Læknaneminn - 01.04.1997, Page 21

Brennsla aukabrauta sem meöferö viö hjartsláttartruflanir
Mynd 2.
Mynd 3.
A næstu árum þar á eftir
voru gerðar fjölmargar
brennslur með raflosti. Þær
reyndust þó hafa verulega
bkosti. Skemmdin sem
myndast verður stór, rnikill
hiti myndast við enda raf-
skautsins, sem veldur storku
°g gasmyndun. Sjúklingurinn
fer einnig almennan vöðva-
samdrátt í nærliggjandi
vöðva. Þessi aðferð er því sárs-
aukafull og verður að gera í
svæfingu. Um 1990 var byrj-
að að gera brennslur á leiðslu-
böndum í hjartanu með út-
varpsbylgjum (radio frequen-
cy current). Utvarpsbylgjur
höfðu þá um hríð verið not-
aðar af taugaskurðlæknum til
að rjúfa taugaleiðni. Allur
tækjabúnaður var þess vegna
tiltækur frá upphafi. Utvarps-
by!gj ur valda miklu takmark-
aðri skemmd en raflost og hiti
er mikið minni (50-60°C).
Þessari aðferð fylgir því eng-
inn teljandi sársauki og því
óþarft að svæfa sjúklingin
meðan á brennslu stendur.
Með þessari nýju og endur-
bættu aðferð urðu stórstígar
framfarir í brennsluaðgerð-
um.
I dag er hægt að lækna stór-
an hluta sjúklinga með gátta-
hraðtakt og einnig vissa sjúk-
linga með sleglahraðtakt með
þessari aðferð.
Hin síðari ár er árangur við
heilkenni Wolf-Parkinson-
White og atrioventriculono-
dal hringsól (AVNRT) 96-
98%. Þá er árangur við stað-
bundinn gáttahraðtakt (ectopic atrial tachycardia) ört
batnandi og er nú um 60-70%. Á síðustu árum hafa
brennsluaðgerðir við gáttaflökt (atrial flutter) færst í
vöxt og er árangur 50-60% eða jafnvel meiri á bestu
stöðum. Miklar rannsóknir fara fram um þessar mund-
ir á brennslu við gáttatifi (atrial fibrillation) og eru
LÆKNANEMINN
19
1. tbl. 1997, 50. árg.