vítahringi: A. Verkur vöðva- spenna. B. Taugaspenna, kvíði +± vöðvaspenna. C. Kvíði-^-svefntruflun^ þreyta +± þunglyndi. Gera sjúklingi ljóst að viss spenna er óhjákvæmileg við allt álag. Sé álagið innan skynsamlegra marka á góð hvíld að endurnæra. 3) Meðferðaráætlun er byggð á þessum þekkingaratrið- um. Áætlunin er samningur þar sem sjúklingur hefur skyldur og ábyrgð. Ákveða dvalartíma (t. d. „mest 3ja vikna þjálfun“ eða „allt að 5 vikum svo lengi sem framför er góð“). 4) Lyf. Verkjalyf til að rjúfa vítahring á. Kvöldlyf sem tryggir góða næturhvíld svo að sjúkling- ur hafi orku til að stunda aðra meðferð. Eftir ástandi sjúklings má velja lyf með róandi, svæfandi, vöðva- slakandi og/eða verkun gegn þunglyndi. (Hringir B og C). 5) Sjúkraþjálfun. Hiti, nudd, æfingar, tog o.s.frv. Kenna vöðvaslökun og vinnustell- ingar. 6. Líkamsþjálfun í nokkrar stundir á dag, strax og orka leyfir (göngur, skokk, sund, leikfimi, músiktherapi, skíðagöngur). Æskilegt er að sjúklingur sé líkamlega þreyttur að kvöldi. Útvíkka þreytumörk. 7) Endurskoða lífsmynstrið, heilsurækt, símeðferð. Sjúklingur og læknir ákveða í sameiningu fram- haldsprógramm eftir út- skrift.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.